Ο εφευρέτης Thomas Edison, που κατά πώς λέγεται κουβαλούσε μία κάποια τρέλα, απαιτούσε από όσους περνούσε από συνέντευξη για δουλειά, δηλαδή τους βοηθούς έρευνας στο εργαστήριό του, το να τρώνε σούπα. Όχι γενικώς και αορίστως. Επιτόπου. Μπροστά του. Τρελό; Ίσως. Προσωπικά, βέβαια, έχω ακούσει μια ιστορία για έναν πρέσβη που σέρβιρε στους καλεσμένους του περίεργα οστρακοειδή απλώς και μόνο για να τους φέρει σε δύσκολη θέση και να γελάσει με την αδεξιότητά τους. Οπότε τίποτα δεν μου φαίνεται παράξενο.
Η ιεροτελεστία της σούπας
Ο Edison, λοιπόν, καλούσε τους υποψήφιους συνεργάτες του σε γεύμα και παράγγελνε σούπα. Τι κρυβόταν, όμως, πίσω από αυτή την ιεροτελεστία; Ο εφευρέτης του φωνογράφου, του μικροφώνου και του ηλεκτρικού λαμπτήρα ήθελε να δει αν οι συνδαιτυμόνες του θα πρόσθεταν αλάτι και πιπέρι στη σούπα τους πριν τη δοκιμάσουν ή μετά.
Ανάλογα με την πράξη τους, απέρριπτε κατευθείαν τους υποψήφιους που προχωρούσαν με το καρύκευμα χωρίς να έχουν φάει από το πιάτο τους, καθώς δεν ήθελε όσοι δουλεύουν μαζί του να βασίζονται σε εικασίες. Οι βεβαιότητες δεν είχαν θέση στη δουλειά του, καθώς πίστευε ότι η απουσία περιέργειας και προθυμίας να θέτει κάποιος ερωτήματα ήταν εμπόδιο στην καινοτομία.
Μήπως ήταν παλαβός;
Η αλήθεια είναι ότι δεν συνηθίζεται τα πάσης φύσεως αφεντικά, όπως και τα στελέχη ανθρωπίνου δυναμικού, να βγάζουν για γεύμα τους υποψηφίους τους προς πρόσληψη. Χώρια που πρέπει να υπάρχει και ένας σεβασμός στο αν κάποιος ακολουθεί συγκεκριμένη δίαιτα ή π.χ. είναι αλλεργικός σε ορισμένα συστατικά. Ήταν, λοιπόν, ο Edison παλαβιάρης τύπου 'κουκουρουκουκού σουπίτσα, κουκουρουκουκού γιαχνί';
Ας πούμε ότι είχε τον τρόπο του. Κι αυτό γιατί υπάρχει ένας τεράστιος όγκος από έρευνες που υποστηρίζουν ότι οι κλασικές συνεντεύξεις για δουλειά δεν είναι αξιόπιστα εργαλεία για την αξιολόγηση της χρησιμότητας κάποιου σε μια επιχείρηση, ακόμα και αν βασίζονται σε επιστημονικά πρωτόκολλα. Η κριτική βασίζεται στο ότι τείνουν να δίνουν πλεονέκτημα απέναντι στους καλούς ή προετοιμασμένους ομιλητές, για να μην αναφέρουμε τις πολλές προκαταλήψεις των συνεντευξιαστών.
Από την άλλη, το να τεστάρει κάποιος τους υποψηφίους του στο καυτό σαν σούπα βελουτέ πεδίο των skills που προϋποθέτει η εκτέλεση των καθηκόντων για τα οποία προορίζονται, είναι πιο ωφέλιμο.
Ένα συμβόλαιο εργασίας περιορισμένου χρόνου ή κάποιο δοκιμαστικό project θα πουν περισσότερα για τον υποψήφιο από μια συζήτηση για την εμπειρία, τον χαρακτήρα και τους στόχους του. Κοινώς, οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια.
squire.com.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου