Η Τάμτα μίλησε
για τα δύσκολα χρόνια που έζησε στην Γεωργία και εύχεται...
να μην τα ξαναπεράσει
και στην Ελλάδα και η κρίση να
ξεπεραστεί.
Η τραγουδίστρια μίλησε στο περιοδικό «Down Town Κύπρου» για
τις δύσκολες στιγμές που έχει περάσει.
«Την οικονομική κρίση εγώ την έζησα ήδη μία φορά και ήταν πολύ πιο σκληρή, από ό,τι τώρα. Και οι δικές μας οι τράπεζες τότε έκλεισαν και ο κόσμος έχασε τις αποταμιεύσεις του -όπως έχει ήδη συμβεί και με πολλούς ανθρώπους στην Κύπρο- ενώ υπήρξε και περίοδος που παίρναμε ψωμί με κουπόνια.
Αν, δηλαδή, σε μία οικογένεια υπήρχαν τρία άτομα, δικαιούνταν να πάρουν ενάμισι κιλό ψωμί την ημέρα. Και επειδή συνήθως το ψωμί δεν έφτανε για όλους, ο κόσμος πήγαινε από το προηγούμενο βράδυ έξω από το φούρνο για να πιάσει σειρά. Με θυμάμαι με τη μητέρα μου και τον αδελφό μου να στεκόμαστε στην ουρά με βάρδιες... Καθόμουν δύο ώρες εγώ, στη συνέχεια με αντικαθιστούσε ο αδελφός μου και μετά η μητέρα μου, για να προλάβουμε όταν θα άνοιγε το αρτοποιείο να πάρουμε ψωμί.
Επειδή, όμως, τότε δεν υπήρχε το Internet και ο κόσμος δεν είχε πληροφόρηση, δεν ξέραμε ότι σε κάποια άλλη χώρα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Επίσης, για αρκετά χρόνια, λόγω της πολιτικής κρίσης, ζούσαμε ουσιαστικά σε μία εμπόλεμη κατάσταση, με το φόβο ότι μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να μας βομβαρδίσουν. Και μπορεί να μην έπεσαν βόμβες στην πόλη μου, αλλά έπεφταν στη διπλανή.
Όσο καιρό είμαι στην Ελλάδα, μπορώ να μετρήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού τις φορές που χρειάστηκε να πάω σε μια κηδεία. Όταν, όμως, ήμουν στη Γεωργία, σχεδόν κάθε εβδομάδα άκουγα ότι πέθανε κάποιος γνωστός ή συγγενής μου. Συχνά σκέφτομαι ότι δεν θα ήθελα να ξαναζήσω ακόμα μια οικονομική κρίση, αλλά είμαι αισιόδοξη ότι θα την ξεπεράσουμε!
Και για μένα δεν με νοιάζει και τόσο πολύ, γιατί πιστεύω πως ότι θα τα καταφέρω, όπως τα κατάφερα και τότε. Αγχώνομαι όμως για την κόρη μου, την Άννι μου, που είναι τώρα 18 ετών και προβληματίζεται, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της για το μέλλον της. Δεν θα ήθελα με τίποτα το παιδί μου να περάσει αυτά που πέρασα εγώ!».
«Την οικονομική κρίση εγώ την έζησα ήδη μία φορά και ήταν πολύ πιο σκληρή, από ό,τι τώρα. Και οι δικές μας οι τράπεζες τότε έκλεισαν και ο κόσμος έχασε τις αποταμιεύσεις του -όπως έχει ήδη συμβεί και με πολλούς ανθρώπους στην Κύπρο- ενώ υπήρξε και περίοδος που παίρναμε ψωμί με κουπόνια.
Αν, δηλαδή, σε μία οικογένεια υπήρχαν τρία άτομα, δικαιούνταν να πάρουν ενάμισι κιλό ψωμί την ημέρα. Και επειδή συνήθως το ψωμί δεν έφτανε για όλους, ο κόσμος πήγαινε από το προηγούμενο βράδυ έξω από το φούρνο για να πιάσει σειρά. Με θυμάμαι με τη μητέρα μου και τον αδελφό μου να στεκόμαστε στην ουρά με βάρδιες... Καθόμουν δύο ώρες εγώ, στη συνέχεια με αντικαθιστούσε ο αδελφός μου και μετά η μητέρα μου, για να προλάβουμε όταν θα άνοιγε το αρτοποιείο να πάρουμε ψωμί.
Επειδή, όμως, τότε δεν υπήρχε το Internet και ο κόσμος δεν είχε πληροφόρηση, δεν ξέραμε ότι σε κάποια άλλη χώρα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Επίσης, για αρκετά χρόνια, λόγω της πολιτικής κρίσης, ζούσαμε ουσιαστικά σε μία εμπόλεμη κατάσταση, με το φόβο ότι μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να μας βομβαρδίσουν. Και μπορεί να μην έπεσαν βόμβες στην πόλη μου, αλλά έπεφταν στη διπλανή.
Όσο καιρό είμαι στην Ελλάδα, μπορώ να μετρήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού τις φορές που χρειάστηκε να πάω σε μια κηδεία. Όταν, όμως, ήμουν στη Γεωργία, σχεδόν κάθε εβδομάδα άκουγα ότι πέθανε κάποιος γνωστός ή συγγενής μου. Συχνά σκέφτομαι ότι δεν θα ήθελα να ξαναζήσω ακόμα μια οικονομική κρίση, αλλά είμαι αισιόδοξη ότι θα την ξεπεράσουμε!
Και για μένα δεν με νοιάζει και τόσο πολύ, γιατί πιστεύω πως ότι θα τα καταφέρω, όπως τα κατάφερα και τότε. Αγχώνομαι όμως για την κόρη μου, την Άννι μου, που είναι τώρα 18 ετών και προβληματίζεται, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της για το μέλλον της. Δεν θα ήθελα με τίποτα το παιδί μου να περάσει αυτά που πέρασα εγώ!».
Πηγή:gossip-tv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου