Άφωνοι έμειναν οι αρχαιολόγοι από το πανεπιστήμιο Νίκολας Κοπέρνικους στην πόλης Τόρουν της Πολωνία που διεξήγαγαν ανασκαφές σε νεκροταφείο του 17ου αιώνα, όταν αντίκρισαν οστά από ανθρώπινο σώμα, μόνο που κάτω από το κρανίο, ήταν και ένα σκουριασμένο δρεπάνι καρφωμένο γύρω από τον λαιμό.
Το ασυνήθιστο εύρημα εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών σε ένα νεκροταφείο του 17ου αιώνα στο χωριό Πιέν.
Ο ανθρώπινος σκελετός ανήκε σε γυναίκα, ενώ σύμφωνα με τη Daily Mail, στο δάχτυλο του ποδιού της υπήρχε επίσης λουκέτο. Αυτό «διασφάλιζε» ότι δεν θα μπορούσε να αναστηθεί από τους νεκρούς το πτώμα, σύμφωνα με τα όσα πίστευα τον 17ο αιώνα. Από αυτή την ανακάλυψη, οι αρχαιολόγοι ονόμασαν το πτώμα «βαμπίρ».
Πρόκειται για μια πρακτική που χρησιμοποιούσαν κάποιοι τότε για να μην γίνουν οι νεκροί βρικόλακες και επιστρέψουν από τον τάφο.
Ανακάλυψαν επίσης ένα μεταξωτό σκουφάκι που φορούσε στο κεφάλι της, το οποίο, σύμφωνα με τους ειδικούς, δείχνει ότι είχε υψηλή κοινωνική θέση τη στιγμή του θανάτου της.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Νάριους Πολινσκι από το Πανεπιστήμιο Νίκολας Κοπέρνικους: ««Οι τρόποι προστασίας από την «ανάσταση» των νεκρών περιλαμβάνουν το κόψιμο του κεφαλιού ή των ποδιών, την τοποθέτηση του νεκρού με το πρόσωπο προς τα κάτω για να «δαγκώνει» το έδαφος, το κάψιμο τους και το θρυμματισμό τους με μια πέτρα» και συμπλήρωσε στη συνέχεια λέγοντας: «Το δρεπάνι δεν ήταν διαδεδομένο, αλλά τοποθετήθηκε στο λαιμό με τέτοιο τρόπο, που αν (υποθετικά) ο νεκρός προσπαθούσε να σηκωθεί, πιθανότατα το κεφάλι θα είχε κοπεί ή το λιγότερο, θα είχε τραυματιστεί».
Οι μύθοι των «βρυκολάκων» ήταν πολύ δημοφιλείς στη μεσαιωνική Ευρώπη, κυρίως στα Βαλκάνια. Το φαινόμενο του «κλειδώματος» του νεκρού προκειμένου να μην «επιστρέψει» και στοιχειώσει τους ζωντανούς έχει παρατηρηθεί και σε άλλες περιπτώσεις.
«Ύποπτοι» να γίνουν «βαμπίρ» ήταν άνθρωποι που διακρίνονταν για τη μοχθηρία τους, είχαν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα ή ακόμα και αυτοί που είχαν αυτοκτονήσει.
Huffington Post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου