Για πολλά χρόνια, η επιστήμη δεν είχε ξεκάθαρη απάντηση στο γιατί ο εγκέφαλός μας... απορρυθμίζεται όταν ερωτευόμαστε, αλλά μια νέα μελέτη δίνει μερικές απαντήσεις.
“Πιστεύεται ότι η ρομαντική αγάπη εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια, όταν χωρίσαμε από τους προγόνους μας, τους μεγάλους πιθήκους.
Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες την φιλοσοφούσαν πολύ ως συναίσθημα, αναγνωρίζοντάς το τόσο ως εκπληκτική όσο και ως τραυματική εμπειρία. Το παλαιότερο ποίημα που ανακτήθηκε ποτέ ήταν στην πραγματικότητα ένα ποίημα αγάπης που χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ.”, είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, Adam Bode, διδακτορικός φοιτητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας.Παρά την μακρά ιστορία, ωστόσο, “γνωρίζουμε πραγματικά πολύ λίγα για την εξέλιξη της ρομαντικής αγάπης”, πρόσθεσε.
Πώς έγινε η έρευνα
Σε συνεργασία με τον δρ. Phil Kavanagh, του Πανεπιστημίου της Καμπέρας και του Πανεπιστημίου της Νότιας Αυστραλίας, ο Bode διεξήγαγε μια έρευνα σε 1.556 νεαρούς ενήλικες που αυτοπροσδιορίστηκαν ως “ερωτευμένοι”. Οι ερωτήσεις αποσκοπούσαν στην αξιολόγηση των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς των ερωτηθέντων προς τον/την σύντροφό τους.
Ένα δεύτερο στάδιο της μελέτης που εξέταζε την ένταση της πρώιμης ρομαντικής αγάπης περιελάμβανε μόνο 812 από τους αρχικούς συμμετέχοντες, οι οποίοι ανέφεραν ότι ήταν ερωτευμένοι για όχι περισσότερο από δύο χρόνια.
Οι επιστήμονες ήθελαν να διερευνήσουν εάν το “σύστημα ενεργοποίησης συμπεριφοράς” (BAS), δηλαδή ο μηχανισμός μέσα στο μυαλό και το σώμα που προωθεί συμπεριφορές οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε ανταμοιβή, παίζει ρόλο στη ρομαντική αγάπη. Η έρευνα έχει συνδέσει το BAS με διάφορες πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, καθώς και με ψυχιατρικές καταστάσεις όπως η διπολική διαταραχή, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που μελετάται σε αυτό το πλαίσιο.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν αυτό που πολλοί έχουμε βιώσει όντας ερωτευμένοι: ο εγκέφαλος λειτουργεί διαφορετικά, με σκέψεις και πράξεις (έστω και προσωρινά) να περιστρέφονται γύρω από τον/την σύντροφό μας.
“Το BAS είναι εξελικτικά παλιό και η ρομαντική αγάπη χρησιμοποίησε αυτό το σύστημα με έναν νέο τρόπο”, εξηγούν οι συγγραφείς στην εργασία τους.
Γιατί όμως ο εγκέφαλος αποδιοργανώνεται όταν είμαστε ερωτευμένοι;
Όσον αφορά το τι οδηγεί αυτές τις αλλαγές στη συμπεριφορά, ο δρ. Kavanagh προτείνει ότι μπορεί να είναι ορμονικό το ζήτημα.
“Γνωρίζουμε τον ρόλο που παίζει η ωκυτοκίνη στη ρομαντική αγάπη, επειδή κατακλυζόμαστε από κύματα αυτής της ορμόνης σε όλο το νευρικό μας σύστημα και στην κυκλοφορία του αίματος όταν αλληλεπιδρούμε με αγαπημένα πρόσωπα. Ο τρόπος με τον οποίο το αντικείμενο του έρωτά μας παίρνει ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, οφείλεται στον συνδυασμό της ωκυτοκίνης με την ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που απελευθερώνει ο εγκέφαλός μας κατά τη διάρκεια του ρομαντικού έρωτα. Επί της ουσίας, ο έρωτας ενεργοποιεί μονοπάτια στον εγκέφαλο που σχετίζονται με θετικά συναισθήματα”, αναφέρουν οι ερευνητές.
Οπλισμένοι με αυτά τα νέα ευρήματα, οι Bode και Kavanah στρέφουν ήδη την προσοχή τους στην επόμενη φάση της έρευνάς τους. Σχεδιάζουν μια μελέτη που θα εξετάσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις της αγάπης σε άνδρες και γυναίκες, καθώς και μια παγκόσμια έρευνα για να κατηγοριοποιήσει τους ανθρώπους που βιώνουν ρομαντική αγάπη σε τέσσερις διαφορετικούς τύπους.
Υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε για τον έρωτα. Θα μπορούσατε εύκολα να υποστηρίξετε ότι ανήκει στα μεγαλύτερα μυστήρια του σύμπαντος. Αλλά με έρευνες όπως αυτή, μπορούμε να πάμε ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του πώς μας επηρεάζει.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Behavioral Sciences.
Πηγή: scimex.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου