Παντελής Παντελίδης ( Η συνέντευξη είναι λίγο πριν το θάνατό του)
Ο Παντελής Παντελίδης ήταν ένας τραγουδιστής που ο κόσμος λάτρεψε με το πρώτο του τραγούδι. Δεν ήταν απλά ερμηνευτής, είναι ταυτόχρονα και δημιουργός των τραγουδιών του. Μια πολύ δυνατή αντρική παρουσία, με μια ανόθευτη λαϊκή φωνή, που είναι φανερό ότι έχει απόλυτο συντονισμό με την ψυχή του κόσμου. Ένας πολύ φλογερός άνθρωπος, και ταυτόχρονα στιβαρός και ισορροπημένος, με μεγάλη δύναμη. Αλλά και πολλές εκπλήξεις!
Το ταλέντο του που ζητούσε απαιτητικά διεξόδους, τον οδήγησε από την τρυφερή προσχολική του ηλικία να αναζητήσει την έκφραση, μέσα από ήχους και λόγια, να διερευνήσει τις δυνατότητες των μουσικών οργάνων και να μάθει να παίζει την δική του μουσική χωρίς ποτέ να μαθητεύσει, να διδαχτεί, την χρήση των επιλεγμένων οργάνων.
Ακόμα και όταν ήταν ένας απλός εργαζόμενος νέος, που μετά το εργασιακό οκτάωρο, αφοσιωνόταν σε αυτό που αγαπούσε τόσο πολύ.
Την δημιουργία μελωδίας και στίχων !
Ήταν ιδιόρρυθμος, αλλά πατάει γερά στα πόδια του, χωρίς να χάνει την επαφή με την έμπνευσή του. Δεν θα επιβάλλει ποτέ ! Θα κινείται με άνεση και χρόνο με το χρόνο και θα λέει τις αλήθειες του. Θα επηρεάσει !
Κύριε Παντελίδη, είχατε μια πολύ ενδιαφέρουσα στροφή στην ζωή σας. Από το Πολεμικό Ναυτικό, όπου κάνατε καριέρα, βρεθήκατε στο τραγούδι. Θέλετε να μας πείτε πώς προέκυψε αυτό;
Τη μουσική την αγαπούσα πάντα. Απλά, δεν το είχα κάνει επαγγελματικά από την αρχή. Για ένα διάστημα πέντε χρόνων περίπου, τα συνδύαζα. Ήμουν στο Πολεμικό ναυτικό, και τραγουδούσα, ταυτόχρονα, εμφανιζόμουν σε κάποιες περιστάσεις όπου ένιωθα την ανάγκη να τραγουδήσω. Όχι επαγγελματικά, σας χόμπι περισσότερο. Αλλά ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη η μουσική. Βέβαια ο Πολεμικό ναυτικό, μου χάρισε μια απίστευτη εμπειρία. Και μου χάρισε και τα ταξίδια. Πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου το ταξίδι. Ο ορίζοντας.
Είχατε πολλά και διαφορετικά ενδιαφέροντα λοιπόν από μικρός…
Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα και καριέρα αθλητή. Ήμουν ποδοσφαιριστής και μάλιστα πήγαινα πολύ καλά. Ήμουν στο ερασιτεχνικό της ΑΕΚ και του Απόλλωνα. Πολύ μεγάλη αγάπη το ποδόσφαιρο.
Και γιατί δεν συνεχίσατε;
Έπαθα υπερτροφία της καρδιάς. συμβαίνει σε πολλούς αθλητές στην εφηβεία. Και ο γιατρός ήταν κάθετος ότι ήταν ζήτημα ζωής, δεν έπρεπε να το διακινδυνεύσω. Την ίδια εποχή που έκανα εγώ το ξεκίνημά μου, είχαν πεθάνει ποδοσφαιριστές. Από την ίδια νόσο, επάνω στην προπόνηση. Δεν γινόταν να βάλω τους γονείς μου σε τέτοιο άγχος, ούτε και τη ζωή μου σε κίνδυνο. Αλλά βέβαια, το ποδόσφαιρο το αγαπάω και το παρακολουθώ πάντα. Αλλά η μουσική είναι κάτι πολύ μεγάλο για μένα.
Εσείς βέβαια δεν είστε απλά ερμηνευτής, είστε δημιουργός των τραγουδιών σας.
Ναι. Φτιάχνω τη μουσική, τους στίχους, τα πάντα. Και τα τραγουδάω. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που μπορώ να εκφράζομαι με όλη μου την αλήθεια και ο κόσμος το καταλαβαίνει αυτό και δείχνει να το αγαπάει.
Όλα είναι δύσκολα και όλα είναι εύκολα. Εξαρτάται από το πόσο αγαπάς κάτι. Η μουσική είναι τέχνη, αλλά είναι και κατάσταση. Την μελωδία την νιώθω να έρχεται και την βγάζω προς τα έξω. Είναι και το αν έχεις κάτι να πεις. Με τη μουσική και τον στίχο, μιλάς πολύ άμεσα, από την καρδιά σου.
Έχετε αφιερώσει στη μητέρα σας το τραγούδι «Αθηνά». Πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει η μητέρα σας στη ζωή σας;
Όχι μόνον η μητέρα μου, η οικογένειά μου ολόκληρη. Και ο πατέρας μου και η μητέρα μου με στήριξαν και με στηρίζουν πάντα. Με έμαθαν να πετάω, και με βοηθούν και να πατάω γερά στη γη. Τι άλλο; Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από αυτό;
Ο τίτλος από το πρώτο σας CD ήταν «Αλκοολικές οι Νύχτες». Είναι και ποιητικός και τολμηρός. Θυμίζει το περίφημο «Δεν είμαι εγώ μεθυσμένος, το πιάνο είναι» του Τομ Ουέιτς. Πώς προέκυψε;
Να υποθέσουμε πως σας γοητεύει αυτή η αίσθηση της νύχτας;
Κοιτάξτε, σίγουρα, δουλεύω μέσα στη νύχτα, οπωσδήποτε δεν θα μπορούσα αν δεν μου άρεσε. Αλλά δεν έχω το δικαίωμα να έχω βιώματα με εκτός ορίων καταστάσεις με το αλκοόλ για παράδειγμα. Έχω ευχαριστηθεί εξόδους με φίλους και παρέες παλαιότερα, έχω ζήσει. Αλλά αυτή τη στιγμή είμαι επαγγελματίας. Και αυτό έχει διπλή σημασία. Πρώτα είναι από κάτω δύο χιλιάδες κόσμος, που θέλει να σε ακούσει, να διασκεδάσει και να περάσει καλά ο ίδιος. Δεν μπορεί λοιπόν ο επαγγελματίας να βγαίνει στην σκηνή και να μην έχει τον έλεγχο του εαυτού του. Από την άλλη, υπάρχει μια τεράστια ευθύνη. Εγώ βγαίνω και τραγουδάω, και από αυτό το γεγονός, ζουν 150 οικογένειες. Από ηχολήπτες έως το γκαρσόνι, έως τους προμηθευτές. Δεν γίνεται ένας υπεύθυνος καλλιτέχνης, ένας επαγγελματίας να το αγνοήσει αυτό και να σκεφτεί πώς θα περάσει καλά. Οπότε όχι, με ένα ποτό που θα ξεκινήσω το πρόγραμμα και αυτό ίσως και να μην το πιω. Απλά, υπάρχει μια ατμόσφαιρα, μια αίσθηση.
Το βραβείο στην 10η Απονομή του MAD για πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη, ήρθε αμέσως στην καριέρα σας. Ήταν μια δικαίωση; Για το γεγονός ότι κάνατε ένα τόσο μεγάλο άλμα στη ζωή σας, να περάσετε στο τραγούδι;
Ασφαλώς, όταν κάνεις κάτι, όταν προσπαθείς, πάντα ελπίζεις για το καλύτερο. Όταν έρχεται κιόλας, είναι πολύ ωραία. Όταν συμβαίνει να έχει απήχηση η προσπάθεια στην οποία ελπίζεις, είναι το τέλειο.
Πάρα πολύ χαρούμενος είμαι. Και μάλιστα, όταν είναι όλο δικό σου αυτό που κάνεις, από μουσική και στίχο και ερμηνεία, είναι τρεις φορές καλό.
Το τραγούδι «Δεν ταιριάζετε σου λέω» ακούγεται παντού, έγινε αμέσως επιτυχία. Νιώθετε ότι θα πρέπει να συναγωνιστείτε τον εαυτό σας;
Πάντα ο μόνος που έχεις να συναγωνιστείς είναι ο εαυτός σου, έτσι δεν είναι;
Αυτό που θέλεις είναι κάθε καινούρια δουλειά να είναι ισάξια με την προηγούμενη και θέλεις να την αγαπήσει και αυτήν ο κόσμος.
Ο τίτλος του άλμπουμ «Ουράνιο Τόξο Που Του Λείπανε Δυο Χρώματα» πώς προέκυψε; Είναι και αυτός πολύ ποιητικός, θα λέγαμε.
Έτσι το ένιωσα. Είναι μια περιγραφή, σαν από ταινία. Βλέπω τον άντρα, εμένα, να παρακολουθώ από το παράθυρο μια σκηνή στο εσωτερικό του σπιτιού. Είναι η γυναίκα που αγαπάω στο κρεβάτι με κάποιον άλλον. Και όλο αυτό, η ένταση, τα παπλώματα, με κάνουν να σκεφτώ ότι αφού δεν θα είμαστε πια μαζί εγώ και αυτή, είναι σαν να έχουν φύγει από το ουράνιο τόξο δύο χρώματα.
Έχω κάνει πάρα πολλά ταξίδια, και με το Πολεμικό ναυτικό και γενικά. Αγαπάω πάρα πολλούς τόπους, για τελείως διαφορετικούς και προσωπικούς λόγους. Κάθε τόπος έχει αφήσει κάτι στην καρδιά μου.
Ο ελεύθερος χρόνος σας, από τι είναι γεμάτος;
Τραγούδι, βέβαια. Πάντα τραγουδάω ή συνθέτω ή σκέφτομαι στίχους. Και ποδόσφαιρο, πάντα μου αρέσει.
Σας αρέσει ο χειμώνας περισσότερο, ή το καλοκαίρι, αλήθεια;
Όταν ήμουν πιο μικρός, μου άρεσε ο χειμώνας. Η ατμόσφαιρα που είναι ζεστή μέσα στο σπίτι, οι γιορτές βέβαια, το ότι μαζευόταν όλη η οικογένεια. Τώρα πια αγαπώ και το καλοκαίρι πολύ, γιατί ξεκουράζομαι κάπως περισσότερο.
Τον χαρακτήρα μου και τις συνήθειές μου όχι, δεν τις άλλαξε. Αλλά το να εισπράττεις τόσο μεγάλη αγάπη, είναι μαγικό. Με χαιρετάνε, με φιλάνε, μου μιλάνε στον δρόμο οι άνθρωποι, και αυτό έχει τρομερή ενέργεια. Και είναι πολύ σημαντικό τελικά να αγαπάει ο κόσμος την δουλειά σου.
Τα μελλοντικά σας σχέδια ποια είναι επαγγελματικά;
Να έχω συνεργασίες με αξιόλογους ανθρώπους και να βγάζω ένα CD τον χρόνο.
Το μεγαλύτερο σας όνειρο ποιο είναι;
Το μεγαλύτερο όνειρο, είναι να γίνομαι καλύτερος. Και επειδή αυτό είναι μια προσπάθεια που δεν σταματάει ποτέ, δεν θα το φτάσω και ποτέ. Απλά προσπαθώ στο μέγιστο βαθμό, δίνομαι σε αυτό που κάνω, σε κάθε τραγουδιστική ημέρα.
Πιστεύω ότι η αστρολογία καταφέρνει να περιγράψει με τα ζώδια περίπου ένα 70% του ανθρώπινου χαρακτήρα.
Θα θέλατε να μας πείτε μια ερώτηση που θα θέτατε εσείς στον εαυτό σας;
Μια ερώτηση… θα ρωτούσα τον εαυτό μου αν είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Και θα απαντούσα κιόλας, ναι, απόλυτα!
