Η Μάλβα λατρεύει την Πάτι Σμιθ. Όχι τόσο λόγω της μουσικής της, περισσότερο ως στιχουργός, ποιήτρια, γυναίκα. Λατρεύει τα ποιήματα της Μάσα Καλέκο και τη φιλοσοφική προσέγγιση της Σιμόν ντε Μποβουάρ.
Λατρεύει (και χορεύει) τη μουσική του Ντόντι, του Πίτερ Ντόχερτι, του ZAZ, της Μελόντι Γκάρντοτ, του Γέσπερ Μουνκ, της Cat Power, του Άλντους Χάρντινγκ, της Νίνα Σιμόν και άλλων.
Λατρεύει την αναλογική φωτογραφία, γράφει η ίδια ποιήματα και κάνει έντεχνα σύντομα βίντεο.
Λατρεύει τα ρούχα και τις αλλαγές στο 2ο χέρι και ποικίλλει μαζί τους πολύχρωμα και άγρια από τη δεκαετία του '20 έως τη δεκαετία του '60, κάπου μεταξύ beat γενιάς, υπαρξισμού και λουλουδιών.
Αγαπάει τους ανθρώπους και τη ζωή, αλλά τα φοβάται περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο και ίσως λογικό....
Και, η Malva κάνει μουσική, κάπου μεταξύ indie pop και chanson, όμορφη, λυπημένη, απαλή, ήσυχη, συχνά πολύ ήσυχη.... με τόσο συναίσθημα και ενσυναίσθηση και πάθος, που κάθε τόσο νιώθεις αμηχανία στο λαιμό και το στομάχι σου...
Υπάρχει ένας καλός λόγος για τον οποίο η 20χρονη Malva και ο μουσικός της φίλος, πολυοργανίστας και παραγωγός Quirin Ebnet, επέλεξαν το "Middle Of Nowhere" ως το νέο τους single. «Ζήσε...» πρέπει να ακουστεί από κοινού από τους δύο: «... αυτό κατεβαίνει καλύτερα». «Το χειροκρότημα», προσθέτει ο Μάλβα, «είναι συχνά το πιο δυνατό εδώ».
Και ο Νεοζηλανδός παραγωγός και μουσικός Paul Kean (The Bats, The Chills, The Clean), ο οποίος κάποτε συζητήθηκε ως μηχανικός mixdown - μέχρι να γίνει σαφές ότι ο Quirin μπορούσε να το χειριστεί μόνος του - εξακολουθεί να είναι γεμάτος επαίνους: «Ακούγεται υπέροχο. Μου αρέσουν οι ενορχηστρώσεις και η παραγωγή ακούγεται αρκετά καλή ... Το λατρεύω. Ακούγεται πλήρες».
Η Μάλβα λέει επίσης ότι «τόσο οι στίχοι όσο και η μελωδία ήταν κάτι νέο και άγριο» για εκείνη. Και περαιτέρω: «Στο κομμάτι πηγαίνει αρκετά νοσηρά. Βασικά πρόκειται για μια σχέση που αποδεικνύεται - μισώ τη λέξη αλλά ναι - «τοξική». Πρώτα υπήρχε το χαρακτηριστικό μπάσο, πάνω στο οποίο συνέχισα να αυτοσχεδιάζω κάτι μελωδικά, και μετά σταδιακά μπήκαν οι νέοι στίχοι.
Μουσικά, το "Middle Of Nowhere" κινείται στο casual midtempo εύρος, ο ρυθμικός στίχος ακολουθείται από ένα συνθετικό ελεγειακό ρεφρέν, το οποίο χαρακτηρίζει αρκετά εύστοχα τη μελωδική ποπ κατανόηση του Malva. Η αφηγηματική φωνή, παρεμπιπτόντως, προέρχεται από έναν Γάλλο γνωστό της Quirin, ο οποίος περιγράφει τις εντυπώσεις της, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο. Η Μάλβα γοητεύεται από αυτόν τον λακωνικό συνδυασμό τραγωδίας και καθημερινότητας. Στη συνέχεια, στο τέλος, η φωνή από τη σκηνή τελειώνει τον μονόλογό της με τη φράση: «Στο κεφάλι μου, είμαι ήδη εκεί». Εκεί που είναι η Μάλβα στο κεφάλι της δεν μας το λέει (ακόμα), μέχρι να έρθει η ώρα θέλουμε να περάσουμε την ώρα μας με το "Middle Of Nowhere"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου