Όταν ήμουν παιδί, αλλά και για μία-δύο δεκαετίες νωρίτερα, όλη η τρέλα, όλo το συμπύκνωμα της επιστημονικής φαντασίας για το πόπολο επικεντρωνόταν σε ένα τρελό όνειρο: τα ιπτάμενα αυτοκίνητα. Από τα μέσα του εικοστού αιώνα ο κόσμος ήταν βέβαιος ότι τα ιπτάμενα αυτοκίνητα βρίσκονταν κάνα δυο χρονάκια μακριά από το να γίνουν σύντροφοι της καθημερινότητάς μας.
Μαθητούδια τα ζωγράφιζαν με ενθουσιασμό στο σχολείο! Και κάθε φορά που εμφανιζόταν ο επόμενος εφευρέτης, με τη δική του υλοποίηση για το ιπτάμενο αυτοκίνητο που θα αλλάξει τη ζωή μας για πάντα, οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα ραδιόφωνα οιστρηλατούνταν από άκρατο ενθουσιασμό.Ήταν, φυσικά, μια φενάκη. Όχι γιατί το ιπτάμενο αυτοκίνητο είναι τεχνολογικά ανέφικτο, αλλά γιατί οι συνθήκες που περιβάλλουν την ασφαλή ενσωμάτωσή του στο δίκτυο των μετακινήσεων είναι τόσο περίπλοκες, που καθιστούν την εφαρμογή του μια χαριτωμένη –αν και ξεθωριασμένη πλέον, ύστερα από τόσες δεκαετίες φρούδων υποσχέσεων– Ουτοπία.
Την περασμένη εβδομάδα, οι μεγαλοσχήμονες ηγέτες του πλανήτη συναντήθηκαν εθιμικά στο COP27, την ετήσια διάσκεψη για το κλίμα που κάνει τους οικολόγους να τραβάνε τα μαλλιά τους, και συμφώνησαν ότι κάτι πρέπει να γίνει για το κλίμα. Έπειτα, σερβιρίστηκαν συνθετικό κρέας κοτόπουλου και συμφώνησαν ότι κάτι πρέπει να γίνει για τα ζώα / την υπερβόσκηση / τις εκπομπές μεθανίου / οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με την κτηνοτροφία και ενοχοποιείται ως ο δήμιος του πλανήτη.
Κυρίες και κύριοι, υποδεχτείτε με ένα θερμό χειροκρότητα τα ιπτάμενα αυτοκίνητα του 21ου αιώνα! Η στήλη, μέσα στην υπέρτατη σοφία της, ασχολήθηκε με το θέμα του συνθετικού κρέατος (η πιο σωστή διατύπωση είναι εκκολαπτόμενες τροφές) την προπερασμένη εβδομάδα κιόλας. Και, αφού διάβασε ό,τι έχει γραφτεί για το ζήτημα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να βρεθεί στο πιάτο μας ένα μπέργκερ που δεν προέρχεται από σφάγια. Που θα είναι ασφαλές, φθηνό, μαζικά παραγόμενο, με χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα (αλλιώς, ποιο το νόημα;) και ευρεία αποδοχή (γιατί οι βίγκαν από μόνοι τους δεν αρκούν για να το στηρίξουν εμπορικά).
Για τον Τύπο όμως και τα ανόητα παραπαίδια του, τα σόσιαλ μίντια, η έρευνα και η πραγματικότητα δεν χαλάνε ποτέ μια ωραία ιστορία: Εκατοντάδες άρθρα στο Google υμνούσαν, από την επόμενη κιόλας μέρα, την απόφαση του FDA (της ομοσπονδιακής υπηρεσίας των ΗΠΑ που είναι υπεύθυνη για τη νομιμοποίηση φαρμάκων και τροφών στη χώρα και πολύ συχνά δίνει τον τόνο στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο) να δώσει το πράσινο φως στην κυκλοφορία του συνθετικού κοτόπουλου στην αγορά.
Πρόκειται φυσικά για χονδροειδέστατη υπερβολή. Αυτό που έκανε το FDA είναι να ενημερώσει την εταιρεία παραγωγής ότι δεν έχει άλλες ερωτήσεις να της υποβάλει και αυτό κλείνει τον πρώτο κύκλο έρευνας. Από εκεί μέχρι την έγκριση παρεμβάλλονται δεκάδες στάδια και πολλά, πολλά χρόνια διαβουλεύσεων. Αλλά, είπαμε, ιπτάμενα αυτοκίνητα. Κάποιος πρέπει να υπηρετήσει την εξημμένη φαντασία του κοινού – και την αιτιολόγηση μιας διάσκεψης που οι περισσότεροι πλέον έχουμε πάρει χαμπάρι ότι γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Μπροστά στον ιερό αυτόν σκοπό, η αλήθεια δεν γίνεται να μπαίνει εμπόδιο. Στο κάτω κάτω, τον πλανήτη σώζουμε. Δεν ήρθαμε για τον μπουφέ.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου