Το ντουέτο Durkmoose από το Νέο Μεξικό αγκάλιασε έναν πιο σκοτεινό και πιο βαρύ ήχο στο τελευταίο single "Neurilemma"

Οι Durkmoose είναι ένα ντουέτο σκληρής ροκ με έδρα το Αλμπουκέρκι του Νέου Μεξικού, που συνδυάζει τους ήχους του grunge rock της δεκαετίας του '90 με μια αιχμή του σύγχρονου metal, το ντουέτο μοιράζεται την τελευταία κυκλοφορία "Neurilemma".

Ανάμεσα στο post-rock και το post-metal, αυτό το ζευγάρι τύπων έχει συνθέσει κομμάτια που είναι τόσο τιτάνια όσο και κινηματογραφικά, και χτίζουν επίσης σεκάνς που μας μεταφέρουν στην άκρη μιας αβύσσου κοντά στο τέλος του κόσμου.

Ολόκληρο το έργο είναι οργανικό, αλλά έχει τη δυνατότητα να μας μεταδώσει τόσα πολλά πράγματα, τόσα συναισθήματα... Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να μπεις στην έκσταση αυτής της γαλβανικής ενέργειας παρά με τα μάτια σου κλειστά και το μυαλό σου ορθάνοιχτο. οι δυνατότητες. Τα υπόλοιπα αφήστε τα σε αυτούς.

Σε αυτή τη συνέντευξη, μιλήσαμε με τον Durkmmoose για τις μουσικές τους επιρροές, τα μελλοντικά τους σχέδια, την πορεία, μεταξύ άλλων περιέργειες.

Τι μπορείτε να πείτε για αυτή τη νέα κυκλοφορία; Ήταν δύσκολο και για τους δύο να βρούμε χρόνο για να γράψουμε και να ηχογραφήσουμε μέσα στη χρονιά, λόγω των πλήρους απασχόλησης και των υποχρεώσεων μας. Αλλά ήμασταν αποφασισμένοι να το κάνουμε να λειτουργήσει, έτσι σκάψαμε και τελειώσαμε στο τέλος της χρονιάς. Θέλαμε να εξερευνήσουμε έναν πιο βαρύ και πιο επιθετικό ήχο στο Deuces σε σύγκριση με την προηγούμενη κυκλοφορία μας, το Hill Controlled. Τα ντραμς είναι πιο χέβι μέταλ από το ροκ, οι κιθάρες έχουν πιο έντονη παραμόρφωση και το μπάσο είναι πιο βαθύ και γεμάτο (πες κάτι για το προσαρμοσμένο μπάσο σου εδώ; σκατά είναι σφιχτό). Προσφέραμε επίσης λίγο πιο παραμορφωμένο πληκτρολόγιο και συνθεσάιζερ σε αυτήν την έκδοση, αν και είναι κυρίως στο παρασκήνιο.

Πώς ήταν η διαδικασία ηχογράφησης του single; Δουλέψαμε πάνω σε αυτά τα τραγούδια όλο το χρόνο, ανταλλάσσοντας μέρη κιθάρας και μπάσου στο Διαδίκτυο για να καταλάβουμε πώς θέλαμε να ακούγονται. Δεν είναι τόσο ικανοποιητικό όσο το να τζαμάρεις ζωντανά και να ηχογραφείς σαν μπάντα. Αλλά ένα πλεονέκτημα είναι ότι έχουμε χρόνο να εξασκήσουμε τα μέρη μας εντατικά πριν τα αφοσιωθούμε στον δίσκο.

Μπορείτε να μας περιγράψετε σύντομα το κομμάτι; Το Neurilemma ξεκίνησε ως τραγούδι πριν από περισσότερα από 20 χρόνια όταν ήμασταν έφηβοι. Το έχουμε ξαναδεί μερικές φορές όλα αυτά τα χρόνια, αφού το βασικό riff είναι τόσο σταθερό. Αποφασίσαμε ότι αυτό το τραγούδι άξιζε άλλη μια λήψη με τις σύγχρονες ικανότητές μας και τον εξοπλισμό στούντιο. Είναι ωραίο να το κλείσουμε μετά από τόσο καιρό, σαν να εκπληρώσαμε ένα όνειρο με αυτό που ξεκίνησε πριν από δεκαετίες. Το Year of Tiger ξεκίνησε με μερικά μπάσα riff. Ο Aaron έπαιξε μερικές συγχορδίες και νταντ στο μπάσο που ακούγονταν χοντρές και βαριές, έτσι αυτό το τραγούδι πήρε τη μορφή του γύρω από αυτό. Ξεκίνησε σιγά-σιγά, αλλά καθώς τα κομμάτια ενώθηκαν, φαινόταν να χτίζονται φυσικά σε πιο γρήγορο ρυθμό και πιο έντονη υφή. Έτσι, πρέπει να εξερευνήσουμε περισσότερο έναν ήχο post-rock με layering κομμάτια και δουλεύοντας τη δυναμική.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου συγκρότημα; Τα αγαπημένα συγκροτήματα αυτή τη στιγμή περιλαμβάνουν Russian Circles, Tool, Yob, Meshuggah, Behold the Arctopus...

Ποιος ή τι σας εμπνέει να γράψετε τραγούδια; Η μουσική είναι όπου διοχετεύω την απογοήτευση και το άγχος από τη δουλειά, αλλά και την ελπίδα και την αποφασιστικότητα να επικρατήσουν. Είναι ένας τρόπος με τον οποίο παραμένουμε συνδεδεμένοι ως φίλοι, παρόλο που δεν μπορούμε να μαζευόμαστε πολύ συχνά λόγω της απόστασης μεταξύ μας.

Με ποιον θα θέλατε να εμφανιστείτε; Σας αρέσει η ονειρική σας συνεργασία; Η μουσική μας μου φαίνεται αρκετά γεμάτη όπως είναι, οπότε μια συνεργασία θα έπρεπε πιθανώς να είναι με έναν τραγουδιστή ή έναν ασυνήθιστο ερμηνευτή οργάνων. Πάντα θαύμαζα τον Mike Patton. Ο Colin Stetson, η Tanya Tagaq και ο Danny Carey θα ήταν διασκεδαστικό να συνεργαστείς. Θα θέλαμε να περιοδεύσουμε ή να παίξουμε με σχεδόν οποιοδήποτε βαρύ συγκρότημα που βάζει λίγη σκέψη στη σύνθεσή τους και όλη του την καρδιά στην εκτέλεση.

Πώς είναι η ανεξάρτητη και underground σκηνή στη χώρα σας; Ζω σε μια μικρή πόλη, επομένως δεν υπάρχει μεγάλη σκηνή εδώ, αλλά ευδοκιμεί σχεδόν σε κάθε μεγάλη πόλη που έχω ζήσει ή επισκεφτεί. Οι λάτρεις του metal και του hard rock φαίνονται ιδιαίτερα αφοσιωμένοι στις ζωντανές εμφανίσεις και στα τοπικά συγκροτήματα. Αυτό είναι ενθαρρυντικό.

Ποια ειναι τα ΣΧΕΔΙΑ σου για το μελλον? Έρχονται νέα μουσική σύντομα; Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να γράφουμε και να ηχογραφούμε. Έχουμε μια διασκευή στα σκαριά. Συγκεντρώνουμε επίσης το επόμενο EP μας που ελπίζουμε να βγει το 2024.