Η ομάδα της ταινίας μιλάει στο The Hollywood Reporter για το ταξίδι του κάστινγκ (Κρις Φάρλεϊ και ένας νεαρός Πιτ Ντέιβιντσον;), τον δεσμό του Σάντλερ με τον Κόουλ και τον Ντίλαν Σπρόουζ και πώς μια αδιέξοδη δουλειά στη Disneyland ενέπνευσε την ιστορία.
Η Sony κυκλοφόρησε την κωμωδία από τον σκηνοθέτη Dennis Dugan (Happy Gilmore) στις 25 Ιουνίου 1999. Η ταινία άνοιξε στα 41 εκατομμύρια δολάρια στο εσωτερικό καθ 'οδόν για να συγκεντρώσει 234 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως (442 εκατομμύρια δολάρια σήμερα) και να κατέχει τον τίτλο ως ο τίτλος με τις υψηλότερες εισπράξεις του Sandler στην εγχώρια αγορά μέχρι το Hotel Transylvania 2 το 2015.
Το Big Daddy επικεντρώνεται στον Sonny Koufax (Sandler), έναν απόφοιτο νομικής σχολής που προσπαθεί να αποδείξει τον εαυτό του υιοθετώντας τον 5χρονο Julian (Cole και Dylan Sprouse) όταν το αγόρι εμφανίζεται στο κατώφλι του. Το καστ περιλαμβάνει τους Jon Stewart, Joey Lauren Adams, Rob Schneider και Leslie Mann.
Κατά τη διάρκεια ξεχωριστών συνομιλιών με το The Hollywood Reporter, ο παραγωγός Sid Ganis και ο σεναριογράφος Steve Franks (πιστώνεται για το σενάριο μαζί με τους Sandler και Tim Herlihy) συζητούν πώς η Disneyland βοήθησε στην έμπνευση του έργου και θυμούνται τον Chris Farley να πιέζει για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μιλούν επίσης για τα δίδυμα Sprouse που συνδέονται εκτός κάμερας με τον Sandler στην πρώτη τους ταινία μεγάλου μήκους και γιατί δεν πείστηκαν αμέσως όλοι στο στούντιο για τη δύναμη των αστεριών του Sandler.
Rob Schneider, Cole/Dylan Sprouse και Adam Sandler στο Big Daddy. ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ EVERETT
Steve, πιστεύω ότι δούλευες στη Disneyland όταν έγραψες το σενάριο;
Steve Franks: Το έγραψα αυτό ως spec ενώ έκανα δύο δουλειές, αλλά η Disneyland ήταν μία από αυτές. Ήμουν ακόμα μεταπτυχιακός φοιτητής κινηματογράφου στο Loyola και κατέληξα να το γράφω ενώ δούλευα στο Tiki Room, το οποίο είναι το ιδανικό μέρος για να γράψετε ένα σενάριο αν είστε στο ρολόι της Disney. Δούλευα εκεί περίπου οκτώ χρόνια, από το προπτυχιακό μέχρι το σχολείο.
Μια γένεση της ιδέας ήταν ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους με τους οποίους προσλήφθηκα πήγαιναν σε πραγματικές δουλειές και είχα όνειρα να τα καταφέρω στην ψυχαγωγία, αλλά υπήρχε μια σταθερή πιθανότητα ότι θα μπορούσα να είμαι ένας τύπος που είναι 30 ετών και στη Disneyland. Αυτό είναι που με έκανε να σκεφτώ: «Τι θα γινόταν αν εμφανίζονταν παιδιά και ο τύπος που δεν έκανε πολλά με τη ζωή του είναι αυτός που ανεβαίνει;». Το σχέδιό μου ήταν στην πραγματικότητα τοποθετημένο σε ένα θεματικό πάρκο.
Sid Ganis: Ο τίτλος του σεναρίου ήταν Guy Gets Kid. Το διάβασα και ο Alex Siskin, που δούλευε για μένα, το διάβασε και σκεφτήκαμε: «Αυτό είναι καλό». Ξέραμε ότι υπήρχε αυτός ο τύπος που ονομαζόταν Sandler γύρω. Δεν γνωρίζαμε πολλά γι 'αυτόν, αλλά και οι δύο τον παρακολουθούσαμε. Ήταν δουλειά μας να φέρουμε το στούντιο σε κάποια επίγνωση γι 'αυτόν. Τα καλά νέα, φυσικά, ήταν ότι το The Wedding Singer επρόκειτο να ανοίξει σύντομα.
Franks: Νόμιζα ότι το Guy Gets Kid ήταν ο τέλειος τίτλος γιατί σου λέει όλα όσα πρέπει να ξέρεις για την ταινία με τρεις λέξεις. Αλλά υποθέτω ότι θα μπορούσατε επίσης να το ερμηνεύσετε ως απαγωγή.
Αναφέρθηκαν άλλα ονόματα για το προβάδισμα;
Franks: Αφού έκανα την πρώτη μου επανεγγραφή, πρέπει να έκανα κάτι πραγματικά σωστό, γιατί ξαφνικά, μιλούσαν για, «Στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να κάνουν αυτό το πράγμα». Άρχισαν να κυκλοφορούν γύρω από μια τρελή λίστα ονομάτων. Ο John Travolta ήταν ένας. Σκέφτομαι: «Αυτός είναι ένας διαφορετικός τρόπος να πάμε». Αγαπώ τον John Travolta, αλλά ποτέ δεν το φαντάστηκα αυτό. [Επίσης] John Cusack, και ξέρω ότι ο Chris Farley ήθελε πραγματικά να το κάνει.
Ganis: Ο Chris Farley ήταν σίγουρα, σίγουρα, σίγουρα ένα όνομα. Και εδώ έρχεται ο Sandler. Ο Adam είναι ο πιο πιστός, υπέροχος φίλος που θα μπορούσε κανείς να έχει, και ο Chris Farley ήταν φίλος του και μας είπε: «Σας ευχαριστώ. Άσε τον Κρις να το κάνει». Συναντηθήκαμε με τον Chris και δεν θυμάμαι ακριβώς τι συνέβη εκεί, αλλά ο Adam είπε: «Εντάξει, όχι. Θα το κάνω». Ο Κιούζακ εμφανίστηκε - και ο Τραβόλτα, ο οποίος είναι υπέροχος.
Το Franks: Wedding Singer βγήκε μετά την πώληση του σεναρίου, επειδή σε εκείνο το σημείο, κανείς δεν ήξερε ότι ο Sandler θα μπορούσε να βγάλει το ρομαντικό φύλλο. Τότε είναι σαν, "Ω, αυτός είναι ο τραγουδιστής γάμου Sandler, όχι ο Happy Gilmore Sandler". Οι δυνατότητες όταν προσθέτετε τον Adam Sandler στο μείγμα γίνονται εκθετικά μεγαλύτερες.
Leslie Mann και Jon Stewart στο Big Daddy. ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ EVERETT
Πώς έφτασαν όλοι στην ίδια σελίδα για να πάνε με τον Sandler;
Ganis: Ο μάνατζερ του Adam μας κάλεσε σε μια δοκιμαστική προβολή του Wedding Singer και μας έβγαλε νοκ άουτ. Μιλήσαμε με το στούντιο και είπαν: «Είσαι σίγουρος; Δεν θα έπρεπε να έχουμε έναν μεγάλο σταρ του κινηματογράφου εδώ;» Είπαμε: «Είναι ένας μεγάλος σταρ του κινηματογράφου, μόνο που δεν το ξέρεις ακόμα». Οι Billy Madison, Happy Gilmore και Wedding Singer ήταν ταινίες ανεξάρτητου τύπου. Έτσι, έγινε [μια κινηματογραφική έκθεση] στο Λας Βέγκας και η Amy Pascal, η οποία ήταν επικεφαλής της Columbia, συμφώνησε να πάει στο Λας Βέγκας, όπου είδε τον Wedding Singer και γνώρισε τον Sandler. Είναι ένας ωραίος, ωραίος, ωραίος άνθρωπος, και η Amy το είδε αμέσως.
Franks: Ο Sandler ήταν απλά ένας ήσυχος, γλυκός τύπος. Ήταν μια τόσο ομαλή, εύκολη διαδικασία.
Steve, μόλις συνδέθηκε ο Sandler, ήσουν ακόμα μέρος αυτής της διαδικασίας συγγραφής;
Franks: Σε εκείνο το σημείο, ο Sandler είχε την ομάδα του γύρω [συμπεριλαμβανομένου του συνεργάτη Herlihy]. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι με καλούσαν σε πολύ λιγότερες συναντήσεις και μετά σκέφτομαι: «Ω, έτσι είναι». (Γελάει.) Κατέληξα να επισκεφτώ το σετ, αλλά ήμουν καλεσμένος και δεν ήταν πλέον το έργο μου. Ήμουν αμέσως ανακατεμένος στο πλάι, αλλά ως τύπος που εργάζεται στο Enchanted Tiki Room, δεν είχα πρόβλημα με αυτό.
Πώς εξελίχθηκε η ολοκληρωμένη ταινία από τη δική σας εκδοχή του σεναρίου;
Franks: Κατέληξαν να αλλάξουν το τέλος. Ως επί το πλείστον, η ιστορία πήγε με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν κάποια πράγματα που πραγματικά μου έλειψαν από το προσχέδιό μου, αλλά κατάλαβα πλήρως τι έκαναν και ήταν ο Σάντλερ που έδινε τον τόνο. Κατέληξα να πηγαίνω στην τηλεόραση [ως δημιουργός του Psych] ώστε να μπορώ να είμαι αυτός που ήταν απόλυτα υπεύθυνος για τις λέξεις. Αλλά μου άρεσε η εμπειρία μου στις ταινίες και θα το έκανα ξανά σε έναν καρδιακό παλμό.
Ο σκηνοθέτης Dennis Dugan (καθιστός), ο παραγωγός Sid Ganis και ο Adam Sandler στο σετ του Big Daddy. ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ EVERETT
Ξέρω ότι ο Sandler και ο Dugan είχαν ήδη λίγη ιστορία μαζί σε αυτό το σημείο. Τι έκανε τον Ντούγκαν τη σωστή επιλογή να σκηνοθετήσει;
Ganis: Ο Raja Gosnell (Never Been Kissed, Big Momma's House) θεωρήθηκε να σκηνοθετήσει. Δουλεύαμε με τον Raja σε κάποια άλλα πρότζεκτ και ήταν στο βρόχο για λίγο. Ο Ντένις και ο Άνταμ είχαν δουλέψει μαζί. Πραγματικά δεν ήξερα τον Ντένις, αλλά μετά τον γνώρισα και αυτός είναι άλλος ένας από αυτούς τους καλούς, καλούς ανθρώπους.
Ποιες ήταν οι κύριες προκλήσεις της δημιουργίας της ταινίας;
Ganis: Δουλεύοντας με δύο παιδιά. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το κάστινγκ του Τζούλιαν. Τα πρώτα παιδιά που πέρασαν από οντισιόν ήταν τα δίδυμα Sprouse. Ήταν στο γραφείο μου στη Sony και ήταν καταπληκτικά. Τηλεφώνησα στην Έιμι και είπα: «Τους βρήκαμε». Είπε, ́ ́Σιντ, συνέχισε να ψάχνεις. ́ ́ Είχε δίκιο. Δεν έπρεπε να είμαι τόσο ενθουσιασμένος. Έτσι συνεχίσαμε να ψάχνουμε και τελικά επιστρέψαμε σε αυτούς.
Ο Adam έχει τόσο μεγάλη χημεία με τους Sprouses. Πώς ήταν μαζί στα γυρίσματα;
Ganis: Ο Sandler είναι ο πατέρας όλων των εποχών. Είναι οικογενειάρχης. Όσον αφορά τα δίδυμα, ήταν φορτωμένος με αγάπη. Το μόνο που ήθελαν να κάνουν ήταν να σέρνονται παντού πάνω του.
Το καστ έχει πολλά πετράδια, συμπεριλαμβανομένου του Jon Stewart ως βιολογικού πατέρα του Julian.
Ganis: Αποδείχθηκε εξαιρετικό casting για δύο λόγους. Το ένα είναι ότι ο Jon ήταν καταπληκτικός σε αυτόν τον ρόλο. Και τότε, ένας Θεός ξέρει, έγινε ο Jon Stewart. Θυμάμαι να στέκομαι με τον Jon στο Central Park σε ένα διάλειμμα και είπε: «Τον Ιανουάριο του 1999, θα ξεκινήσω αυτή την εκπομπή που ονομάζεται The Daily Show». Όταν είχα την τύχη να γίνω πρόεδρος της Ακαδημίας, τηλεφώνησα στη σύζυγό μου και της είπα: «Είμαι ο πρόεδρος της Ακαδημίας». Είπε: «Ωραία, πάρτε τον Jon Stewart [για να φιλοξενήσει τα Όσκαρ]». Τον πήραμε δύο φορές.
Τι θυμάσαι από το Σαββατοκύριακο των εγκαινίων;
Franks: Εγώ και όλοι οι φίλοι μου που δούλευαν στη Disneyland, πήγαμε όλοι να το δούμε το βράδυ των εγκαινίων. Υπήρχαν 43 από εμάς που αγόρασαν εισιτήρια για αυτό το θέατρο κοντά στη Disneyland. Αυτό είναι το καλύτερο: "Γεια σου, θέλεις να πας να δεις αυτή την ταινία που έγραψα;" Και ανοίγει στα 41 εκατομμύρια δολάρια. Ήταν τόσο πέρα από τις προσδοκίες μου.
Ιστορικά, οι κωμωδίες του Σάντλερ δεν έτειναν να είναι οι αγαπημένες των κριτικών. Θυμάστε να αισθάνεστε απογοητευμένοι από τις κριτικές του Big Daddy;
Γκάνης: Όχι. Ο Σάντλερ μου είπε στην αρχή: «Μην τους δίνεις σημασία. Μην ανησυχείς γι' αυτό». Αυτό που προσωπικά αγαπώ είναι ότι η σοβαρή δουλειά που κάνει κατά καιρούς, οι κριτικοί πιστεύουν ότι είναι ο καλύτερος επειδή είναι.
Ο Pete Davidson είπε ότι πέρασε από οντισιόν για το Big Daddy. Θυμάστε κάτι γι' αυτό;
Ganis: Θεέ μου, δεν θυμάμαι τώρα.
Franks: Δεν το έχω ξανακούσει αυτό. Μόλις προσθέσατε λίγη γνώση σε όλη την ιστορία του.
Ο Σάντλερ δεν είχε την τάση να κάνει συνέχειες εκείνη την εποχή. Υπήρχε πιθανότητα συνέχειας τότε, και υπήρξε κάποια συζήτηση πιο πρόσφατα για επανεκκίνηση ροής;
Ganis: Υπάρχουν πάντα φήμες για μια συνέχεια όταν μια ταινία είναι μια τεράστια επιτυχία. Αλλά δόξα τω Θεώ, ξέραμε καλύτερα. Είναι καλύτερα ότι ο Big Daddy είναι αυτό που είναι.
Franks: Είναι κάτι που σίγουρα θα με ενδιέφερε να επανεξετάσω ξανά, επειδή είναι ένα τόσο διασκεδαστικό γήπεδο για να παίξεις και υπάρχουν πολλές μεγάλες ευκαιρίες. Αν ήθελαν ποτέ να κάνουν μια σειρά ή μια συνέχεια, θα ήμουν απολύτως ο πρώτος που θα παρατασσόταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου