Γιατί όταν χτυπάμε ένα κομμάτι ξύλο και είναι το αφτί μας σε επαφή με αυτό έρχεται ο ήχος δυνατός σ' εμάς, μόλις όμως απομακρυνθούμε και μεσολαβήσει λίγος αέρας δεν ακούμε σχεδόν τίποτε;
Στα δύο μέσα, τον αέρα και το ξύλο, έχουμε διαφορετική διασπορά της ενέργειας, που ένα μέρος της φθάνει και στο αφτί μας.
Στο ξύλο η περισσότερη ενέργεια των ηχητικών κυμάτων μένει μέσα διότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη σύσταση του υλικού αυτού και στη σύσταση του αέρα που το περιβάλλει. Έτσι τα ηχητικά κύματα φθάνοντας στο όριο ανάμεσα στο ξύλο και στον αέρα στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ανακλώνται και παραμένουν μέσα στο ξύλο.
Όπως θα λέγαμε σε μιαν άλλη περίπτωση, το ηλεκτρομαγνητικό κύμα που κατεβαίνει από την κεραία στην τηλεοπτική μας συσκευή δεν μπορεί να περάσει και ανακλάται διότι δεν υπάρχει μερικές φορές προσαρμογή ή, πιο συνοπτικά, η αντίσταση εισόδου της συσκευής δεν είναι η σωστή!
Έτσι όταν απομακρύνουμε το αφτί μας από το ξύλο και προσπαθήσουμε να ακούσουμε τον ίδιο ήχο θα τον ακούσουμε πολύ πιο εξασθενημένο αφού από το μικρό ποσό της ηχητικής ενέργειας που θα βγει στον αέρα και θα μοιραστεί προς όλες τις κατευθύνσεις ένα ακόμη πιο μικρό ποσοστό φθάνει επιτέλους στο αφτί μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου