Για την πλημμύρα αυτή υπάρχει ένας θρύλος. Λέγεται ότι την προκάλεσε η κατάρα μιας γοργόνας που αιχμαλώτισαν οι ψαράδες. Οι σύγχρονοι Βορειοευρωπαίοι μπορεί να θυμούνται την πλημμύρα του 1953, όπου ο συνδυασμός μιας μετεωρολογικής παλίρροιας και μιας παλίρροιας συζυγιών με Βορειοδυτική κατεύθυνση στη Βόρεια θάλασσα, να οδήγησε σε μια εκτεταμένη φυσική καταστροφή που έπληξε το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Όμως η χειρότερη καταστροφή στη προ-σύγχρονη ιστορία της Ολλανδίας ήταν η πλημμύρα των Αγίων Πάντων το 1570.
Εκείνη τη χρονιά, την 1η Νοεμβρίου 1570, τα νερά ανέβηκαν ακόμα υψηλότερα από το 1953. Σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε προειδοποίηση για πλημμύρα στους κατοίκους, όμως, κατά ειρωνικό τρόπο, αυτή η προειδοποίηση δεν είχε κανένα αποτέλεσμα αφού αυτή θα ήταν τελικώς η χειρότερη καταστροφή από πλημμύρες στην μέχρι τότε ιστορία της Ολλανδίας. Τα πολυάριθμα αναχώματα στις ακτές της Ολλανδίας κατέρρευσαν και το σύνολο της ακτής μεταξύ των περιοχών Flanders και Groningen ακόμα και μέχρι τα βορειοδυτικά της Γερμανίας είχαμε πλημμύρες. Μόνο στην περιοχή Friesland έχασαν τη ζωή τους πάνω από 3000 άνθρωποι ενώ σε μια επιστολή του προς τον βασιλιά Φίλιππο ΙΙ ο δούκας της Alfa ανέφερε ότι τα 5/6 της συνολικής έκτασης της Ολλανδίας βρίσκονταν κάτω από το νερό.
Ο θρύλος πίσω από την ιστορία και τα γεγονότα
Ο θρύλος του Saeftinghe αφορά μια παλιά ολλανδική λαϊκή ιστορία που εξηγεί γιατί βυθίστηκε η πόλη Saeftinghe στην ανατολική Φλάνδρα κοντά στο Nieuw-Namen, στην Ολλανδία, μέχρι να πλημμυρίσει πρώτα το 1570 και αργότερα εντελώς από τα θαλάσσια νερά το 1584. Οι θρύλοι λένε ότι η πόλη ήταν η η πιο ευημερούσα πόλη στα εύφορα εδάφη των Scheldts αλλά οι κάτοικοι έγιναν άκαρδοι και περήφανοι. Οι αγρότες ήταν ντυμένοι με μετάξια, τα άλογά τους φορούσαν ασήμια, ακόμη και τα κατώφλια των σπιτιών ήταν φτιαγμένα από χρυσό. Ο πλούτος προσέλκυσε φτωχούς μετανάστες, αλλά οι κάτοικοι του Saeftinghe δεν έδειξαν έλεος και έδιωξαν τους μετανάστες με τα σκυλιά τους Η απληστία διέφθειρε τις καρδιές των ανθρώπων και τους τύφλωνε για να δείξουν λίγη συμπόνια στον συνάνθρωπό τους.
Μια μέρα με ομίχλη, ένας ψαράς έπιασε μια γοργόνα στα νερά του Δυτικού Scheldt. Η γοργόνα τον προειδοποίησε ότι οι κάτοικοι του Saeftinghe έπρεπε να αλλάξουν τρόπο ζωής αλλιώς θα υποστούν τιμωρίας. Όταν ο σύζυγος της γοργόνας βγήκε στην επιφάνεια και ζήτησε να ελευθερωθεί η γυναίκα του, ο ψαράς αρνήθηκε. Τότε αυτός καταράστηκε τον ψαρά και την πόλη του, ουρλιάζοντας. «Τα εδάφη του Saeftinghe θα βουλιάξουν και μόνο οι πύργοι του θα συνεχίσουν να υψώνονται πάνω από τα νερά». Οι κάτοικοι του Saeftinghe, ξέχασαν να φροντίσουν για τα αναχώματα τους. Μια μέρα, όταν μια υπηρέτρια πήγε να πάρει νερό από ένα πηγάδι, παρατήρησε έναν μπακαλιάρο και άλλα ψάρια να κολυμπούν σε αυτό. Η θάλασσα ανέβαινε και το νερό γινόταν αλμυρό. Με την πλημμύρα των Αγίων Πάντων του 1570, ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα ξεπέρασε τα εδάφη του Saeftinghe, καταστρέφοντας τις πόλεις Sint-Laureins, Namen και Casuwele, σκοτώνοντας όλους τους κατοίκους. Το Saeftinghe μαράθηκε και σύντομα μόνο οι πύργοι του μαρτυρούσαν το ακμαίο παρελθόν του μέχρι που η πόλη τελικά βυθίστηκε στους λασπώδεις βάλτους.
Τις μέρες με ομίχλη, οι καμπάνες των πύργων καλούν για βοήθεια από αυτό που κάποτε ήταν ένα πλούσιο μέρος, αλλά τώρα είναι ένας καταδικασμένος κόσμος καλυμμένος με λάσπη, αιχμαλωτισμένος από τη θάλασσα. Ένας άλλος θρύλος του Saeftinghe πιστεύει ότι οι επισκέπτες της περιοχής και οι κάτοικοι του κοντινού χωριού Emmadorp βλέπουν μερικές φορές «φαντάσματα» στην ομίχλη (κάτι σαν τους δικούς μας Δροσουλίτες). Σύμφωνα με το μύθο τα φαντάσματα είναι τα πνεύματα των κατοίκων των τριών πόλεων που σκοτώθηκαν στην πλημμύρα.
News247.gr/Shutterstock
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου