Απόφαση-σταθμός ιταλικού δικαστηρίου για τις γερμανικές αποζημιώσεις
Ως «ιστορική δικαίωση των επιλογών του Γιάννη Σταμούλη και για τη διεκδίκηση των αποζημιώσεων αλλά και τους δρόμους που άνοιξε σε ευρωπαϊκό επίπεδο» χαρακτηρίζει η δικηγόρος και κόρη του, Χριστίνα Σταμούλη, την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Αναιρετικού Δικαστηρίου της Ιταλίας, με την οποία «δίδεται το πράσινο φως να υπάρξουν κατασχέσεις και να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των Διστομιτών».
Όπως σημειώνει η κ. Σταμούλη, η απόφαση δικαιώνει τους Διστομίτες για τις αποζημιώσεις που ζητούν από τη Γερμανία αλλά δικαιώνει περισσότερο τις δικονομικές επιλογές του Γιάννη Σταμούλη καθιστώντας την υπόθεση του Διστόμου ως αρχή για παρόμοιες υποθέσεις εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Η απόφαση
Σύμφωνα με την κα Σταμούλη, το 2004 ο αείμνηστος πατέρας της βρέθηκε να έχει στα χέρια του μια ιστορική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Λιβαδειάς από το 1997 για τις γερμανικές αποζημιώσεις για τις θηριωδίες του Διστόμου και συγχρόνως άλλη μία απόφαση, σύμφωνα με την οποία, δεν μπορούσε να εκτελέσει τη συγκεκριμένη απόφαση στη χώρα μας σκέφτηκε να προχωρήσει τις διαδικασίες έτσι ώστε αυτή η απόφαση και οι απαιτήσεις των κατοίκων του Διστόμου να εκτελεστούν σε άλλο κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου θα έβρισκε περιουσία της Γερμανίας. Μάλιστα τότε είχε διορίσει ο Γιάννης Σταμούλης και τον Ιταλό δικηγόρο Γιόαχιμ Λάου, ο οποίος είχε προχωρήσει σε συντηρητική κατάσχεση εις χείρας τρίτου ποσού 25 εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος των ιταλικών σιδηροδρόμων από τους οποίους η Γερμανία παίρνει ποσοστό από τα εισιτήρια.
«Πλέον το ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο της Ιταλίας απέρριψε την προσφυγή της εταιρείας γερμανικών σιδηροδρόμων που ζητούσαν να μην γίνει δεκτή η κατάσχεση των εισπράξεων από τα εισιτήρια των ιταλικών σιδηροδρόμων που είχε αποφασίσει το Ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο το 2014», εξηγεί η Χριστίνα Σταμούλη, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, και όπως η ίδια συμπληρώνει «δίδεται το πράσινο φως να υπάρξουν κατασχέσεις και να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των Διστομιτών».
Η ίδια υπενθυμίζει ότι διεκδικήσεις των αποζημιώσεων που άρχισαν το 1995 ως απάντηση σε ένα Γερμανό Πάστορα που πήγε να χαιρετήσει στις εκδηλώσεις στο Δίστομο. Μάλιστα, υπενθυμίζει πως «ο Γιάννης Σταμούλης είχε πει τότε πως δεν αρκεί ο χαιρετισμός από μόνος του αλλά πρέπει η Γερμανία να πληρώσει».
Όλα τα ενδιάμεσα χρόνια η Γερμανία κράτα άμυνα προβάλλοντας την νομική θέση που προσπαθεί να περάσει και στο ευρωπαϊκό πεδίο ότι δηλαδή «μόνο τα γερμανικά δικαστήρια μπορούν να δικάσουν αυτές τις υποθέσεις».
«Αυτή τη νομική θέση πλέον την απορρίπτει το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας και επιβεβαιώνει το ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της γειτονικής χώρας με την αμετάκλητη απόφαση που εξέδωσε» δηλώνει η κα Χριστίνα Σταμούλη.
Η ίδια διαπιστώνει ότι «πληθαίνουν και σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι φωνές υπέρ του Διστόμου» ενώ, παράλληλα, εκτιμά «πως είναι ακόμη μακρύς ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί για την πλήρη δικαίωση».
Για τα επόμενα βήματα σημειώνει πως «αυτό εξαρτάται από τη θέση των εντολέων μας δηλαδή των κατοίκων του Διστόμου, της δημοτικής αρχής του Διστόμου που συμμετέχει στην υπόθεση αλλά και της Περιφέρειας Στερεάς που κρατά ζωντανή τη συγκεκριμένη υπόθεση της διεκδίκησης των αποζημιώσεων. Θα συναποφασίσουμε ποια θα είναι τα επόμενα βήματα» αφήνοντας ωστόσο να εννοηθεί ότι ενδεχομένως να επαναληφθεί το αίτημα για εκτέλεση συγκεκριμένων δικαστικών αποφάσεων σε ελληνικό έδαφος.
Σημειώνεται ότι η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ήταν μεταξύ των πρώτων που ενίσχυσε αυτή την υπόθεση ως διάδοχος της Νομαρχίας Βοιωτίας και μάλιστα τα συγκεκριμένα δικόγραφα των διεκδικήσεων η οποίες κρίθηκαν σε ιταλικό έδαφος υπογράφει ο μέχρι πρότινος Περιφερειάρχης Στερεάς και νυν Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης.
«Εμείς προχωράμε στις ίδιες τις βάσεις που σχεδίασε ο Γιάννης Σταμούλης μέχρι να πάρουμε έμπρακτη συγγνώμη από τη Γερμανία και η έμπρακτη συγνώμη είναι η αποδοχή της πληρωμής των αποζημιώσεων», υπογραμμίζει κα Χριστίνα Σταμούλη καθώς σημειώνει ότι «οι νομικές νίκες και οι δικονομικές επιτυχίες έχουν διατηρήσει σε κορυφαίο επίπεδο το αίτημα του λαού μας για δικαιοσύνη και αποζημίωση. Για δε το Δίστομο σε όλο τον κόσμο ανοίχτηκαν πλέον πολλά βιβλία και το θέμα μετά το 1995 έχει πλέον διεθνοποιηθεί».
