Ναι είναι ξανά Χριστούγεννα και φυσικά όλοι μας χαιρόμαστε γι’ αυτό, ο καθένας όμως για τους δικούς του λόγους όπως φαίνεται. Άλλος θα πάρει κάτι για τον εαυτό του που σκεφτόταν πολύ καιρό να το πάρει, άλλος θέλει να περάσει χρόνο με τα αγαπημένα του πρόσωπα και άλλος απλά λαχταράει να φάει κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Γενικώς υπάρχουν πολλοί λόγοι κάποιος να του αρέσουν τα Χριστούγεννα, υπάρχουν όμως και πολλοί λόγοι να μην του αρέσουν καθόλου. Ένας από αυτούς τους λόγους για να μην σου αρέσουν καθόλου οι γιορτές είναι φυσικά το ταλαίπωρο στόλισμα του δέντρου.
Πρέπει να το κατεβάσεις από το πατάρι
Κι έρχεται φυσικά εκείνη η αποφράδα μέρα που πρέπει να της κάνεις το χατίρι και να κατεβάσεις το δέντρο μέσα από το χάος του παταριού. Όταν ήσουν μικρός αυτή η εντολοδότρια ήταν η μητέρα σου αλλά τώρα που μεγάλωσες είναι η γυναίκα σου. Τίποτα όμως δεν αλλάζει στην πράξη αυτή μιας και όλα τα πατάρια είναι συνήθως το ίδιο χάλια. Πιάνεις λοιπόν τη σκάλα από το φέρετρο της (κάπου στο μπαλκόνι την έχεις, πίσω από κάτι κούτες παπουτσιών που έχουν μουχλιάσει από τη βροχή) και πηγαίνεις χωρίς καμία όρεξη προς το πατάρι. Ναι είναι όλα γιορτινά και τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών, πρέπει να το κάνεις γιατί αλλιώς θα βρεις το μπελά σου.
Ο Αμαζόνιος του παταριού
Εκεί πάνω όλα είναι λάθος φυσικά. Υγρασία, σκοτάδι (έχει καεί η λάμπα από πρόπερσι), οσμές ύποπτες και σίγουρα ένας υποχθόνιος φόβος μην σου πεταχτεί κανένας κροκόδειλος-αρουραίος στο κούτελο εκεί που δεν το περιμένεις. Μετά έρχεται το έρπινγκ. Βουτάς με την κοιλιά μέσα στο χάος και προσεύχεσαι να μην σε αρπάξει κάποιο εξωτικό είδος ανακόντα. Έχεις στα δόντια τον φακό και στην καρδιά το θάρρος του κακομοίρη που ξέρει πως αν δεν το κάνει τώρα θα πρέπει να βγει και να ψάχνει για καινούριο δέντρο.
Μετά είναι τα στολίδια
Πες ότι βρίσκεις εκείνο το πλαστικό πράγμα που έχει γκαγκανιάσει από την υγρασία μέσα στη σακούλα και το πετάς κάτω, μετά όμως πρέπει να βρεις τα στολίδια τα οποία είναι πολλά και μοιρασμένα σε πολλές σακούλες. Αυτό κι αν είναι πραγματικό κινέζικο βασανιστήριο. Βρίσκεις μία σακούλα αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός γιατί αν σπάσουν δεν σε βλέπω καλά. Θα τρέχεις μετά στα 1 euro shop να ψάχνεις για καινούρια. Αυτό πάει πολύ. Συγκεντρώνεσαι περισσότερο γιατί αν δεν βρεις τα στολίδια μαύρο ανακόντα που σε φαγε. Από κάτω από τη σκάλα περιμένει ο κέρβερος έτοιμος να σε δαγκώσει αν κάνεις κάποια λάθος κίνηση.
Και μετά έρχεται το υπέρτατο βάσανο
Ας πούμε λοιπόν πως τελικά τα κατάφερες και ξέφυγες από τα νύχια των κροκοδείλων του παταριού, δεν σε δάγκωσε κάποιο μυστήριο ανακόντα και δεν χάθηκες μέσα στον λαβύρινθο του σκοταδιού (συνειδητοποιείς βέβαια πως το πατάρι είναι πιο μεγάλο από το σαλόνι σου), κατάφερες να βρεις το δέντρο, τα στολίδια και ότι άλλο χριστουγεννιάτικο μπιχλιμπίδι είχες έντολες να ανακαλύψεις εκεί μέσα, τώρα όμως αρχίζει το πραγματικό βάσανο και αυτό φυσικά είναι πως πρέπει να είσαι προσοχή και απίκο σε όλο το τελετουργικό στόλισμα του γκαγκανιασμένου νάνου…εχμ…συγνώμη…του δέντρου.
Αν δεν είσαι παρόν και δεν δώσεις την απαραίτητη προσοχή τότε όλες σου οι προσπάθειες θα πάνε στο βρόντο. Τσάμπα τα έκανες όλα αυτά; Όχι. Πρέπει να το πας μέχρι το τέλος. Σου έρχεται στο μυαλό το Die Hard και ο Τζον Μακ Λέην, κάπως έτσι μοιάζεις κι εσύ καθώς σέρνεσαι έξω από το πατάρι του τρόμου.
Plot Twist μόνο για άτυχους
Και τώρα έρχεται η πιο δύσκολη στιγμή. Πρέπει να δείχνεις χαρούμενος κι ευτυχισμένος που στολίζεις το δέντρο αλλά εσύ έχεις ακόμη μέσα στο κεφάλι σου τα ανακόντα και τους κροκόδειλους του παταριού και το χαμόγελο που σκας στην γυναίκα σου είναι πιο πικρό κι από καφέ με δέκα κουταλιές της σούπας Arabica. Με τα πολλά μαζεύεις την ξενέρα σου και βάζεις το χέρι μέσα στη σακούλα με τα στολίδια…χμ…και φυσικά κάτι δεν πάει καλά. Τα στολίδια είναι θρύψαλα. Κι εκεί έρχεται και το τσουνάμι διάθεσης. Ξαφνικά όλα καταρρέουν κι εσύ βρίσκεσαι έτοιμος για δυσμενή μετάθεση στο κοντινότερο Jumbo για να πάρεις καινούρια στολίδια και μιας που πας…δεν παίρνεις κι ένα καινούριο δέντρο; Πόσο πιο χαμένος μπορείς τελικά να βγεις;
Και να που τελικά καταλήγεις να βρίσκεσαι στο αυτοκίνητο με το δάχτυλο δεμένο με ματωμένη χαρτοπετσέτα (κόπηκες από τα σπασμένα στολίδια), έτοιμος να παλέψεις για μία θέση πάρκινγκ στα γύρω στενά της κολάσεως του Jumbo στο Παγκράτι. Αυτά τα Χριστούγεννα δεν ξεκίνησαν καλά αλλά από την άλλη τουλάχιστον αποφασίζεις πως καλύτερα κάθε χρόνο να παίρνεις από την αρχή ένα καινούριο δέντρο και να πετάς το παλιό στα σκουπίδια.
Καλά Χριστούγεννα να έχουμε λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου