Στην περίπτωση που νόμιζες ότι ξέρεις από γεωγραφία, καλύτερα να μην προχωρήσεις γιατί θα ψιλοαπογοητευτείς -όπως απογοητευτήκαμε και εμείς από τους εαυτούς μας. Υπάρχουν χώρες, νησιώτικες και μη, παγκοσμίως άγνωστες παρότι με μια καλή ανασκαφή στο διαδίκτυο μπορείς να διαπιστώσεις εύκολα ότι και ιστορία έχουν και δεκάδες λόγους για να τις επισκεφτεί κανείς.
Ακολουθούν οκτώ χαρακτηριστικές περιπτώσεις τέτοιων κρατών.
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε
Το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε είναι ένα αφρικανικό νησιωτικό κράτος κοντά στον ισημερινό, ιδανικό για ορειβάτες που προτιμούν τα extreme μέρη. Τα μεγάλα ανενεργά ηφαίστεια καλυμμένα με βρύα και γεμάτα φίδια, είναι σίγουρα μερικά από τα μέρη που θα τους εξάψουν το ενδιαφέρον.
Έχει σχεδόν 223.364 κατοίκους, η κύρια γλώσσα είναι τα πορτογαλικά και οι υποδομές τους παραμένουν κάπως πίσω ακόμα. Ωστόσο, οι παραλίες με λευκή άμμο και τα καθαρά νερά παραμένουν -σχεδόν- παρθένα, γεγονός που τις κάνει ελκυστικές για πολλούς τουρίστες.
Το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε είναι επίσης ένα προσφιλές μέρος για όσους προτιμούν τον οικοτουρισμό, με τις άγριες ζούγκλες, τα 700 είδη φυτών και τους καταρράκτες να ξεχωρίζουν.
Είναι αρκετά ασφαλές να ταξιδέψει κανείς εκεί, αρκεί πρώτα να έχει κάνει το εμβόλιο για τον κίτρινο πυρετό και να έχει λάβει και τις απαραίτητες προφυλάξεις κατά της ελονοσίας.
Εσουατίνι
Το Βασίλειο του Εσουατίνι είναι ένα περίκλειστο κράτος στην Αφρική, και πιο συγκεκριμένα βρίσκεται ανάμεσα στη Νότια Αφρική και τη Μοζαμβίκη. Έχει έκταση 17.363 τ.χλμ., πληθυσμό 1.202.000 και οι κάτοικοι μιλούν σουαχίλι και αγγλικά.
Πρόκειται για μία από τις τελευταίες απόλυτες μοναρχίες του κόσμου με τον ανώτατο άρχοντα της χώρας, βασιλιά Μσουάτι Γ΄, να κυβερνά ως απόλυτος μονάρχης και να κατακρίνεται από την παγκόσμια κοινή γνώμη λόγω του προκλητικά πλούσιου τρόπου ζωής του σε μια τόσο φτωχή χώρα.
Το Εσουατίνι προσφέρει την εμπειρία σαφάρι "Big 5", όπου αν κάποιος είναι αρκετά τυχερός μπορεί να συναντήσει λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, ρινόκερους, ελέφαντες και βούβαλους.
Ίσως το παλιότερο όνομα της, το ‘Σουαζιλάνδη”, να σας λέει περισσότερα.
Λεσότο
Το Λεσότο είναι ένα περίκλειστο αφρικανικό κράτος, με πληθυσμό 2.306.000 κατοίκων, το οποίο συνορεύει από όλες τις πλευρές με τη Νότια Αφρική. Ως το 1966 υπήρξε βρετανικό προτεκτοράτο, με την ονομασία Μπασουτολάνδη. Αν και αποτελεί σήμερα ένα από τα φτωχότερα κράτη στον κόσμο, το αποκαλούν και “Ελβετία της νότιας Αφρικής”, εξαιτίας της ιδιαίτερης ομορφιάς του.
Ένα απ’ τα αξιοθέατά του είναι και το ιερό όρος Τάμπα Μποσίου, στο χωριό του οποίου σώζεται ο τάφος του Βασιλιά Μοσεσόε Α΄ από τον 19ο αιώνα. Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι το βουνό έχει μαγικές δυνάμεις τη νύχτα.
Ανατολικό Τιμόρ
Αυτή η χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας έγινε ανεξάρτητο έθνος μόλις το 2002 και ένας σωρός από αξιοθέατα γύρω από την πρωτεύουσα, Ντίλι, μαρτυρούν ακόμη τα 400 χρόνια πορτογαλικού αποικισμού που πέρασαν αλλά και τα 24 χρόνια ινδονησιακής κατοχής. Έχει συνολική έκταση 14.919 τ.χλμ. και έναν πληθυσμό 1.299.412 κατοίκων.
Το ύψους 27 μέτρων άγαλμα Cristo Rei of Dili είναι το πλέον εμβληματικό ορόσημο της χώρας, το οποίο δεσπόζει ψηλά πάνω από την πόλη, προσφέροντας πανοραμική θέα στον γύρω κόλπο.
Κομόρες
Συχνά αποκαλούμενες και ως “αρωματικοί νήσοι” λόγω της αρωματικής χλωρίδας τους, οι Κομόρες είναι γνωστές για τις μαγευτικές παραλίες τους με φόντο ηφαιστειακές κορυφές. Αυτή η γραφική χώρα βρίσκεται στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Αφρικής και ουσιαστικά πρόκειται για ένα ηφαιστειογενές σύμπλεγμα τριών νήσων που αποτελούν ομώνυμο αρχιπέλαγος.
Βρίσκεται δυτικά του Ινδικού ωκεανού, μεταξύ της νήσου Μαδαγασκάρης και των ανατολικών ακτών της Αφρικής και έχει πληθυσμό 945.405 κατοίκων.
Σουρινάμ
Πρόκειται για τη μικρότερη χώρα της Νότιας Αμερικής με πληθυσμό 598.000 κατοίκους και με μία ιδιαίτερη γεωγραφία που συνδυάζει τροπικά δάση και αμμώδη σαβάνα. Ήταν γνωστή ως “Ολλανδική Γουιάνα” και από το 1975 υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος.
Και προφανώς έχει κι αυτή τα αξιοθέατά της. Η ολλανδική αποικιακή αρχιτεκτονική έχει αφήσει πίσω της μια σειρά από πολύ γραφικά σοκάκια στην πρωτεύουσα Παραμαρίμπο, ενώ φιλοξενεί επίσης τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου και Παύλου, έναν καθεδρικό ναό από ξύλο που εγκαινιάστηκε το 1885.
Το σημερινό της όνομα η χώρα το οφείλει στους Σουρινέν, μίας ομάδας ινδιάνων της γλωσσικής οικογένειας των Αραουάκων, οι οποίοι κατοίκησαν πρώτοι την περιοχή, πολύ πριν φυσικά από την έλευση των Ευρωπαίων.
Βανουάτου
Το Βανουάτου είναι ένα αρχιπέλαγος με 82 νησιά που βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό, 1000 χλμ. δυτικά των νησιών Φίτζι. Τα δύο μεγαλύτερα είναι το Εσπίριτου Σάντου και το Μαλακούλα.
Ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται στους 300.019 κατοίκους, ενώ οι 113 γλώσσες(!) που χρησιμοποιούνται στα νησιά κατατάσσουν τη χώρα ανάμεσα σε αυτές με τη μεγαλύτερη γλωσσική ποικιλία.
Το αρχιπέλαγος προσφέρει υπέροχες επιλογές για κατάδυση, ιδιαίτερα σε όσους τρελαίνονται για τα υποβρύχια σπήλαια και τα ναυάγια. Ειδικά το ναυάγιο του στρατιωτικού πλοίου SS President Coolidge του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ξεχωρίζει και αποτελεί μαγνήτη για τους επισκέπτες.
Ο Άγιος Χριστόφορος και Νέβις
Η Ομοσπονδία Αγίου Χριστοφόρου και Νέβις αποτελείται από δύο νησιά, όπως μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει και από το όνομά τους. Ήταν απ’ τα πρώτα νησιά της Καραϊβικής που αποικίστηκαν από τους Ευρωπαίους και μάλιστα, το μεγαλύτερο νησί του κράτους πήρε το όνομά του από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος έφτασε στο νησί πρώτος το 1493. Οι πρώτοι άποικοι ήταν Άγγλοι το 1623 και χρειάστηκαν να περάσουν 360 χρόνια μέχρι να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους.
Τώρα πια οι παλιές φυτείες ζάχαρης έχουν μετατραπεί σε μοντέρνα ξενοδοχεία και θέρετρα για τους τουρίστες που σκοπεύουν να επισκεφτούν αυτό το νησιώτικο κράτος των 53.546 κατοίκων. Εντούτοις, η καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου και βαμβακιού συνεχίζει να αποτελεί την κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή και εξαγώγιμο είδος του μικρού αυτού κρατιδίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου