Χορεύουμε μαζί και μόνοι ταυτόχρονα, ελεύθεροι να είμαστε και να γίνουμε όποιοι θέλουμε.
Το έγραψα αυτό για την κόρη μου -- ενθυμούμενος τον τρόμο και τη χαρά του να είσαι νεαρός ενήλικας -- ζώντας σε ένα μικρό διαμέρισμα σε μια παράξενη πόλη, προσπαθώντας να κάνω συνδέσεις ενώ καταλάβαινα ποιος ήμουν.
Το 4ο τραγούδι στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ που θα πέσει στις 13/11/22.
Βιογραφικό Καλλιτέχνη
ΛΟΙΠΌΝ, ΠΏΣ ΈΦΤΑΣΑ ΕΔΏ;
Αν έπρεπε να δείξω με το δάχτυλο φυσικά θα έπρεπε να κατηγορήσω τον Ντίλαν, αλλά ήμουν ώριμος πριν η μουσική του αλλάξει για πάντα τη ζωή μου.
Έχω γράψει χίλια τραγούδια, έχω λιμοκτονήσει, έχω παίξει στο δρόμο, έχω παίξει στο πλήθος, έχω επιβιώσει από εκρήξεις συγκροτημάτων, αυτοκαταρρεύσεις και έχω ραγίσει την καρδιά μου, έχω συνθλίψει όνειρα και έχω αραιώσει την ψυχή μου παντού κυνηγώντας αυτή την τελειότητα του Mr. Tambourine Man - και δεν θα αντάλλαζα ούτε ένα λεπτό από αυτό.
Όταν ο R.E.M. έκανε το άλμα από την Αναμέτρηση στους Μύθους, ακολούθησα, Peter Gabriel, James Brown, Paul Simon, Scott Weiland, Bruce Springsteen.
ΔΟΚΊΜΑΣΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΏ
Ενώ ανέβαζα στο Spotify, έμαθα για πέντε άλλες πράξεις του Τσάρλι Έντουαρντς εκεί έξω που δεν έβλαψαν κανέναν. Αντί να πάω Highlander σε αυτά, έχω δοκιμάσει κοιμισμένος γεννήθηκε.
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΊΣΚΟΣ
Αυτό το έργο ξεκίνησε ως απάντηση σε αυτή την τρέχουσα «εποχή του τραγουδιού» που υπομένουμε. Όπου ένας καλλιτέχνης είναι μια «μάρκα» που μπορεί να πάρει 8 δευτερόλεπτα αποσπασματικής ακρόασης από έναν wannabe influencer σε ένα iPhone.
Ξεκίνησα να κάνω μια ηχογράφηση σύμφωνα με τις παραδόσεις ενός δίσκου βινυλίου από τη χρυσή εποχή του ροκ - όχι αυτόματα συντονισμένο με badass παίκτες που παίζουν πραγματικά όργανα.
Συνέχισα να αποστάζω, να ανεβάζω τους ρυθμούς και να επεξεργάζομαι τα μη απαραίτητα μέρη για να συνειδητοποιήσω ότι έκανα πραγματικά έναν δίσκο Clash.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου