Τι θα συνέβαινε αν ο Πλανήτης Γη αν έμενε για ένα χρόνο χωρίς ανθρώπους; Θα μπορούσε να φιλοξενήσει πάλι ζωή; Τι θα γίνονταν όλα αυτά τα έργα του ανθρώπου, χωρίς την παρουσία του; Είναι βέβαιο ότι ο άνθρωπος εξαντλεί τους πόρους του πλανήτη και σε μεγάλο βαθμό τον καταστρέφει, αλλά η απουσία του θα έσωζε τον πλανήτη;
Στα ερωτήματα αυτά επιχειρεί να δώσει δημοσίευμα του «The Conversation», αλλά δεν είναι βέβαιο ότι λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους της απουσίας του ανθρώπου. Τι θα συνέβαινε με τα σπίτια, τα σχολεία, τις πόλεις, τα φυτά, τα ζώα; Πώς θα ήταν ο πλανήτης μας ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση των ανθρώπων; Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρούσατε θα ήταν η ησυχία. Οι άνθρωποι, τα κτίρια, τα αυτοκίνητα παράγουν πολύ θόρυβο. Όλος αυτός ο θόρυβος θα σταματούσε.
Η πυρηνική καταστροφή
Μετά από ένα χρόνο χωρίς ανθρώπους, ο ουρανός θα ήταν πιο γαλανός και ο αέρας πιο καθαρός. Ο άνεμος και η βροχή θα καθάριζαν την επιφάνεια της Γης- όλη η αιθαλομίχλη και η σκόνη που δημιουργούν οι άνθρωποι θα εξαφανιζόταν, γράφει ο ιστότοπος και πολύ σωστά. Η διαύγεια θα ήταν μεγαλύτερη στην ατμόσφαιρα. Φανταστείτε το σπίτι σας ένα χρόνο μετά. Οι βρύσες δεν βγάζουν πια νερό. Τα συστήματα ύδρευσης απαιτούν συνεχή άντληση. Αν δεν υπάρχει κανείς στη δημόσια ύδρευση για να διαχειριστεί τα μηχανήματα που αντλούν νερό, δεν θα υπάρχει πλέον και νερό. Με το πρώτο κρύο, ο ψυχρός αέρας θα πάγωνε το νερό στους σωλήνες και θα τους έσπαγε. Και μετά; Η θερμοκρασία θα ανέβαινε και το νερό θα χυνόταν. Αυτό το σημείο του δημοσιεύματος είναι πολύ κομβικό. Το νερό. Γιατί με τον νερό ψύχονται στην Γη οι πυρηνικοί σταθμοί ενέργειας. Αν λείψουν οι άνθρωποι που συνεχίζουν την ψύξη των μηχανημάτων σε αυτούς τους σταθμούς, θα επέλθουν πυρηνικές καταστροφές. Θα έχουμε έτσι έναν πλανήτη με καθαρή ατμόσφαιρα, αλλά και με ραδιενέργεια.
Δεν θα υπάρχει φυσικά ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι θερμοηλεκτρικές μονάδες θα σταματήσουν να λειτουργούν αφενός επειδή κανείς δεν θα τις παρακολουθεί και αφετέρου επειδή θα ξεμείνουν από καύσιμα. Έτσι, το σπίτι σας θα είναι σκοτεινό, χωρίς φώτα, τηλεόραση, τηλέφωνα ή υπολογιστές. Τα σπίτια θα είναι επίσης σκονισμένα. Στην πραγματικότητα, υπάρχει σκόνη στον αέρα όλη την ώρα, αλλά δεν την αντιλαμβανόμαστε επειδή τα συστήματα κλιματισμού ανακυκλώνουν τον αέρα. Μόλις σταματήσουν, ο αέρας μέσα στο σπίτι σας θα παραμείνει ακίνητος και η σκόνη θα κατακαθίσει παντού, γράφει το δημοσίευμα.
Τα ζιζάνια
Νέα ζιζάνια θα εμφανιστούν. Πολλά φυτά που δεν είχατε δει ποτέ πριν θα εμφανίζονταν στους κήπους και τα πάρκα. Οι γειτονιές θα γέμιζαν με άγρια ζώα, τα οποία τώρα δεν πλησιάζουν γιατί υπάρχουν άνθρωποι. Σε ένα βαθμό τουλάχιστον. Θα έβλεπε λοιπόν κανείς στους δρόμους ποντίκια, μαρμότες, ρακούν, κουνάβια, αλεπούδες και κάστορες και λύκους. Τα μεγαλύτερα ζώα θα έρθουν αργότερα – ελάφια, κογιότ και αρκούδες. Ίσως όχι τον πρώτο χρόνο, αλλά κάποια στιγμή. Χωρίς ηλεκτρισμό, ο ρυθμός του φυσικού κόσμου θα επέστρεφε. Το μόνο φως θα προερχόταν από τον Ήλιο, τη Σελήνη και τα αστέρια. Οι πυρκαγιές θα αυξάνονταν και αφού δεν θα υπάρχουν πλέον άνθρωποι για να τις σβήσουν, οι φωτιές θα συνέχιζαν να καίνε μέχρι να σβήσουν μόνες τους.
Οι κατασκευές
Μετά από ένα χρόνο, οι δρόμοι, οι αυτοκινητόδρομοι, οι γέφυρες και τα κτίρια δεν θα είχαν αλλάξει. Σε μια δεκαετία όμως θα είχαν παρουσιάσει ρωγμές και μικρά φυτά θα ξεφύτρωναν μέσα από αυτές. Αυτό συμβαίνει επειδή η Γη κινείται συνεχώς. Με αυτή την κίνηση έρχεται η πίεση, και με αυτή την πίεση έρχονται οι ρωγμές. Τελικά, οι δρόμοι θα ράγιζαν τόσο πολύ που θα έμοιαζαν με σπασμένο γυαλί. Οι μεταλλικές γέφυρες θα σκούριαζαν. Ωστόσο οι μεγάλες γέφυρες από σκυρόδεμα και οι διαπολιτειακές λεωφόροι, επίσης από σκυρόδεμα, θα παρέμεναν στη θέση τους για αιώνες. Τα φράγματα και τα αναχώματα που έχουν χτίσει οι άνθρωποι στα ποτάμια και τα ρέματα του κόσμου θα διαβρώνονταν. Τα φυτά που τρώμε θα άρχιζαν να εξαφανίζονται. Δεν θα υπήρχαν πια πολλά καλαμπόκια, πατάτες ή ντομάτες. Τα οικόσιτα ζώα θα γίνονταν εύκολη λεία για τα άγρια, τις αρκούδες, τα κογιότ και τους λύκους. Οι γάτες θα γίνονταν άγριες αλλά οι περισσότεροι σκύλοι δεν θα επιβίωναν.
Έπειτα από 1000 χρόνια
Σε χίλια χρόνια, ο κόσμος μας θα είναι ακόμα αμυδρά αναγνωρίσιμος. Κάποιες κατασκευές θα παρέμεναν αλλά αυτό θα εξαρτιόταν από τα υλικά από τα οποία ήταν φτιαγμένες και το κλίμα. Μια πολυκατοικία, ένας κινηματογράφος ή ένα καταρρέον εμπορικό κέντρο θα στέκονταν ως μνημεία ενός χαμένου πολιτισμού. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε πριν από περισσότερα από 1.500 χρόνια, ωστόσο μπορείτε να δείτε κάποια απομεινάρια της ακόμη και σήμερα.
Αν μη τι άλλο, η ξαφνική εξαφάνιση των ανθρώπων από τον κόσμο θα αποκάλυπτε κάτι για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τη Γη. Θα μας έδειχνε επίσης ότι ο σημερινός κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς εμάς αλλά ούτε εμείς μπορούμε να επιβιώσουμε αν δεν τον φροντίζουμε. Για να συνεχίσει να λειτουργεί, απαιτεί συνεχή συντήρηση, καταλήγει το δημοσίευμα.
(ΠΗΓΗ: ΕΡΤ/The Conversation Φωτό: Hashima Island/ Mark C O’Flaherty)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου