Κλείνουν οι Χρυσές Σφαίρες και αποφάσισαν: «Anora», «The Apprentice», «Heretic», «A Real Pain», άλλοι διεκδικούν ως δράματα ή μιούζικαλ/κωμωδίες (αποκλειστικό)

Το THR αναφέρει τα σχέδια υποβολής για όλους τους κορυφαίους υποψηφίους πριν από την προθεσμία συμμετοχής της 4ης Νοεμβρίου.

Οι κινηματογραφιστές και οι διανομείς των βραβείων έχουν προθεσμία μέχρι τις 4 Νοεμβρίου για να υποβάλουν την προτίμησή τους στην κατηγορία - δράμα έναντι μιούζικαλ ή κωμωδίας - στον οργανισμό των Χρυσών Σφαιρών, ο οποίος διατηρεί το δικαίωμα να ανατρέψει οποιαδήποτε ταξινόμηση θεωρεί κατάφωρα ανακριβή.

Ορισμένες από τις φετινές περιπτώσεις είναι αδιαμφισβήτητες - για παράδειγμα, η Emilia Pérez του Netflix, στην οποία οι χαρακτήρες ξεσπούν αυθόρμητα σε τραγούδι, είναι σαφώς ένα μιούζικαλ (αν όχι μια κωμωδία) και το The Brutalist της A24, στο οποίο ένας μετανάστης αντιμετωπίζει κάθε είδους οδυνηρά εμπόδια, είναι σαφώς ένα δράμα. Υπάρχουν, ωστόσο, και πολλές στενές κλήσεις, για τις οποίες πολλοί έχουν κάνει υποθέσεις, αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Το Hollywood Reporter δουλεύει τα τηλέφωνα και τώρα μπορεί να αναφέρει με ποιον τρόπο σχεδόν κάθε υποψήφιος σπάει. Αυτές οι πληροφορίες, φυσικά, υπόκεινται σε αλλαγές πριν από τις 4 Νοεμβρίου και σε ανατροπή από τις Σφαίρες στη συνέχεια - αλλά είναι τρέχουσες από αυτή τη γραφή.

Μαζί με την Emilia Pérez στον τομέα του μιούζικαλ/κωμωδίας θα είναι πολλά άλλα μιούζικαλ, συμπεριλαμβανομένου του Wicked της Universal. Τζόκερ της Warners: Folie à Deux; Επιγονατίδα της Sony Classics. Mufasa της Disney: Ο βασιλιάς των λιονταριών. και το Better Man and Mean Girls της Paramount. Αλλά το THR μπορεί να επιβεβαιώσει ότι μια σειρά από αρκετά σκοτεινές ταινίες θα εισαχθούν επίσης εκεί, κυρίως το Neon's Anora, η ιστορία μιας εργάτριας του σεξ που μπλέκεται με σκιερούς Ρώσους. Searchlight's A Real Pain, για ξαδέρφια που επισκέπτονται την Πολωνία για να αποτίσουν φόρο τιμής στην αείμνηστη γιαγιά τους. Ένας διαφορετικός άνθρωπος της A24, η ιστορία ενός άνδρα με νευροϊνωμάτωση που υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση για να την αντιστρέψει και Heretic, μια ταινία τρόμου στην οποία μια επίσκεψη στο σπίτι από μορμόνους ιεραποστόλους πηγαίνει στραβά. και, όπως ανέφερε προηγουμένως το Gold Derby και ορισμένοι είναι πιθανό να εγείρουν αντιρρήσεις, οι Challengers της Amazon / MGM, στους οποίους οι νεαροί τενίστες καταλήγουν σε ένα ερωτικό τρίγωνο.

Επίσης στον τομέα του μιούζικαλ/κωμωδίας: dramedies (Hit Man του Netflix; Η νυχτερινή σκύλα του Searchlight και τα είδη καλοσύνης. Focus' Dìdi και κομμάτι κομμάτι? Η Θέλμα της Μανόλιας. Το βράδυ του Σαββάτου της Sony και πέταξέ με στο φεγγάρι. και Sony Classics' Between the Temples); ευρύτερες κωμωδίες (Deadpool &; Wolverine της Disney; The Fall Guy και Argylle της Universal. Beetlejuice Beetlejuice της Warners. Ο παλιός μου του Amazon / MGM. Οι λύκοι της Apple. και το Wicked Little Letters της Sony Classics). και, όπως κατέστη δυνατό από μια αλλαγή κανόνων το 2021, κινούμενα χαρακτηριστικά (The Wild Robot της Universal; Το Inside Out της Disney / Pixar 2; Moana της Disney 2; και Focus' Piece by Piece).

Ορισμένες ταινίες που ίσως θα μπορούσαν να είχαν προωθηθεί για μια ταξινόμηση μιούζικαλ/κωμωδίας, αλλά αντ 'αυτού θα εισαχθούν ως δράμα, περιλαμβάνουν το The Apprentice του Briarcliff / Rich Spirit, το οποίο είναι ουσιαστικά μια ταινία φίλων για τον Donald Trump και τον Roy Cohn. Το Queer της A24, μια τριπλή ταινία για τις πολύχρωμες περιπέτειες ενός stand-in του William S. Burroughs. και το Daddio της Sony Classics, στο οποίο ένας οδηγός ταξί (Sean Penn) και ένας επιβάτης (Dakota Johnson) πειράζουν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης διαδρομής.

Υπάρχουν πολλές ταινίες φέτος που περιέχουν πολλή μουσική, αλλά δεν θα συμμετάσχουν στον αγώνα μιούζικαλ/κωμωδίας - μια αναγνώριση ότι είναι πραγματικά δράματα με μουσική: το πορτρέτο του Μπομπ Ντίλαν του Searchlight A Complete Unknown. Η βιογραφική ταινία Maria Callas του Netflix Maria (που σημαίνει ότι η πρωταγωνίστριά της, Angelina Jolie, δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει την πρωταγωνίστρια του streamer Emilia Pérez, Karla Sofía Gascón). Η βιογραφική ταινία της Amy Winehouse του Focus Back to Black. και η βιογραφική ταινία του Bob Marley της Paramount Bob Marley: One Love.

Σε μια διαφορετική εποχή των Σφαιρών, ορισμένες ταινίες αυτού του είδους ήταν σε θέση να ξεγλιστρήσουν από τους φύλακες και να προσγειωθούν στην κατηγορία μιούζικαλ/κωμωδίας, η οποία ήταν συνήθως λεπτότερη - για παράδειγμα, ο σκηνοθέτης του A Complete Unknown James Mangold το 2005 Johnny Cash και η βιογραφική ταινία June Carter Cash Walk the Line. Αλλά αυτές τις μέρες, ο ανανεωμένος οργανισμός πίσω από τις Σφαίρες δεν αφήνει κάτι τέτοιο να συμβεί. Οι ταινίες στις οποίες οι χαρακτήρες υποδύονται μουσικούς που ερμηνεύουν τραγούδια, σε αντίθεση με τις ταινίες που παρουσιάζουν χαρακτήρες που ξεσπούν αυθόρμητα σε τραγούδια, σχεδόν πάντα καταλήγουν να ταξινομούνται ως δράματα είτε τους αρέσει είτε όχι (βλ. Bohemian Rhapsody του 2018 και A Star Is Born).

Το πεδίο του δράματος θα περιλάμβανε πάντα, φυσικά, το κονκλάβιο του Focus, το Nosferatu και το The Bikeriders. Gladiator II της Paramount και 5 Σεπτεμβρίου. Το διπλανό δωμάτιο, είμαι ακόμα εδώ και το outrun της Sony Classics. Blitz της Apple? Warner's Dune: Part Two, Furiosa: A Mad Max Saga, Horizon: An American Saga – Chapter 1 και Juror #2; A24's Babygirl, Civil War, Sing Sing, Babygirl and We Live in Time. Τα αγόρια νικελίου της Amazon / MGM, The Fire Inside και Unstoppable. Το μάθημα πιάνου του Netflix, οι τρεις κόρες του και η Σίρλεϊ. Η νεαρή γυναίκα της Disney και η θάλασσα. Η σειρά του Vertical. Sideshow/Janus' Όλα όσα φανταζόμαστε ως φως? Kino Lorber's Oh, Καναδάς? Νέον Ο σπόρος του ιερού σύκου και των μακριών ποδιών. Το The Last Showgirl του Roadside. Lee Roadside/Vertical; Φωνάξτε!» s Οι νεκροί δεν βλάπτουν. Πτώση προς τα εμπρός ημέρα του αγώνα? Οι σκληρές αλήθειες της οδού Bleecker. Τα μικρά πράγματα της Lionsgate όπως αυτά και το White Bird. Ghostlight του IFC/Sapan. και η Sony είναι εδώ.

Υπάρχει πραγματικά μόνο ένας μπαλαντέρ ακόμα εκεί έξω: Η ουσία του MUBI, στην οποία η Demi Moore παίζει μια ηλικιωμένη σταρ του κινηματογράφου που πηγαίνει σε ακραία μέτρα για να προσπαθήσει να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της στη βιομηχανία. Μπορώ να δω επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές για αυτό, και προφανώς το ίδιο μπορεί να κάνει και η ομάδα του MUBI και του Moore, οι οποίοι εξακολουθούν να συζητούν για το τι πρέπει να κάνουν. Από τη μία πλευρά, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι είναι ένα πολύ σκοτεινό δράμα που μετατράπηκε σε ταινία τρόμου. Αλλά από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε κανείς σίγουρα να το ονομάσει σάτιρα, στέλνοντας μια επιχείρηση στην οποία η νεότητα και η ομορφιά έχουν προτεραιότητα πάνω απ 'όλα. Για μένα, είναι ένα σύγχρονο Sunset Blvd. (1950), το οποίο διέσχισε αυτές τις δύο περιγραφές - και τελικά διαγωνίστηκε στις Σφαίρες ως δράμα και πήρε τέσσερα βραβεία, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ηθοποιού.