Σκωληκοειδή απόφυση έχουμε όλοι. Φανταστείτε την ως μια μικρή θήκη, σε σχήμα δακτύλου που βρίσκεται στη συμβολή του λεπτού και του παχέος εντέρου.
Δεν έχει απειλήσει όμως, τη ζωή όλων μας ποικιλοτρόπως. Κάτι που συμβαίνει στην περίπτωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας, όταν δεν αντιμετωπίζεται έγκαιρα ή αφήνεται χωρίς θεραπεία.
Μέσα σε όλα έχουμε απέναντι μας τη διεθνή αποδοχή πως το ποσοστό λανθασμένης διάγνωσης σκωληκοειδίτιδας φτάνει έως το 20%.
Δεν βοηθά ότι υπάρχουν πολλές άλλες παθήσεις που τη μιμούνται. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη γαστρεντερίτιδα, τη δυσκοιλιότητα, την πνευμονία, την παγκρεατίτιδα, την ηπατίτιδα και το έλκος στομάχου.
Δεν είναι υπέρ μας και το γεγονός ότι άπαξ και ‘φράξει’ η σκωληκοειδής απόφραξη (κάτι που οφείλεται σε πολλούς λόγους, όπως ένα σκληρό κομμάτι κοπράνων, ένα οίδημα σε λεμφικό ιστό ή μια μόλυνση), αρχίζει μια διαδικασία που εξελίσσεται πολύ γρήγορα (στο 10% των ασθενών αρκεί μια ημέρα και στο 50% οι δυο),
Μόλις ‘κλείσει’ λοιπόν, η σκωληκοειδής απόφυση, τα βακτήρια μπορούν να πολλαπλασιαστούν μέσα της, οδηγώντας σε φλεγμονή και πιθανή μόλυνση.
Ποια είναι τα συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας
Τα πιο κοινά συμπτώματα της σκωληκοειδίτιδας περιλαμβάνουν έντονο πόνο που ξεκινά γύρω από τον ομφαλό και ‘μεταναστεύει’ στην κάτω δεξιά κοιλιακή χώρα, απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετο, διάρροια, συχνουρία, επώδυνη ούρηση, πυρετό και μερικές φορές αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου.
Η τυπική θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση της φλεγμονώδους σκωληκοειδούς απόφυσης, μια διαδικασία που ονομάζεται σκωληκοειδεκτομή.
Στο εγγύς μέλλον είναι πολύ πιθανό η πρώτη θεραπεία να αφορά μόνο αντιβιοτικά και εκτός των ΗΠΑ, όπου ήδη χρησιμοποιούν φάρμακα. Είναι μια ιδέα που δοκιμάζεται σε μελέτες από το 2018, με τα ευρήματα που την προτείνουν να αυξάνονται και να πληθαίνουν.
Προς αυτήν την κατεύθυνση οδηγούν και τα ευρήματα μελέτης που έκαναν Σουηδοί ερευνητές του Ινστιτούτο Karolinska και δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη 10/8 στο JAMA Surgery.
Η εργασία ανέλυσε δεδομένα από 292 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με σκωληκοειδίτιδα σε δύο δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1990 από το Σουηδικό Εθνικό Μητρώο Ασθενών.
Σαράντα ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: σε αυτούς που έλαβαν αντιβιοτικά για 10 ημέρες και σε αυτούς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση.
Μόνο ένα άτομο στην ομάδα αντιβιοτικών δεν ανάρρωσε με επιτυχία.
Η δεύτερη μεγαλύτερη μελέτη, είχε ποσοστό επιτυχίας 86%.
Τα ευρήματα και από τις δύο μελέτες δείχνουν ότι το 40% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με αντιβιοτικά, χρειάστηκαν χειρουργική επέμβαση αργότερα στη ζωή τους.
“Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μη εγχειρητική θεραπεία δεν παρουσίασαν υποτροπή και απέφυγαν τη χειρουργική επέμβαση για περίπου δύο δεκαετίες”, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης, τονίζοντας πως “δεν υπάρχουν στοιχεία για μακροχρόνιους κινδύνους μη εγχειρητικής διαχείρισης εκτός από την υποτροπή της σκωληκοειδίτιδας”.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ανακαλύψεις μελετών που έκαναν Αμερικανοί και δημοσιεύτηκαν το Μάιο του 2021 και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Στην πρώτη περίπτωση, έγινε γνωστό πως τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές είχαν υποδηλώσει ότι "έως και το 71% των ασθενών με μια πρώτη εμφάνιση μη επιπλεγμένης σκωληκοειδίτιδας θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μόνο με αντιβιοτικά.
Αλλες μελέτες έχουν προτείνει ότι το 40% της οξείας σκωληκοειδίτιδας που αντιμετωπίζεται συντηρητικά θα απαιτήσει χειρουργική επέμβαση εντός 5 ετών”.
Διευκρινίστηκε πως η λύση των αντιβιοτικών δεν προτείνεται για παιδιά, ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας ή εγκύους ή ασθενείς με σήψη ή ανοσοκατεσταλμένους.
Στη δεύτερη, του Duke Health με τον καθηγητή χειρουργικής, Θεόδωρο Παππά να είναι ο επικεφαλής ερευνητής το εύρημα αφορά τη συναίνεση των στοιχείων ότι τα αντιβιοτικά αντιμετωπίζουν με επιτυχία έως και το 70% των περιπτώσεων σκωληκοειδίτιδας.
Τονίστηκε ότι “η χειρουργική επέμβαση, που γίνεται συνήθως λαπαροσκοπικά, παραμένει η οριστική επιλογή για κατά τα άλλα υγιείς ασθενείς με σοβαρή φλεγμονή σκωληκοειδούς ή άλλους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ρήξης”.
https://www.news247.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου