Άννα Φόνσου
Η μεγάλη Κυρία του ελληνικού θεάτρου. Η απόλυτη ντίβα του ελληνικού σινεμά.Η ενεργή πολίτις, που συμμετέχει σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες. Η οραματίστρια που έχει το σθένος να κάνει πράξη το κολοσσιαίο έργο που λέγεται «Σπίτι του Ηθοποιού». Η γυναίκα που σαγήνευσε και σαγηνεύει το μυαλό των αντρών.
Ένα πανέμορφο πλάσμα, Θηλυκό απόλυτο. Αυτά και πολλά, πολλά άλλα είναι η Άννα Φόνσου. Μια λεπτοκαμωμένη, αφάνταστα γοητευτική γυναίκα, που όλη της η φλόγα παιχνιδίζει τρελά με τον αέρα της ενζενύ και της ντάμας ταυτόχρονα. Μια γυναίκα που η λέξη «ταλέντο» δεν φτάνει για να περιγράψει την εκρηκτική της παρουσία. Που η λέξη «προσφορά» δεν φτάνει για να περιγράψει την στάση ζωής που επέλεξε, αυτή, η τόσο προικισμένη. Αν υπάρχει μια πραγματική σταρ στην Ελλάδα, είναι η Κυρία Άννα Φόνσου. Και όμως, όλα της τα τηλέφωνα είναι ανοιχτά, για να μπορεί οποιοσδήποτε να της μιλήσει, να της ζητήσει βοήθεια, συμβουλή, συνεργασία. Ένας υπέροχος άνθρωπος, μια λαμπερή νεράιδα.
Τα μάτια της λάμπουν αυτόφωτα, και είναι εκπληκτικό να βλέπεις
αυτήν την χαριτωμένη φιγούρα να γεμίζει με το εκτόπισμά της μια ολόκληρη
σκηνή, ένα θέατρο. Είναι σχεδόν μεταφυσική η δύναμη και η ψυχική
ενέργεια που εκπέμπεται και καθηλώνει, από αυτό το τόσο χαριτωμένο και
εύθραυστο σώμα.
Η εκρηκτική Άννα Φόνσου μας παραχώρησε μια συνέντευξη από καρδιάς,
αποκλειστικά στο oroskopos.tv. θα δούμε τι μας εκμυστηρεύτηκε και θα της
πούμε αυτό που λένε οι γάλλοι, όταν βρίσκονται μπροστά σε Αιώνιες
Γυναίκες, σε πραγματικές Κυρίες: chapeau bas, δηλαδή σου βγάζουμε το
καπέλο, υπέροχη Άννα!
Κυρία Φόνσου, θα θέλατε να μας πείτε για το ξεκίνημα της καριέρας σας, πώς επιλέξατε το θέατρο;
Δεν το επέλεξα, από σύμπτωση έγιναν όλα. Μάλλον, όχι σύμπτωση, αυτά είναι μοιραία πράγματα. Βγήκα πάρα πολύ μικρή. Ξέρεις, ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, αριστούχος, και με είχαν αποβάλλει από όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας. Όχι μόνον από το 4ο Γυμνάσιο Παγκρατίου που πήγαινα, από όλα.
Γιατί αυτό;
Γιατί είχα δείρει έναν χωροφύλακα! Για να τελειώσω το σχολείο σε ιδιωτικό, δεν γινόταν με τα χρήματα του πατέρα μου, ήμασταν πολύ φτωχοί. Ο πατέρας μου είχε έναν γάιδαρο και πουλούσε λεμόνια και πορτοκάλια. Πώς να με στείλει ιδιωτικό; Έπρεπε όμως να βρω τα χρήματα, γιατί ήθελα να σπουδάσω οπωσδήποτε. Η τάση της εποχής ήταν τα κορίτσια να γίνονται μοδίστρες. Και μπορεί και να γινόμουν. Αλλά είχα μια φίλη, και μου λέει «δεν πας στο θέατρο Κατράκη, ζητάνε κομπάρσους, η Κυρία Κατερίνα». Εγώ να σου δώσω να καταλάβεις δεν ήξερα ούτε πού είναι το θέατρο Κατράκη, ούτε τι είναι ο κομπάρσος, ούτε καν ποια ήταν η Κυρία Κατερίνα, που την ήξεραν όλοι! Τόσο αθώα! Δεν ήξερα ότι πάω να συναντήσω έναν μύθο του θεάτρου. Παίρνω λοιπόν τον γάιδαρο μας, τον οποίο τον έλεγα Αλφόνσο- Αδόλφο για να παριστάνω ότι έχω άλογο, τον «παρκάρω» έξω από το θέατρο στη Χέυδεν η καλή σου, και πάω μέσα. Και είναι τώρα παράσταση – δεν την ήξερα τότε την λέξη βέβαια – και στη σκηνή είναι η Κυρία Κατερίνα. Εγώ, με δανεικά παπούτσια, να φανταστείς. Αλλά το θράσος – θράσος. Να ρωτάω ποια είναι αυτή η γριά, και εννοούσα την Κυρία Κατερίνα! Παιδάκι εγώ, 14 χρονών, γριά την έβλεπα, αλλά το έλεγα κιόλας! Με το τέλος της παράστασης ορμάω σίφουνας στο καμαρίνι, τρομοκρατήθηκε η Κυρία Κατερίνα, φώναζε «βοήθεια», ζήτησε να με πετάξουν έξω! Πραγματικά φοβήθηκε, επειδή μπήκα απότομα. Όχι της λέω, εγώ θέλω να γίνω ηθοποιός, μη φοβάστε, εδώ έξω έχω και τον γάιδαρο. Έβαλε τα γέλια η Κυρία Κατερίνα, με είπε ψώνιο, αλλά μετά έμαθα ότι ήταν από τις σπάνιες φορές που γέλασε, οπότε με πρόσεξε! Εγώ, έκανα σαν καραγκιοζάκι βρε παιδί μου, ήθελα οπωσδήποτε να με πάρει, οπότε της τραγούδησα, φάλτσα εννοείται από την αγωνία μου, την ρώτησα τι θέλει να της διαβάσω, τέτοια. Και έγινε το μοιραίο, με λάτρεψε από εκείνη την στιγμή. Έγινα το παιδί που δεν είχε ποτέ της, η κόρη της.
Και ποια ήταν η πορεία;
Με ανέλαβε απόλυτα. Η Κυρία Κατερίνα έγινε ο φύλακας – Άγγελός μου. Πήγα στην δραματική σχολή του Ροντήρη πήγα στο ιδιωτικό σχολείο.
Στο σινεμά πώς έγινε το ντεμπούτο σας;
Κοίτα, τα καλοκαίρια έπαιζα στο θέατρο Βέμπο, γιατί η Κυρία Κατερίνα δεν έκανε θέατρο το καλοκαίρι. Εκεί γνώρισα τον Αντρέα τον Μπάρκουλη, χρυσός άνθρωπος. Εν τω μεταξύ, τι του ζήτησα εγώ; Ήταν πολύ μεγάλος σταρ, λιποθυμούσαν όταν τον έβλεπαν. Και εγώ του ζήτησα να έρθει μαζί μου στην Καισαριανή, την γειτονιά μου, να κάνουμε βόλτα να δουν όλοι ότι τον ξέρω! Και ήρθε ο άνθρωπος. Με ζήλευαν όλοι! Τρελή χαρά εγώ! Ο Μπάρκουλης λοιπόν, είδε κάτι σε μένα, και είπε του Καρατζόπουλου, του παραγωγού, να με δει, να κάνουμε ένα δοκιμαστικό. Τότε ήταν να γυριστεί το «Αγοροκόριτσο» και τον είχε απορρίψει τον ρόλο η Αλίκη. Μου τον δίνουν εμένα, παίζω, και γίνεται αυτό που έγινε! Ήταν θρίαμβος η ταινία, και με τον κόσμο υπήρξε άμεση λατρεία.
Η καριέρα σας στον κινηματογράφο ήταν εξαιρετική, πραγματικά είστε μία σταρ. Το θέατρο ή ο κινηματογράφος έκλεψε την καρδιά σας;
Το θέατρο, δεν το συζητάμε. Ό,τι χρήματα έβγαζα από το σινεμά, τα έβαζα στο θέατρο.
Θέλετε να μας μιλήσετε για το Προσκήνιο, το δημιούργημά σας;
Το Προσκήνιο ήταν απόλυτα ένας χώρος τέχνης. Ανεβάζαμε μεγάλου συγγραφείς, Πιραντέλο, Κάφκα, Λόρκα, μαγιακόφσκι, ανεβάζαμε όλο το μοντέρνο θέατρο. Είχα την τύχη βέβαια να παίξω βέβαια με μεγάλους ηθοποιούς και στο θέατρο, πριν το Προσκήνιο, με Ηλιόπουλο, με Αυλωνίτη, με Χατζηχρήστο, Βέγγο, Παπαγιαννόπουλο, Βλαχοπούλου, τι να πρωτοθυμηθώ, με όλους. Με το στο προσκήνιο, άφησα έξω την σταρ. Έκανα δουλειά εργάτη – ηθοποιού. Δεν θέλω να το υπερηφανευτώ, αυτό που θα σου πω το λέω για να καταλαβαίνουν τα καινούρια παιδιά που βγαίνουν στο θέατρο: την εποχή που έκανα το Προσκήνιο, ήμουν στο απόγειο της καριέρας μου. Συνεντεύξεις, φώτα, αυτόγραφα, τα πάντα. Όλο το όνειρο. Αλλά στο θέατρο πήγαινα πρώτη και έφευγα τελευταία, κομμάτια από την κούραση. Το θέατρο θέλει αφοσίωση. Το αν θα έρθει η δόξα, είναι κάτι διαφορετικό από την μυσταγωγία του θεάτρου. Εγώ έβαλα εκατομμύρια στο θέατρο για να ανεβάσω πράγματα και έργα που αλλιώς δεν θα τα βλέπαμε ίσως στην Ελλάδα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Μπέκετ. Τον λατρεύω. Το χιούμορ του και η πίκρα του με συναρπάζουν. Ξέρεις, εγώ διάβαζα κρυφά, είχα τρομερή διάθεση να μάθω όχι μόνον θέατρο, να μάθω τα πάντα, αλλά έπρεπε να το κάνω κρυφά, γιατί μια γυναίκα που διάβαζε, και μάλιστα αφού είχε την καριέρα που είχα εγώ, την θεωρούσαν ή τρελή ή χαζή!
Ποια είναι η παρηγοριά σας στη ζωή, το καταφύγιό σας;
Το διάβασμα, πάντα. Όλα τα δύσκολα τα περνάω με ένα βιβλίο.
Η ζωή σας η προσωπική, ήταν κάπως περιπετειώδης;
Κάπως; Μια σκέτη περιπέτεια! Έκανα τρεις γάμους, όπως ξέρεις!
Και γιατί δεν κράτησαν;
Αγαπώ πολύ τους άντρες που πέρασαν από τη ζωή μου και ξέρω ότι με αγάπησαν και αυτοί. Αλλά πλήττω! Ο έρωτας είναι εντελώς απαραίτητος για να είμαι με έναν άνθρωπο, δεν μπορώ να είμαι με κάποιον από υποχρέωση. Ε λοιπόν, όταν ο άντρας φοράει πιτζάμες, όταν τα ρούχα του μπλέκονται στην ντουλάπα με τα δικά μου, όταν δεν υπάρχει μυστήριο, πάθος και φαντασία, πλήττω! Και όταν πλήττω, φεύγω. Είναι έντιμο, τουλάχιστον, γιατί ξέρουν οι άντρες που πέρασαν από την ζωή μου, ότι όσον καιρό ήμουν μαζί τους, τους λάτρευα πραγματικά.
Ένα παιδί δεν το θελήσατε όμως;
Έχω μία κόρη, που δεν είναι άλλη από το παιδί της αδελφής μου. Μαζί την μεγαλώσαμε και είναι αδύνατον να θεωρήσω ότι είναι ανιψιά μου, είναι η κορούλα μου.
Η σχέση σας με την αδελφή σας ήταν καθοριστική για την ζωή σας;
Η αδελφή μου ήταν ο πιο πολύτιμος άνθρωπος, η μεγάλη μου αγάπη. Ήταν ο ήρωάς μου, το στήριγμα μου, ο χορηγός ενέργειας, ήταν τα πάντα. Παντρεύτηκε, έκανε την οικογένειά της, αλλά ο άντρας της αποδέχτηκε πλήρως ότι εμείς είχαμε μια εντελώς ξεχωριστή σχέση. Ορφάνεψα ξανά όταν την έχασα, έχασα τον κόσμο όλο. Ήταν κομψή, είχε γούστο, ήταν δυναμική, και τι δεν ήταν! Όταν την έχασα, άλλαξα, έγινα πολύ πιο ευαίσθητη και κουράζομαι πιο εύκολα από την αδικία.
Τι ζώδιο ήταν;
Εδώ κοίτα να δεις! Καρκίνος με Ωροσκόπο Κριό, και εγώ, και η αδελφή μου! Είναι δυνατόν να είναι τυχαία αυτά;
Θα σας ρωτούσα στο τέλος, αλλά μιας και το θέσατε, πιστεύετε στην αστρολογία;
Στις ημερήσιες προβλέψεις όχι, δεν μπορώ να πω, γιατί το θεωρώ κάπως υπερβολικό. Αλλά στην αστρολογία γενικά, σαν παράδοση, σαν επιστήμη, σαν σύστημα ανάλυσης του χαρακτήρα και σαν έρευνα των συντεταγμένων του ανθρώπου, σίγουρα πιστεύω! Και θα ήθελα να είμαι Ζυγός στο ζώδιο!
Γιατί αυτό;
Δεν ξέρω, νομίζω πως στην πραγματικότητα Ζυγός είμαι και πάντα λατρεύω τους Ζυγούς και με αγαπούν κι αυτοί!
Μεγάλη μου τιμή! Ξέρετε, είμαι Ζυγός…
Α, γι’ αυτό τα λέμε τόσο καλά!
Οι άντρες σας απογοήτευσαν ποτέ;
Ήμουν και είμαι πολύ ευλογημένη, οι άντρες με αγαπούν και τους αγαπώ. Φυσικά δεν είναι όλοι τέλειοι, κάποιοι δεν αξίζουν τον κόπο. Αλλά γενικά, οι σχέσεις μου – αλλά και οι φιλίες μου – ήταν πάντα πολύ δυνατές.
Γιατί δεν κάνατε ποτέ σχέση με συνάδελφό σας;
Οι ηθοποιοί είναι η οικογένειά μου, και δεν μπορώ να τους δω παρά σαν αδέλφια μου. Και μετά, δεν μπορώ να βλέπω άντρα βαμμένο! Είναι αντιερωτικό!
Οι γυναίκες; Τι σχέση έχετε μαζί τους; Σας ζηλεύουν ίσως;
Έχω πολύ βαθιές φιλίες και καμία μα καμία αντιπαράθεση.
Σας έχουν προδώσει ποτέ;
Ναι, και συγχώρησα αυτόν που με πρόδωσε, αλλά την προδοσία την θεωρώ ό,τι το χειρότερο.
Νιώθετε ότι υπάρχει ελπίδα, έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα στην Ελλάδα;
Η ελπίδα δεν υπάρχει από μόνη της, την φτιάχνεις! Και πρέπει να την φτιάξουμε! Δεν μπορώ την μιζέρια, την αρνούμαι.
Στα νέα τα παιδιά που θέλουν να βγουν στο θέατρο, θα λέγατε σήμερα ότι υπάρχει λόγος να επιλέξουν το επάγγελμα του ηθοποιού;
Το επάγγελμα του ηθοποιού σε διαλέγει, δεν το διαλέγεις. Κάποιος που θα πεθάνει αν δεν γίνει ηθοποιός, θα γίνει, όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα. Εγώ δεν θα σου πω είναι λειτούργημα, δεν είναι επάγγελμα. Θα σου πω ότι είναι ψύχωση. Αν είσαι άρρωστος με αυτό το μεγάλο μυστήριο που είναι η υποκριτική, θα ακολουθήσεις το πάθος σου. Και βλέπω, επειδή είμαι στην επιτροπή των πτυχίων, ότι το πάθος δεν λείπει από τα νέα παιδιά.
Πιστεύετε ότι η αποστολή σας στη γη, ήταν τελικά το Σπίτι του Ηθοποιού;
Ε ναι, απόλυτα. Έζησα τα πάντα, χάρηκα τα πάντα, έζησα μεγάλες στιγμές, αλλά το Σπίτι του Ηθοποιού, είναι η αποστολή. Τρομερά ξενύχτια, θυσίες, πόνοι, λαχτάρες, αλλά θα τα πέρναγα όλα ξανά για να το χτίσω. Και τώρα που είναι μέσα τα παιδιά, που είναι σε λειτουργία, και προσφέρει αυτά που προσφέρει, ναι αισθάνομαι ότι έχει γίνει κάτι σημαντικό. Υπήρξαν στιγμές μεγάλης αγωνίας. Και όχι ότι τώρα δεν έχουμε θέματα, είναι ένας οργανισμός που πάντα θα θέλει στήριξη. Αλλά βλέπω να είναι κάτι υπαρκτό. Κάναμε αυτό που το λένε σαν μόδα: δεν ζητήσαμε μια αλλαγή, γίναμε η αλλαγή που χρειάζεται ο κόσμος.
Θα δεχόσασταν να σας σκηνοθετήσει ένας πολύ νέος σκηνοθέτης;
Ε βέβαια, εννοείται! Δέχομαι τους πάντες, κατ’ αρχάς, εκτός από αυτούς που έχουν έπαρση. Ένας νέος σκηνοθέτης, είναι ό,τι καλύτερο για να ανανεωθεί ο ηθοποιός. Λατρεύω τους σκηνοθέτες, γιατί είναι αρχηγοί. Και εμένα με γοητεύει η Δύναμη, την θέλω, την αποδέχομαι.
Υπάρχουν σε αυτήν την τεράστια καριέρα όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν;
Η Επίδαυρος. Έχω παίξει μεγάλους τραγικούς ρόλους, έχω κάνει Κλυταιμνήστρα για παράδειγμα με μεγάλη επιτυχία και αποδοχή, αλλά στην Επίδαυρο δεν το θέλησε η ζωή να πάω. Προς το παρόν, βέβαια. Προς το παρόν, η κιβωτός μου και η Επίδαυρός μου, είναι το Σπίτι του Ηθοποιού. Τώρα θέλω να φτιάξω και το διπλανό. Θα γίνει πολύ μεγάλη δουλειά.
Θέλετε να μου πείτε ίσως για το τραγικό περιστατικό με την έξωση που έγινε στον κύριο Φυσσούν;
Αυτό, είναι ντροπή για όποιον το έκανε. Αυτό κατ’ αρχάς, και κατά δεύτερον έναν έμπειρο και ταλαντούχο άνθρωπο σαν τον Πέτρο τον Φυσσούν, πρέπει να τον πάρει το Εθνικό. Όχι ελεημοσύνες και ανοησίες, έχει να προσφέρει ο άνθρωπος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θα παίξω το καλοκαίρι με τον Βουτσά Πλούτο, θα είναι πολύ σημαντική παράσταση. Αλλά θέλω να κάνω τα πάντα, τα πάντα πραγματικά! Θέλω να ευχαριστήσω μέσω ημών τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ακιπάσης Ελλάδος γαι την προσφορά του στην σίτηση των φιλοξενουμένων στο Σπίτι του Ηθοποιού,. Σας περιμένω στις 21 Δεκεμβρίου στην πλατεία Κολωνακίου, στην γιορτή που θα γίνει για το Σπίτι του Ηθοποιού, από τις 9 το πρωί μέχρι το βραδάκι!
Δεν το επέλεξα, από σύμπτωση έγιναν όλα. Μάλλον, όχι σύμπτωση, αυτά είναι μοιραία πράγματα. Βγήκα πάρα πολύ μικρή. Ξέρεις, ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, αριστούχος, και με είχαν αποβάλλει από όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας. Όχι μόνον από το 4ο Γυμνάσιο Παγκρατίου που πήγαινα, από όλα.
Γιατί αυτό;
Γιατί είχα δείρει έναν χωροφύλακα! Για να τελειώσω το σχολείο σε ιδιωτικό, δεν γινόταν με τα χρήματα του πατέρα μου, ήμασταν πολύ φτωχοί. Ο πατέρας μου είχε έναν γάιδαρο και πουλούσε λεμόνια και πορτοκάλια. Πώς να με στείλει ιδιωτικό; Έπρεπε όμως να βρω τα χρήματα, γιατί ήθελα να σπουδάσω οπωσδήποτε. Η τάση της εποχής ήταν τα κορίτσια να γίνονται μοδίστρες. Και μπορεί και να γινόμουν. Αλλά είχα μια φίλη, και μου λέει «δεν πας στο θέατρο Κατράκη, ζητάνε κομπάρσους, η Κυρία Κατερίνα». Εγώ να σου δώσω να καταλάβεις δεν ήξερα ούτε πού είναι το θέατρο Κατράκη, ούτε τι είναι ο κομπάρσος, ούτε καν ποια ήταν η Κυρία Κατερίνα, που την ήξεραν όλοι! Τόσο αθώα! Δεν ήξερα ότι πάω να συναντήσω έναν μύθο του θεάτρου. Παίρνω λοιπόν τον γάιδαρο μας, τον οποίο τον έλεγα Αλφόνσο- Αδόλφο για να παριστάνω ότι έχω άλογο, τον «παρκάρω» έξω από το θέατρο στη Χέυδεν η καλή σου, και πάω μέσα. Και είναι τώρα παράσταση – δεν την ήξερα τότε την λέξη βέβαια – και στη σκηνή είναι η Κυρία Κατερίνα. Εγώ, με δανεικά παπούτσια, να φανταστείς. Αλλά το θράσος – θράσος. Να ρωτάω ποια είναι αυτή η γριά, και εννοούσα την Κυρία Κατερίνα! Παιδάκι εγώ, 14 χρονών, γριά την έβλεπα, αλλά το έλεγα κιόλας! Με το τέλος της παράστασης ορμάω σίφουνας στο καμαρίνι, τρομοκρατήθηκε η Κυρία Κατερίνα, φώναζε «βοήθεια», ζήτησε να με πετάξουν έξω! Πραγματικά φοβήθηκε, επειδή μπήκα απότομα. Όχι της λέω, εγώ θέλω να γίνω ηθοποιός, μη φοβάστε, εδώ έξω έχω και τον γάιδαρο. Έβαλε τα γέλια η Κυρία Κατερίνα, με είπε ψώνιο, αλλά μετά έμαθα ότι ήταν από τις σπάνιες φορές που γέλασε, οπότε με πρόσεξε! Εγώ, έκανα σαν καραγκιοζάκι βρε παιδί μου, ήθελα οπωσδήποτε να με πάρει, οπότε της τραγούδησα, φάλτσα εννοείται από την αγωνία μου, την ρώτησα τι θέλει να της διαβάσω, τέτοια. Και έγινε το μοιραίο, με λάτρεψε από εκείνη την στιγμή. Έγινα το παιδί που δεν είχε ποτέ της, η κόρη της.
Με ανέλαβε απόλυτα. Η Κυρία Κατερίνα έγινε ο φύλακας – Άγγελός μου. Πήγα στην δραματική σχολή του Ροντήρη πήγα στο ιδιωτικό σχολείο.
Στο σινεμά πώς έγινε το ντεμπούτο σας;
Κοίτα, τα καλοκαίρια έπαιζα στο θέατρο Βέμπο, γιατί η Κυρία Κατερίνα δεν έκανε θέατρο το καλοκαίρι. Εκεί γνώρισα τον Αντρέα τον Μπάρκουλη, χρυσός άνθρωπος. Εν τω μεταξύ, τι του ζήτησα εγώ; Ήταν πολύ μεγάλος σταρ, λιποθυμούσαν όταν τον έβλεπαν. Και εγώ του ζήτησα να έρθει μαζί μου στην Καισαριανή, την γειτονιά μου, να κάνουμε βόλτα να δουν όλοι ότι τον ξέρω! Και ήρθε ο άνθρωπος. Με ζήλευαν όλοι! Τρελή χαρά εγώ! Ο Μπάρκουλης λοιπόν, είδε κάτι σε μένα, και είπε του Καρατζόπουλου, του παραγωγού, να με δει, να κάνουμε ένα δοκιμαστικό. Τότε ήταν να γυριστεί το «Αγοροκόριτσο» και τον είχε απορρίψει τον ρόλο η Αλίκη. Μου τον δίνουν εμένα, παίζω, και γίνεται αυτό που έγινε! Ήταν θρίαμβος η ταινία, και με τον κόσμο υπήρξε άμεση λατρεία.
Η καριέρα σας στον κινηματογράφο ήταν εξαιρετική, πραγματικά είστε μία σταρ. Το θέατρο ή ο κινηματογράφος έκλεψε την καρδιά σας;
Το θέατρο, δεν το συζητάμε. Ό,τι χρήματα έβγαζα από το σινεμά, τα έβαζα στο θέατρο.
Το Προσκήνιο ήταν απόλυτα ένας χώρος τέχνης. Ανεβάζαμε μεγάλου συγγραφείς, Πιραντέλο, Κάφκα, Λόρκα, μαγιακόφσκι, ανεβάζαμε όλο το μοντέρνο θέατρο. Είχα την τύχη βέβαια να παίξω βέβαια με μεγάλους ηθοποιούς και στο θέατρο, πριν το Προσκήνιο, με Ηλιόπουλο, με Αυλωνίτη, με Χατζηχρήστο, Βέγγο, Παπαγιαννόπουλο, Βλαχοπούλου, τι να πρωτοθυμηθώ, με όλους. Με το στο προσκήνιο, άφησα έξω την σταρ. Έκανα δουλειά εργάτη – ηθοποιού. Δεν θέλω να το υπερηφανευτώ, αυτό που θα σου πω το λέω για να καταλαβαίνουν τα καινούρια παιδιά που βγαίνουν στο θέατρο: την εποχή που έκανα το Προσκήνιο, ήμουν στο απόγειο της καριέρας μου. Συνεντεύξεις, φώτα, αυτόγραφα, τα πάντα. Όλο το όνειρο. Αλλά στο θέατρο πήγαινα πρώτη και έφευγα τελευταία, κομμάτια από την κούραση. Το θέατρο θέλει αφοσίωση. Το αν θα έρθει η δόξα, είναι κάτι διαφορετικό από την μυσταγωγία του θεάτρου. Εγώ έβαλα εκατομμύρια στο θέατρο για να ανεβάσω πράγματα και έργα που αλλιώς δεν θα τα βλέπαμε ίσως στην Ελλάδα.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Ο Μπέκετ. Τον λατρεύω. Το χιούμορ του και η πίκρα του με συναρπάζουν. Ξέρεις, εγώ διάβαζα κρυφά, είχα τρομερή διάθεση να μάθω όχι μόνον θέατρο, να μάθω τα πάντα, αλλά έπρεπε να το κάνω κρυφά, γιατί μια γυναίκα που διάβαζε, και μάλιστα αφού είχε την καριέρα που είχα εγώ, την θεωρούσαν ή τρελή ή χαζή!
Ποια είναι η παρηγοριά σας στη ζωή, το καταφύγιό σας;
Το διάβασμα, πάντα. Όλα τα δύσκολα τα περνάω με ένα βιβλίο.
Κάπως; Μια σκέτη περιπέτεια! Έκανα τρεις γάμους, όπως ξέρεις!
Και γιατί δεν κράτησαν;
Αγαπώ πολύ τους άντρες που πέρασαν από τη ζωή μου και ξέρω ότι με αγάπησαν και αυτοί. Αλλά πλήττω! Ο έρωτας είναι εντελώς απαραίτητος για να είμαι με έναν άνθρωπο, δεν μπορώ να είμαι με κάποιον από υποχρέωση. Ε λοιπόν, όταν ο άντρας φοράει πιτζάμες, όταν τα ρούχα του μπλέκονται στην ντουλάπα με τα δικά μου, όταν δεν υπάρχει μυστήριο, πάθος και φαντασία, πλήττω! Και όταν πλήττω, φεύγω. Είναι έντιμο, τουλάχιστον, γιατί ξέρουν οι άντρες που πέρασαν από την ζωή μου, ότι όσον καιρό ήμουν μαζί τους, τους λάτρευα πραγματικά.
Ένα παιδί δεν το θελήσατε όμως;
Έχω μία κόρη, που δεν είναι άλλη από το παιδί της αδελφής μου. Μαζί την μεγαλώσαμε και είναι αδύνατον να θεωρήσω ότι είναι ανιψιά μου, είναι η κορούλα μου.
Η αδελφή μου ήταν ο πιο πολύτιμος άνθρωπος, η μεγάλη μου αγάπη. Ήταν ο ήρωάς μου, το στήριγμα μου, ο χορηγός ενέργειας, ήταν τα πάντα. Παντρεύτηκε, έκανε την οικογένειά της, αλλά ο άντρας της αποδέχτηκε πλήρως ότι εμείς είχαμε μια εντελώς ξεχωριστή σχέση. Ορφάνεψα ξανά όταν την έχασα, έχασα τον κόσμο όλο. Ήταν κομψή, είχε γούστο, ήταν δυναμική, και τι δεν ήταν! Όταν την έχασα, άλλαξα, έγινα πολύ πιο ευαίσθητη και κουράζομαι πιο εύκολα από την αδικία.
Εδώ κοίτα να δεις! Καρκίνος με Ωροσκόπο Κριό, και εγώ, και η αδελφή μου! Είναι δυνατόν να είναι τυχαία αυτά;
Θα σας ρωτούσα στο τέλος, αλλά μιας και το θέσατε, πιστεύετε στην αστρολογία;
Στις ημερήσιες προβλέψεις όχι, δεν μπορώ να πω, γιατί το θεωρώ κάπως υπερβολικό. Αλλά στην αστρολογία γενικά, σαν παράδοση, σαν επιστήμη, σαν σύστημα ανάλυσης του χαρακτήρα και σαν έρευνα των συντεταγμένων του ανθρώπου, σίγουρα πιστεύω! Και θα ήθελα να είμαι Ζυγός στο ζώδιο!
Γιατί αυτό;
Δεν ξέρω, νομίζω πως στην πραγματικότητα Ζυγός είμαι και πάντα λατρεύω τους Ζυγούς και με αγαπούν κι αυτοί!
Μεγάλη μου τιμή! Ξέρετε, είμαι Ζυγός…
Α, γι’ αυτό τα λέμε τόσο καλά!
Οι άντρες σας απογοήτευσαν ποτέ;
Ήμουν και είμαι πολύ ευλογημένη, οι άντρες με αγαπούν και τους αγαπώ. Φυσικά δεν είναι όλοι τέλειοι, κάποιοι δεν αξίζουν τον κόπο. Αλλά γενικά, οι σχέσεις μου – αλλά και οι φιλίες μου – ήταν πάντα πολύ δυνατές.
Γιατί δεν κάνατε ποτέ σχέση με συνάδελφό σας;
Οι ηθοποιοί είναι η οικογένειά μου, και δεν μπορώ να τους δω παρά σαν αδέλφια μου. Και μετά, δεν μπορώ να βλέπω άντρα βαμμένο! Είναι αντιερωτικό!
Οι γυναίκες; Τι σχέση έχετε μαζί τους; Σας ζηλεύουν ίσως;
Έχω πολύ βαθιές φιλίες και καμία μα καμία αντιπαράθεση.
Σας έχουν προδώσει ποτέ;
Ναι, και συγχώρησα αυτόν που με πρόδωσε, αλλά την προδοσία την θεωρώ ό,τι το χειρότερο.
Η ελπίδα δεν υπάρχει από μόνη της, την φτιάχνεις! Και πρέπει να την φτιάξουμε! Δεν μπορώ την μιζέρια, την αρνούμαι.
Στα νέα τα παιδιά που θέλουν να βγουν στο θέατρο, θα λέγατε σήμερα ότι υπάρχει λόγος να επιλέξουν το επάγγελμα του ηθοποιού;
Το επάγγελμα του ηθοποιού σε διαλέγει, δεν το διαλέγεις. Κάποιος που θα πεθάνει αν δεν γίνει ηθοποιός, θα γίνει, όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα. Εγώ δεν θα σου πω είναι λειτούργημα, δεν είναι επάγγελμα. Θα σου πω ότι είναι ψύχωση. Αν είσαι άρρωστος με αυτό το μεγάλο μυστήριο που είναι η υποκριτική, θα ακολουθήσεις το πάθος σου. Και βλέπω, επειδή είμαι στην επιτροπή των πτυχίων, ότι το πάθος δεν λείπει από τα νέα παιδιά.
Ε ναι, απόλυτα. Έζησα τα πάντα, χάρηκα τα πάντα, έζησα μεγάλες στιγμές, αλλά το Σπίτι του Ηθοποιού, είναι η αποστολή. Τρομερά ξενύχτια, θυσίες, πόνοι, λαχτάρες, αλλά θα τα πέρναγα όλα ξανά για να το χτίσω. Και τώρα που είναι μέσα τα παιδιά, που είναι σε λειτουργία, και προσφέρει αυτά που προσφέρει, ναι αισθάνομαι ότι έχει γίνει κάτι σημαντικό. Υπήρξαν στιγμές μεγάλης αγωνίας. Και όχι ότι τώρα δεν έχουμε θέματα, είναι ένας οργανισμός που πάντα θα θέλει στήριξη. Αλλά βλέπω να είναι κάτι υπαρκτό. Κάναμε αυτό που το λένε σαν μόδα: δεν ζητήσαμε μια αλλαγή, γίναμε η αλλαγή που χρειάζεται ο κόσμος.
Θα δεχόσασταν να σας σκηνοθετήσει ένας πολύ νέος σκηνοθέτης;
Ε βέβαια, εννοείται! Δέχομαι τους πάντες, κατ’ αρχάς, εκτός από αυτούς που έχουν έπαρση. Ένας νέος σκηνοθέτης, είναι ό,τι καλύτερο για να ανανεωθεί ο ηθοποιός. Λατρεύω τους σκηνοθέτες, γιατί είναι αρχηγοί. Και εμένα με γοητεύει η Δύναμη, την θέλω, την αποδέχομαι.
Η Επίδαυρος. Έχω παίξει μεγάλους τραγικούς ρόλους, έχω κάνει Κλυταιμνήστρα για παράδειγμα με μεγάλη επιτυχία και αποδοχή, αλλά στην Επίδαυρο δεν το θέλησε η ζωή να πάω. Προς το παρόν, βέβαια. Προς το παρόν, η κιβωτός μου και η Επίδαυρός μου, είναι το Σπίτι του Ηθοποιού. Τώρα θέλω να φτιάξω και το διπλανό. Θα γίνει πολύ μεγάλη δουλειά.
Θέλετε να μου πείτε ίσως για το τραγικό περιστατικό με την έξωση που έγινε στον κύριο Φυσσούν;
Αυτό, είναι ντροπή για όποιον το έκανε. Αυτό κατ’ αρχάς, και κατά δεύτερον έναν έμπειρο και ταλαντούχο άνθρωπο σαν τον Πέτρο τον Φυσσούν, πρέπει να τον πάρει το Εθνικό. Όχι ελεημοσύνες και ανοησίες, έχει να προσφέρει ο άνθρωπος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θα παίξω το καλοκαίρι με τον Βουτσά Πλούτο, θα είναι πολύ σημαντική παράσταση. Αλλά θέλω να κάνω τα πάντα, τα πάντα πραγματικά! Θέλω να ευχαριστήσω μέσω ημών τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών ακιπάσης Ελλάδος γαι την προσφορά του στην σίτηση των φιλοξενουμένων στο Σπίτι του Ηθοποιού,. Σας περιμένω στις 21 Δεκεμβρίου στην πλατεία Κολωνακίου, στην γιορτή που θα γίνει για το Σπίτι του Ηθοποιού, από τις 9 το πρωί μέχρι το βραδάκι!
https://www.oroskopos.tv/anna-fonsoy/
