Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να σε κακοχαρακτηρίσουν στο γραφείο. Οι πιο ασφαλείς εξ' αυτών είναι οι φράσεις που ακολουθούν. Μην πεις ότι δεν σε προειδοποιήσαμε.
«Όχι, δεν έχω να προσθέσω κάτι...»
Είσαι σίγουρος; Αν ναι, πάντως, προλαβαίνεις να το ξανασκεφτείς. Βλέπεις, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ζητάει κάποιος τη γνώμη σου (ακόμη χειρότερα, ο Πρόεδρος) σε ένα εταιρικό meeting και να μην είσαι σε θέση να ψελίσεις το παραμικρό. Εκτός κι αν είχες όντως κάτι έξυπνο να πεις στη μάζωξη αλλά σε πρόλαβε κάποιος άλλος επειδή απλούστατα βαριόσουν / φοβόσουν να μιλήσεις. Οπότε, καλά να πάθεις.
Μίλα, άνθρωπέ μου!
Τι να κάνεις αν ο συνάδελφος σού φέρεται σαν αφεντικό (χωρίς να είναι)
«Τσέκαρε αυτό το βιντεάκι στο Υοutube»
Το ότι το Youtube θεωρείται εξίσου υπεύθυνο με το Facebook για την απώλεια εκατομμυρίων ωρών εργασίας ανά τον κόσμο σε καθημερινή βάση ίσως και να το γνωρίζεις. Οπότε, όχι, ακόμη κι αν το βιντεάκι που έχεις βρει «τα σπάει» καλό θα ήταν ν' αφήσεις τον ενθουσιασμό σου έξω από το γραφείο και, ιδανικά, να τον κάνεις share (μαζί με το βίντεο, εννοείται...) με τους συναδέλφους σου στα ποτάκια που θα πιείτε μετά τη δουλειά. Και μια και το έφερε η κουβέντα....
«Χθες το βράδυ του “έδωσα και κατάλαβε”»
Χρησιμοποιώντας φράσεις σαν κι αυτή πρωί - πρωί είναι σαν να λες στους υπόλοιπους «είλωτες» ότι «Παιδιά, εγώ δεν την πολυπαλεύω σήμερα, οπότε μάλλον θα πρέπει να μην με υπολογίζετε και να βγάλετε μόνοι σας το φίδι από την τρύπα».
Σε ανάλογες περιπτώσεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σφίξεις τα δόντια και ν' ακολουθήσεις ευλαβικά αυτές εδώ τις συμβουλές - στην τελική, μια μέρα είναι, θα περάσει. Φιλική συμβουλή: Ακόμα κι αν οι σχέσεις σου με τον Αφέντη είναι άψογες (σε σημείο να τον λογίζεις ανάμεσα στα φιλαράκια σου, ένα πράγμα) καλό θα ήταν τις κραιπάλες και τις «εξωσχολικές» πομπές σου να τις κρατάς αποκλειστικά για τον εαυτό σου...
«Έχεις Facebook;»
Αν σκοπεύεις να στείλεις αίτημα φιλίας στο αφεντικό ή τον προϊστάμενό σου, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείς ή, τουλάχιστον, να προετοιμαστείς ν' αλλάξεις τον τρόπο που χρησιμοποιείς το δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Κοινώς, προσοχή σε αυτά που ποστάρεις και, κυρίως, στη συχνότητα που ποστάρεις. Εκτός κι αν θέλεις να σε σταμπάρει ο Μεγάλος ως τον «χασομέρη» που εν ώρα εργασίας, χαζολογάει στο «ΦουΜπου», οπότε αλλάζει το πράγμα...
«Με παράτησε η γκόμενα»
Αν σε παράτησε «η» γκόμενα μετά από καιρό, δεν τρέχει τίποτα ακόμη κι αν αναφέρεις το όλο θέμα σε κάποια κουβέντα, κάποια στιγμή στο γραφείο. Προσοχή όμως: Αν τον τελευταίο καιρό δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να αστειεύεσαι / γκρινιάζεις στους συναδέλφους σου για τις «περιπτωσάρες» με τις οποίες πας και μπλέκεις τα μπούτια σου, τότε καλό θα ήταν να γνωρίζεις ότι διακινδυνεύεις να χαρακτηριστείς στο εργασιακό σου περίγυρο από «γερό-παράξενος» έως «λούζερ». Και, πίστεψέ με, το τελευταίο πράγμα που θέλεις στη δουλειά είναι να σου κολλήσει η στάμπα του «λούζερ», ακόμη κι αν μιλάμε για τα αισθηματικά σου.
Γύρισε σελίδα αμέσως.
«Στις ομορφιές σου είσαι σήμερα... (συμπληρώνεις με το γυναικείο όνομα της αρεσκείας σου)»
Επειδή καλώς ή κακώς δεν ζούμε στην εποχή των Mad Men οπότε και το εκάστοτε «κοκοράκι» του γραφείου θα έλεγε το μακρύ και το κοντό του στις γυναίκες συναδέλφους του χωρίς να τρέχει τίποτα, καλό θα ήταν να γνωρίζεις ότι κάποιες ατάκες που εσύ νομίζεις «προχώ» κι απελευθερωμένες, στην πραγματικότητα μπορεί να είναι άκρως προσβλητικές για το αντίθετο φύλο.
Θέλεις παραδείγματα; Αν ναι, φράσεις του στιλ «Με γεια το κούρεμα» όχι μόνο επιτρέπονται αλλά επιβάλλονται, όχι μόνο απέναντι σε κάποια συνάδελφο αλλά σε κάθε γυναίκα της ζωής σου (ναι, οι γυναίκες εκτιμούν ιδιαιτέρως τα θετικά σχόλια για τις τρίχες τους). Αντίθετα, ατάκες όπως «Αυτή η φούστα σου κάνει ωραίο κ#λο», ε, όπως και να τις κάνεις δεν τις λες ακριβώς και «κομψές».
«Κοίτα, πήζω και δεν μπορώ να σου μιλήσω»
Αν η ατάκα αυτή απευθύνεται προς κάποιον άσχετο με τον χώρο εργασίας (για παράδειγμα, στη μάνα σου που σε πήρε τηλέφωνο για να δει τι κάνει ο κανακάρης της), πάσο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν αν αποδέκτης της φράσης αυτής είναι κάποιος συνάδελφος, μιας και οι καλοί τρόποι στον χώρο εργασίας επιβάλλουν να σταματήσεις ό,τι κι αν κάνεις εκείνη τη στιγμή και να του αφιερώσεις μερικά δευτερόλεπτα από τον (υπερπολύτιμο) χρόνο σου για ν' ακούσεις ό,τι έχει να σου πει.
Α, κι επ' ευκαιρία: Ακούγοντας το ρήμα «πήζω», το Αφεντικό δεν καταλαβαίνει απαραίτητα ότι «την ιδρώνεις τη φανέλα». Βλέπεις, αν ο «Μεγάλος» δει το όλο πράγμα αλλιώς, δεν αποκλείεται να θεωρήσει ότι, τελικά, ίσως και να είσαι «λίγος» για τη θέση που καλύπτεις.
Πώς να επιβιώσεις σε μία δουλειά που δεν σου αρέσει
«Το προηγούμενο αφεντικό μου ήταν μ@λ@κας»
Ακόμη κι αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, «κράζοντας» τον προηγούμενο εργοδότη σου ενώπιον του νυν δεν πρόκειται να κερδίσεις πόντους στα μάτια του τελευταίου. Υιοθετώντας ανάλογη συμπεριφορά μπροστά στον τωρινό εργοδότη σου είναι σαν να τον «προειδοποιείς» ότι, αν για κάποιο λόγο «στραβώσεις» στο μέλλον μαζί του, δεν αποκλείεται ν' αρχίσεις να διαδίδεις φήμες δεξιά και αριστερά και γι' αυτόν. Άσε που επιμένοντας στο «κράξιμο» υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ο νυν να πιστέψει το πρόβλημα δεν το είχε η προηγούμενη εταιρεία στην οποία έβγαζες το μεροκάματο αλλά εσύ και μόνο εσύ...
«Καλά, ο τάδε πελάτης είναι εντελώς κόπανος»
Είτε σου αρέσει, είτε όχι, «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» -άποψη την οποία, να είσαι σίγουρος ότι συμμερίζεται απόλυτα ο κυρ-προϊστάμενος / Αφέντης. Και όχι, μη θεωρείς ότι με το να γκρινιάζεις σε κάποιο συνάδελφο για το πόσο μ@λ@κας είναι ο τύπος που μόλις εξυπηρέτησες δεν τρέχει και τίποτα - βασικά, δεν ξέρεις με ποιον μιλάει ο άνθρωπος στον οποίο «ανοίγεις την καρδιά σου» ή, ακόμη χειρότερα, δεν μπορείς ν' αποκλείσεις το ενδεχόμενο ότι ο άνθρωπος αυτός κάποια στιγμή πρόκειται να γίνει ο επόμενος προϊστάμενός. Οπότε, προσοχή.
«Δεν είναι δουλειά μου»
Ακόμη κι αν όντως «δεν είναι η δουλειά σου», δεν είναι δουλειά σου να λες ότι δεν είναι δουλειά σου, εκτός κι αν δεν έχει πρόβλημα να «τζογάρεις» με το ενδεχόμενο μετά από λίγο καιρό να μην έχεις δουλειά. Πιο απλά: Αν δείξεις από την πρώτη στιγμή απροθυμία στην εύρεση κάποιας λύσεως σε κάποιο πρόβλημα που έχει προκύψει, χωρίς προηγουμένως να το «παλέψεις» έστω και στο ελάχιστο, ο «Μεγάλος» δεν αποκλείεται να σχηματίσει την εικόνα ότι στερείσαι της ευελιξίας και της εξυπνάδας που, ενδεχομένως, απαιτεί η θέση σου - πράγμα που, μεσομακροπρόθεσμα, ενδέχεται να βλάψει τη σταδιοδρομία σου ή, ακόμη χειρότερα, να σε στείλει στο ταμείο ανεργίας.
Για το τέλος δε, κράτα τον εξής, «χρυσό» κανόνα: Όσο κι αν «πήζεις», το Αφεντικό πάντα (θεωρεί ότι) «πήζει» περισσότερο. Ως εκ τούτου, ξέχνα τις «τσιριμόνιες».
Askmen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου