My Silent Wake - Lost in Memories, Lost in Grief

Ακόμη και στο απαλό, γύρω σκοτάδι πίσω από τους τοίχους του ύπνου, οι αναμνήσεις μου με καταναλώνουν. Ένα ταμπλό παγωμένων στιγμών, εικόνες που τρεμοπαίζουν πάνω στην χωρίς φως οθόνη πίσω από τα μάτια μου. Κάθε ένα είναι τέλειο στην τρομερή, πονεμένη ομορφιά του. ο πόνος ακονίστηκε ξανά σε μια αστραφτερή, αιχμή που οι ξεχασιάρικες ώρες του φωτός της ημέρας μόλις είχαν αρχίσει να αμβλύνουν. Εδώ στα όνειρα σπάω για άλλη μια φορά, αλλά σε αυτό το σπάσιμο βλέπω τις περασμένες, πολύτιμες μέρες σαν καινούριες και δεν θα αντάλλαζα αυτή την γλυκόπικρη αγωνία με χίλια χρόνια ειρηνικού, σιωπηλού ύπνου…

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που το My Silent Wake μας χάρισε ένα πλήρες άλμπουμ, αλλά με τα Lost In Memories, Lost In Grief, τη δωδέκατη τέτοια προσπάθειά τους, έχουν προσφέρει θησαυρούς αρκετούς για κάθε μέρα αυτών των χρόνων που μεσολάβησαν και πολλά άλλα στο μέλλον. . Υπάρχει μια αίσθηση επιστροφής στο σπίτι, γνωριμίας που ανανεώνεται στις μελαγχολικές προόδους της συγχορδίας που αγγίζουν την καρδιά με τέτοια ειλικρίνεια και ανοιχτότητα, αλλά υπάρχει επίσης ένας νέος ενθουσιασμός σε ζωντανά τραγούδια όπως το opener «The Liar And The Fool». Υπάρχει μια νέα ενέργεια που αναβλύζει κάτω από τις θλιβερές γραμμές της κιθάρας και τη στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, μια αίσθηση ότι το My Silent Wake εξερευνά νέες περιοχές και ξεκινά νέα κεφάλαια στην ιστορία της καριέρας τους. Στο παρελθόν το συγκρότημα έχει περπατήσει δύο ξεχωριστά μονοπάτια, με τα άλμπουμ του να είναι είτε σκοτεινά, πανύψηλα κτίσματα ισχυρού doom/death metal ή πιο πειραματικές δημιουργίες – ατμοσφαιρικές, ακουστικές και συγκινημένες από τη φολκλόρ και την ιστορία. Με το Lost In Memories, Lost In Grief φαίνεται ότι υπήρξε μια μαγική ασάφεια των ορίων μεταξύ των δύο κόσμων, με τα φαντάσματα να γλιστρούν πέρα από τα κατώφλια. Ενώ τραγούδια όπως το "Wolf", με τα μοτίβα της κιθάρας του, το "The Last Lullaby" - γεμάτο με τη σκοτεινή λάμψη και τη συναισθηματική δύναμη που χαρακτηρίζει τη μουσική του My Silent Wake - και το συγκλονιστικό "No Time", οι νότες του είναι σαν αναπνοές που πεθαίνουν με τον χρόνο που απλώνονται ανάμεσά τους, είναι αναμφισβήτητα, υπέροχα βαριά, διαθέτουν επίσης μια γήινη μεγαλοπρέπεια, μια βασιλική φύση που δεν συνδέεται με φίνα ή φρυγανιές, αλλά με το αρχαίο πνεύμα του δάσους και του εδάφους, μια αίσθηση ιστορίας που τους συνδέει με τις εύθραυστες γοητεύσεις άλμπουμ όπως το Damnum Per Saeculorum της δεκαετίας του 2020. Με την έντονη παρουσία του στο πληκτρολόγιο, τα συγκινητικά φωνητικά βουτηγμένα στη θλίψη και την απόγνωση, τα ανεμοδαρμένα riff και τις μελωδίες της κιθάρας, το Lost In Memories, το Lost In Grief μπορεί κάλλιστα να είναι το πιο ζωντανό, όμορφα υλοποιημένο, ολοκληρωμένο άλμπουμ My Silent Wake μέχρι σήμερα.

Η ηχογράφηση, μίξη και mastering κατά κύριο λόγο στα Priory Recording Studios από τον Greg Chandler (Ungfell, Indesinence, Esoteric κ.λπ.) με πρόσθετη δουλειά να ολοκληρώνεται στο Hollow Hearth από τον Simon Bibby του ίδιου του συγκροτήματος, το Lost In Memories… είναι ευλογημένο με ήχο πλούσιο σε υφή, που αποτυπώνει το απτό συναίσθημα και την αδιαμφισβήτητη ακεραιότητα που λάμπει από κάθε νότα. Στο κομμάτι «The Liar And The Fool» θα ακούσετε τις λέξεις «I can not see this ending well…escape while you can», αλλά όταν η Ardua Music κυκλοφορήσει το Lost In Memories, Lost In Grief στις 3 Μαΐου, στολισμένο με το υποβλητικό έργο τέχνης του Matthew Vickerstaff (Cradle Of Filth, My Dying Bride, Mayhem κ.λπ.), δεν θα θέλετε ποτέ να φύγετε από το βασίλειο του My Silent Wake με τις σκιές του λυκόφωτος και τους ουρανούς με σκόνη με αστέρια.

Παράταξη:

Ian Arkley – Κιθάρα/Ebow/Growled και ημιπροφορική φωνή

Addam Westlake - Κιθάρα Μπάσο

Gareth Arlett – Τύμπανα

Simon Bibby – Yamaha Reface YC organ / Clean vox / Whispers

Είδος: Epic/Doom Metal

Για τους λάτρεις του: Paradise Lost | Novembers Doom | Η ετοιμοθάνατη μου νύφη | Atlantean Kodex

Περαιτέρω πληροφορίες:

www.facebook.com/MySilentWake/

https://www.arduamusic.com/