Δέκα συν δύο κινηματογραφικές αναμνήσεις από το 2013 (βίντεο, φωτογραφίες)

Όταν κάνεις απολογισμούς είναι σχεδόν αναπόφευκτο να καταφεύγεις πρώτα στο συναίσθημα. Ψάχνεις να αναγνωρίσεις εκείνα τα τριξίματα καρδιάς κι εκείνα τα παιχνίδια του νου που σε καθήλωσαν ή σε κινητοποίησαν, να δεις αν ακόμα λειτουργούν ή τα πήρε το ελαφρύ αεράκι του χρόνου και να ευλογήσεις τις στιγμές που υπάρχουν σαν αναμμένα φαναράκια εντός σου, να ΄χεις να βλέπεις στα σκοτάδια...

Στα σκοτάδια της κινηματογραφικής αίθουσας, ωστόσο, αυτά τα φαναράκια έρχονται από πίσω και σε διαπερνούν με το φως που γίνεται εικόνα στη μεγάλη οθόνη κι επιστρέφει ως ακριβό συναίσθημα που καμιά φορά σου αλλάζει τη ζωή. Όχι, προσωπικώς, δεν ήταν το 2013 μια χρονιά που κάποια ταινία μου έστριψε προς τα κάπου τη ζωή, αλλά δεν ξέρω, λίγο τα χρόνια που περνούν, λίγο τα χρόνια που περνάμε, να μην είμαι ο κατάλληλος τύπος και να μην είναι ο κατάλληλος χρόνος για να στρίβουν ζωές με 24 καρέ το δευτερόλεπτο...

Πάντως, πάλι δύσκολα βγήκε η γνωστή δεκάδα των καλύτερων, αγαπημένων, πέστε τις όπως θέλετε, ταινιών για τη χρονιά που πέρασε, αφού άλλες τόσες τουλάχιστον έμοιαζε να έχουν θέση σ' αυτήν. Από την άλλη το ελληνικό σινεμά μας βγάζει χαμόγελα και ποικιλία συναισθημάτων και νιώθουμε καλά, πολύ καλά, που για μια ακόμη φορά μάθαμε ότι στο τέλος η τέχνη και η δημιουργία, ακόμα και σε μια χώρα σαν τη δική μας, νικάει!


Το νήμα που ενώνει όλες αυτές τις ταινίες είναι η περιπέτεια της ανθρώπινης ψυχής, ο πόνος και το δράμα, και δεν είναι παράξενο αυτό: «μέρες δύσκολες έχουν έρθει»... η συνέχεια εδώ