Boomer Beach Club from French artist and composer Pierre de Frebourg

Ο Pierre είναι από τη Λωρραίνη, γεννημένος στο Μετς (κοντά στα γερμανικά σύνορα) το 1965, όπου έμαθε μουσική στο ωδείο. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός χάλυβα, η μητέρα του έπαιζε αρμόνιο στο ναό και του μετέδιδε το μουσικό αυτί.

Θεωρία της μουσικής και πιάνο, μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών, πριν επαναλάβει τους Beatles με το αυτί. Με φίλους γυμνασίου συνέθεσε και έπαιξε σε ένα ροκ συγκρότημα στην περιοχή της Λυών, καθώς και σε τζαζ κοντά στο St Chamond στον Λίγηρα τη δεκαετία του 1980.

Αφού έφτασε στο Παρίσι ένα βράδυ το 1991, ανακάλυψε ένα wine bar όπου μπορούσες επίσης να ακούσεις μουσικούς της τζαζ, ακριβώς απέναντι από το στούντιό του. Υπήρχε ένα πιάνο ξαπλωμένο σε μια γωνία σε μια πλατφόρμα, απέναντι από τους καλεσμένους που κάθονταν. Σερβιτόρος ως κομπάρσος, ο Πιερ έπαιζε πιάνο για εννέα μήνες μετά την υπηρεσία του στην τραπεζαρία, συνεχίζοντας τους Gainsbourg και Jonasz, καθώς και bossanova πριν ξεκινήσει μια μακρά παρένθεση τριάντα χρόνων μουσικής αποχής κατά τη διάρκεια των οποίων η επαγγελματική του ζωή απομακρύνθηκε από το πιάνο.

Σήμερα αφού εγκατέλειψε τα πάντα, βάζοντας το κοστούμι μακριά, αλλάζει επιτέλους τη ζωή του και ασχολείται ξανά με το πιάνο, τη συγγραφή και τη σύνθεση. Ένα μεγάλο άλμα σε αυτή την εποχή που αποκαλύπτει τις ευπάθειες ενός κόσμου που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητες και την επείγουσα ανάγκη να πάρουμε όλα τα ρίσκα: «Δεν θα ήθελα να πεθάνω...» Πριν ζήσω τη ζωή μου ως καλλιτέχνης, όπως έγραψε ο Boris Vian. «Πήδηξα από το αεροπλάνο, με τα έντερα μου να κρέμονται σφιχτά στην κοιλιά μου...» (Ψεύτικα).

Λάτρης της κινηματογραφικής μουσικής, ο Πιερ έχει απεριόριστο θαυμασμό για τον Λάλο Σιφρίν, τον Φρανσουά ντε Ρουμπέ και τον Μισέλ Λεγκράν. «Ένα τραγούδι είναι μια ταινία μικρού μήκους τριών λεπτών, εικόνες που προτείνονται στη φαντασία φορτωμένες με συναισθήματα. Η μουσική είναι ο φορέας των συναισθημάτων. Πρέπει να μεταφέρει το κείμενο και να επιμείνει στην τελειότητά του, καθώς ο Gainsbourg ήξερε πώς να το κάνει τόσο καλά...».

Bashung, Sheller, Dutronc father and son but also "M", Fire! Chatterton, L'Impératrice and Ben Mazué τον επηρεάζουν, για να μην αναφέρουμε τα πολλά πρότυπα τζαζ που ακούει και αποκρυπτογραφεί με ευχαρίστηση.

Το 2022 είναι η χρονιά μιας νέας αρχής: «Δεν υπολογίζω τίποτα, πάω για αυτό, θα δούμε!»

Learn more at pdefrebourg.com »