Σελίδες

02 Αυγούστου 2024

Κριτική «Trap»: Ένας πανούργος Josh Hartnett ωθεί το μέτρια διασκεδαστικό θρίλερ του M. Night Shyamalan

Στην τελευταία ταινία του σκηνοθέτη, ένας πατέρας και η κόρη παρακολουθούν μια ποπ συναυλία που γίνεται μέρος ενός τεχνάσματος για να πιάσουν έναν θανατηφόρο κατά συρροή δολοφόνο.

(Α-Δ) JOSH HARTNETT ως Cooper και ARIEL DONOGHUE ως Riley στο αστυνομικό δράμα θρίλερ TRAP της Warner Bros. Pictures, μια κυκλοφορία της Warner Bros. Pictures.h


Σύμφωνα με τον M. Night Shyamalan, η υπόθεση της τελευταίας του ταινίας συνοψίζεται σε μια απλή ερώτηση: «Τι θα γινόταν αν η Σιωπή των Αμνών συνέβαινε σε μια συναυλία της Taylor Swift;»


Είναι μια εφευρετική ιδέα, αλλά το Trap αποδίδει τη μία από αυτές τις αναφορές περισσότερο από την άλλη. Η ταινία είναι μια ταινία συναυλίας για την κόρη του Shyamalan, τον μουσικό Saleka, τυλιγμένη σε ένα μεσαίο θρίλερ που διατηρείται στη ζωή από μια συναρπαστική ερμηνεία από τον Josh Hartnett.


Το Trap ανοίγει με τον Cooper (Hartnett), μια μηχανή αστείου μπαμπά, και την κόρη του Riley (Ariel Donoghue) σε μια συναυλία για την ποπ αίσθηση Lady Raven (Saleka Shyamalan). Το στάδιο ξεχειλίζει από υπερκινητικούς εφήβους, μερικοί περιμένουν έξω ελπίζοντας να ρίξουν μια ματιά στην τραγουδίστρια που βγαίνει από το τρέιλερ της και άλλοι που ασκούν μια από τις viral χορευτικές ρουτίνες της Lady Raven στο λόμπι.


Η Riley, η οποία δυσκολεύεται με μερικούς φίλους στο σχολείο, φαίνεται ιδιαίτερα ενθουσιασμένη. Σπεύδει τον πατέρα της στο πάρκινγκ όπου έχουν παρκάρει, συμμετέχει με ανυπομονησία σε μια ομάδα κοριτσιών που χορεύουν κοντά σε παραχωρήσεις και θαυμάζει τα εμπορεύματα που είναι διαθέσιμα για αγορά. Αυτή θα ήταν μια τυπική σκηνή συναυλίας αν δεν υπήρχε το σμήνος των αστυνομικών που περιπολούν την αρένα και φρουρούν κάθε είσοδο.


Με τη βοήθεια ενός διασκεδαστικού πωλητή εμπορευμάτων, του Τζέιμι (ενός Τζόναθαν Λάνγκντον που κλέβει σκηνές), ο Κούπερ μαθαίνει ότι η παράσταση της Λαίδης Ρέιβεν είναι μια επιχείρηση τσίμπημα. Ομοσπονδιακοί πράκτορες και τοπικές αρχές προσπαθούν να πιάσουν τον χασάπη, έναν κατά συρροή δολοφόνο του οποίου ο αριθμός των θυμάτων έφτασε πρόσφατα σε διψήφιο αριθμό. Καθώς ο Τζέιμι αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες της επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών κωδικών λέξεων που πρέπει να χρησιμοποιήσει το προσωπικό παρουσία του Χασάπη, ο Κούπερ γίνεται όλο και πιο νευρικός.


Για όσους πραγματικά αποστρέφονται τα spoiler, τώρα είναι η ώρα να σταματήσουν να διαβάζουν. (Απλά να ξέρετε ότι πρέπει να μείνετε για μια αστεία ακολουθία μετά τους τίτλους.) Όσοι παρακολούθησαν το τρέιλερ γνωρίζουν ότι ο Κούπερ είναι ο καταζητούμενος, αλλά αυτή είναι μόνο η πρώτη ανατροπή.


Το Shyamalan's Trap έχει περισσότερα κόλπα από τις πρόσφατες προσφορές όπως το Knock at the Cabin, αλλά είναι περισσότερο του είδους των σηκωμένων φρυδιών παρά της ποικιλίας αιχμηρής εισπνοής έκπληξης. Αφού ο Κούπερ συγκεντρώνει τις αρχικές πληροφορίες, η Παγίδα γίνεται ένα παιχνίδι σασπένς γάτας και ποντικιού. Το πρώτο μισό της ταινίας είναι ακριβές και διασκεδαστικό. Σε συνεργασία με τον κορυφαίο διευθυντή φωτογραφίας Sayombhu Mukdeeprom, ο Shyamalan πειραματίζεται με χαρά με ακανόνιστα πλάνα και αρνητικό χώρο για να αποδώσει την αρένα σαν έναν παγιδευμένο λαβύρινθο. Ο σκηνοθέτης μας γειώνει αποτελεσματικά στην οπτική γωνία του Κούπερ, πείθοντάς μας να χαρτογραφήσουμε τις δικές μας διαδρομές διαφυγής.


Για λίγο, είναι συναρπαστικό να βλέπεις τον Κούπερ να ξεγελά τις αρχές και ο Χάρτνετ είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού. Η ερμηνεία του είναι πανούργα, συχνά αστεία και λεπτή στη μεταβλητότητά της. Παρουσιάζεται ως ένας ανήσυχος πατέρας, αλλά στη συνέχεια οι ιδιαίτερες συμπεριφορές του - η υπερβολική προσοχή στη λεπτομέρεια, η προσπάθεια ελέγχου των μυών της γνάθου του, η ένταση του χαμόγελου του - γίνονται σημάδια μιας πιο κακόβουλης βίας. Καθώς ο Κούπερ γλιστράει σε ιδιωτικούς χώρους, συνομιλεί με το προσωπικό της αρένας και σχεδιάζει μια απόδραση, μπορεί κανείς να δει πώς η γοητεία και το χιούμορ του τον καθιστούν τέλειο προαστιακό σύζυγο της συζύγου Ρέιτσελ (Άλισον Πιπ) και πατέρα των παιδιών τους, καθώς και διαβόητο δολοφόνο. Ο Χάρτνετ ισορροπεί πειστικά τη διχοτομημένη ταυτότητα του Κούπερ: Είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος του οποίου η ανακούφιση προέρχεται από τον τεμαχισμό των σωμάτων των θυμάτων του και ένας πατέρας που προσπαθεί να δώσει στην κόρη του τον κόσμο.


Ο Shyamalan μπορεί πιθανώς να σχετίζεται με την τελευταία επιθυμία του Cooper. Το πρώτο μισό του Trap προδίδει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του σκηνοθέτη. Η κόρη του Shyamalan, Saleka, έγραψε, παρήγαγε και ηχογράφησε ένα ολόκληρο άλμπουμ για την ταινία, το οποίο προσθέτει ένα στοιχειωμένο στρώμα στη μουσική του συνθέτη Herdis Stefansdottir. Πολλά από τα τραγούδια της Saleka παρουσιάζονται στο σύνολό τους και μεγάλο μέρος της αρχής της ταινίας είναι αφιερωμένο στο να τη δει να διασχίζει τη σκηνή με περίτεχνα ρούχα ή να μιμείται τις κινήσεις του επιτελείου των εφεδρικών χορευτών της. Αυτές οι στιγμές διπλασιάζονται επίσης ως μελέτη της δύναμης των αστεριών στην εποχή των κοινωνικών μέσων. Η λάμψη των τηλεφώνων που υψώνονται στον αέρα για να καταγράψουν στιγμές, η viral χορογραφία και η κοινότητα των επικίνδυνα αφοσιωμένων θαυμαστών εξερευνώνται κάποια στιγμή.


Με τόσα πολλά διαφορετικά νήματα, η Trap αγωνίζεται να διατηρήσει τη δυναμική της. Η επαναλαμβανόμενη φύση της καταδίωξης του Κούπερ αμβλύνει το διακύβευμα και μια δευτερεύουσα αναζήτηση με τη Λαίδη Ρέιβεν καταλήγει να μην είναι τόσο σημαντική όσο θα έπρεπε. Μέχρι το τέλος της δεύτερης πράξης και στην τρίτη, το Trap, αν και κομψά σκηνοθετημένο, δεν μπορεί παρά να χάσει λίγο από το πλεονέκτημά του.


Διανομέας: Warner Bros.

Εταιρεία παραγωγής: Blinding Edge Pictures

Ηθοποιοί: Josh Hartnett, Hayley Mills, Alison χάπι, Saleka Shyamalan, Kid Cudi, Ariel Donoghue, Tim Russ, Marnie McPhail, Jonathan Langdon

Σκηνοθεσία-σενάριο: M. Night Shyamalan

Παραγωγή: Μαρκ Μπίενστοκ, Άσγουιν Ράτζαν, Μ. Νάιτ Σιάμαλαν

Διεύθυνση παραγωγής: Στίβεν Σνάιντερ

Φωτογραφία: Sayombhu Mukdeeprom

Σχεδιασμός παραγωγής: Debbie DeVilla

Κοστούμια: Caroline Duncan

Μοντάζ: Noemi Katharina Preiswerk

Συνθέτης: Herdís Stefánsdóttir

Casting director: Ντάγκλας Άιμπελ

Ονομαστική PG-13, 1 ώρα 45 λεπτά

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου