Ο Brian May έμεινε "τραυματισμένος" ακούγοντας τα φωνητικά του αείμνηστου Freddie Mercury μετά το θάνατο του frontman της Queen .
Ο κιθαρίστας του εμβληματικού ροκ συγκροτήματος θυμήθηκε πόσο οδυνηρό ήταν να ακούει τον Φρέντι - ο οποίος πέθανε από βρογχική πνευμονία που προκλήθηκε από AIDS τον Νοέμβριο του 1991 σε ηλικία 45 ετών - να τραγουδάει στις ηχογραφήσεις στις οποία εργάστηκε για την πρώτη και μοναδική LP των hitmakers του "We Will Rock You" που κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του μουσικού ειδώλου, το "Made In Heaven" του 1995.
Μιλώντας στον Έλις Τζέιμς και τον Τζον Ρόμπινς στο podcast του BBC Radio 5 Live «How Do You Cope», μοιράστηκε:
"Ήταν πολύ παράξενο. Ήταν τραυματικό από μόνο του.
"Πέρασα ώρες, μέρες και εβδομάδες δουλεύοντας σε μικρά κομμάτια από τα φωνητικά του Φρέντι. Ακούγοντας τον Φρέντι όλη μέρα και όλη τη νύχτα. Θα είχα στιγμές να σκεφτώ, "Αυτό είναι υπέροχο ... αυτό ακούγεται υπέροχο Fre ... Δεν είσαι εδώ."
Ο 74χρονος μουσικός έπρεπε να απομακρύνεται από το πρότζεκτ κάθε τόσο για να «ανακάμψει» από τη θλίψη με την οποία χτυπήθηκε.
Και συνέχισε: «Ήταν αρκετά δύσκολο. Θα πρέπει να φύγεις μερικές φορές και να αναρρώσεις και να επιστρέψεις. Αλλά ένιωσα αυτή την τεράστια υπερηφάνεια και χαρά να συμπιέζω τις τελευταίες σταγόνες από αυτό που μας άφησε ο Φρέντι."
Παρά τη συναισθηματική δοκιμασία της ολοκλήρωσης του δίσκου, ο Brian λέει ότι είναι στην πραγματικότητα το αγαπημένο του από τα 15 άλμπουμ στούντιο.
Είπε: "Μου αρέσει ακόμα αυτό το άλμπουμ. Νομίζω ότι είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ των Queen.
"Υπάρχουν πράγματα εκεί μέσα που είναι τόσο βαθιά. Υπάρχει καθαρός χρυσός εκεί μέσα."
Ο Brian μίλησε επίσης για τη διαδικασία πένθους και παραδέχτηκε ότι αυτός και ο ντράμερ Roger Taylor, 72 ετών, ήταν σε «άρνηση» σχετικά με την απώλεια του αγαπημένου τους συμπαίκτη και αποσπούσαν την προσοχή τους με σόλο έργα και μάλιστα προσπάθησαν να διαγράψουν τους Queen από τις αναμνήσεις τους ως μηχανισμό αντιμετώπισης.
Θυμήθηκε: «Νομίζω ότι ο Ρότζερ και εγώ περάσαμε και οι δύο ένα είδος φυσιολογικής διαδικασίας πένθους, αλλά τονίστηκε από το γεγονός ότι πρέπει να είναι δημόσιο. Πέσαμε σε άρνηση. Όπως, "Ναι καλά, κάναμε τους queen, αλλά κάνουμε κάτι άλλο τώρα".
"Ο Roger και εγώ βυθιστήκαμε στη σόλο δουλειά μας και δεν θέλαμε να μιλήσουμε για τους Queen . Αυτό φαίνεται σχεδόν παράλογο επειδή περάσαμε τη μισή μας ζωή κατασκευάζοντας τους Queen . Αλλά δεν θέλαμε να ξέρουμε εκείνη τη στιγμή. Ήταν κάτι που θρηνούσε. Απλά αντισταθμίσαμε. Συνεχίστηκε για πολύ καιρό.
"Πήγα στο σημείο να προσαρμόσω το τραγούδι του John Lennon "God" στη σόλο σκηνική μου πράξη για να πω, "Δεν πιστεύω πια στους Queen". Αυτό ήταν μια τεράστια υπεραντίδραση. Δεν χρειαζόταν να το κάνω αυτό, γιατί να το κάνω αυτό; Γιατί δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω κοιτώντας το."
Κάθε χρόνο, ο Μπράιαν - ο οποίος έχασε τον πατέρα του την ίδια χρονιά με τον Φρέντι - πρέπει να κρυφτεί στην επέτειο του θανάτου του τραγουδιστή του "We Are The Champions", επειδή η απώλεια είναι ακόμα πολύ σπαρακτική για να την κατανοήσουμε.
Είπε: "Το να χάσω τον Φρέντι ήταν σαν να έχασα έναν αδερφό, αλλά ναι, είχε το φως της δημόσιας γνώσης να πάει μαζί του.
"Μας έσυραν σε έναν αέναο τροχό του να πρέπει να δούμε την απώλεια του Φρέντι με δημόσιο τρόπο. Γι' αυτό τείνω να κρύβομαι στην επέτειο του θανάτου του.
"Οι άνθρωποι γιορτάζουν πολλά την ημέρα του θανάτου του Φρέντι, αλλά δεν θέλω και δεν νιώθω ότι μπορώ. Θα γιορτάσω τα γενέθλιά του, ή τη μέρα που πρωτοσυναναμεθήκαμε, αλλά η μέρα που θα τον χάσω δεν θα είναι ποτέ κάτι που μπορώ να βάλω κατευθείαν στο μυαλό μου. Δεν υπήρχε τίποτα καλό σε αυτό."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου