Για δεκαετίες, το τέρας Τούλι υπήρξε ένα από τα μεγάλα αινίγματα στον κόσμο των απολιθωμάτων: Ανακαλύφθηκε το 1958, περιγράφηκε για πρώτη φορά επιστημονικά το 1966, αλλά ποτέ δεν είχε οριστικά προσδιοριστεί η συνομοταξία του (δηλαδή, σε ποιά από τις μεγάλες ομάδες ζώων ανήκε).
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε από τις αναλύσεις των ερευνητών στα απολιθώματα του πλάσματος που δεν είναι κάποιο σκουλήκι ή θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας, αλλά μάλλον κάποιο είδος ψαριού που ονομάζεται μύραινα (lamprey).
Άλλες μελέτες θέλουν το τέρας Τούλι να είναι είτε ένας σπονδυλωτός συγγενής των σύγχρονων κυκλοστομών ή ένα άγνωστο ασπόνδυλο.
Η πιο πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 16 Απριλίου στο περιοδικό Palaeontology, είναι μια από τις πολλές μελέτες που επιχειρούν να ταξινομήσουν το πλάσμα.
Ερευνητές στην Ιαπωνία πιστεύουν ότι έχουν λύσει το μυστήριο, με τη βοήθεια ενός σαρωτή λέιζερ 3D.
«Πιστεύουμε ότι το μυστήριο έχει λυθεί», ανέφερε σε δήλωσή του ο συγγραφέας της μελέτης Τομουόκι Μικάμι, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και ερευνητής στο Εθνικό Μουσείο Φύσης και Επιστήμης στο Τόκιο. «Με βάση πολλαπλές αποδείξεις, η υπόθεση των σπονδυλωτών του τέρατος Tully είναι αβάσιμη».
Οι ερευνητές σάρωσαν περισσότερα από 150 απολιθώματα τέρατος Τούλι για να δημιουργήσουν χρωματικά κωδικοποιημένους τρισδιάστατους χάρτες των ανατομικών δομών του ζώου. Έκαναν επίσης ακτινογραφίες σε μια καλά διατηρημένη προβοσκίδα για να εξετάσουν τα δόντια του πλάσματος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι τα δόντια που αναλύθηκαν είχαν διογκωμένες βάσεις - σε αντίθεση με τα δόντια κυκλοστομίας, τα οποία είναι πιο λεπτά στη βάση. Οι συγγραφείς τονίζουν ότι αυτό που φαινόταν ότι είναι βράγχια είναι στην πραγματικότητα τμήμα του σώματος.
Το πιο πειστικό από όλα, ισχυρίζεται η ομάδα, είναι η κατάτμηση που βρέθηκε στο κεφάλι του πλάσματος. «Αυτό το χαρακτηριστικό δεν είναι γνωστό σε καμία γενεαλογία σπονδυλωτών, υποδηλώνοντας μια συγγένεια μη σπονδυλωτών», είπε ο Μικάμι.
Ωστόσο, η Βικρόρια ΜακΚοϊ, επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Γουινσκόνσιν - Μιλγουόκι, δε συμφωνεί με τους Ιάπωνες ερευνητές.
«Θα ήθελα να καταταχτεί στην κατηγορία των πιο περίεργων ειδών», είχε δηλώσει η παλαιοντολόγος Βικτώρια Μακ Κόι η οποία είχε κάνει έρευνα για το τέρας Τούλι το 2016.
Το πλάσμα είχε μήκος περίπου 35 εκατοστών, είχε ένα κάθετο μακρύ πτερύγιο στην ουρά του και ένα στενό ραχιαίο πτερύγιο. Το σώμα του είχε το σχήμα της τορπίλης, είχε δύο σειρές από κωνικά δόντια και τα μάτια του εκτείνονταν στα πλαϊνά του κεφαλιού.
Μια εξελιγμένη επαναξιολόγηση των απολιθωμάτων προσδιόρισε τη σωματική του σύσταση. Ήταν ένα σπονδυλωτό υβρίδιο με μια ενισχυμένη ράβδο να στηρίζει το σώμα του.
«Πάντα αγαπούσα το μυστήριο και την έρευνα και δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα ερευνητικής εργασίας από αυτό το πλάσμα», είχε δηλώσει η παλαιοντολόγος στο Reuters.
«Η μελέτη των δειγμάτων έδειξε ότι είναι ένα περίεργο είδος μύραινας, σπονδυλωτό χέλι που ζει στις μέρες μας σε ποτάμια και θάλασσες», συμπλήρωσε. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και θαλάσσια όντα όπως οι καρχαρίες, οι μέδουσες, οι γαρίδες και τα καβούρια.
Τρέφονταν με τη βοήθεια της μακριάς γλώσσας που είχε, αλλά δεν έχει εξακριβωθεί αν ήταν αρπακτικό ή τρεφόταν με πλανγκόν και φύκια, όπως άλλα ψάρια.
Η ονομασία του θρυλικού τέρατος οφείλεται στον κυνηγό Φράνσις Τούλι (Francis Tully), ο οποίος είχε ανακαλύψει απολιθώματα του πλάσματος το 1958 σε ανθρακωρυχείο του Ιλλινόις και τα παρέδωσε στο Mουσείο Field, του Σικάγο.
Η τελευταία μελέτη προτείνει επίσης έναν πιθανό συμβιβασμό: ότι τα τέρατα Τούλι θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι μη σπονδυλωτά χορδοειδή όπως τα σύγχρονα χιτωνοφόρα ή λογχοειδή. Προς το παρόν, ωστόσο, η θέση του τέρατος Τούλι στο εξελικτικό δέντρο παραμένει ασαφής.
Huffington Post.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου