Ο σκηνοθέτης Fede Álvarez και το καστ του, με επικεφαλής την Cailee Spaeny, μίλησαν για να τιμήσουν τη μακρά κληρονομιά του ιστορικού franchise.
Όταν δεν έχετε τη δύναμη των αστεριών ή μια τεράστια ταινία υπερήρωων για να επιδείξετε στο εξαιρετικά ορατό Hall H του San Diego Comic-Con, πρέπει να γίνετε δημιουργικοί.
Και η Disney και το τμήμα της 20th Century Studios έκαναν ακριβώς αυτό για το πάνελ Alien: Romulus. Μια μικρή θεατρικότητα - κόκκινα στροβοσκοπικά φώτα ακολουθούμενα από έναν γάργαρο άνδρα που σκοντάφτει στη σκηνή και στη συνέχεια πεθαίνει από ένα "σκάσιμο στο στήθος" - και ερωτήσεις βίντεο από καλεσμένους κινηματογραφιστές έκπληξη, όπως ο αρχικός σκηνοθέτης του Alien Ridley Scott ή ο σκηνοθέτης Guillermo del Toro, μεταξύ άλλων, μπορούν να βοηθήσουν πολύ στην ενίσχυση των ήδη ισχυρών κλιπ που προβλήθηκαν.
Και αν αυτό αποτύχει, τότε τους αφήνετε με δώρα αποχωρισμού, σε αυτή την περίπτωση, λαστιχένιες εξωγήινες «αγκαλιές προσώπου» που διανεμήθηκαν σε όλους τους περίπου 6.500 ανθρώπους που γέμισαν τη σπηλαιώδη αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου του Σαν Ντιέγκο την Παρασκευή, πολλοί από τους οποίους προχώρησαν αμέσως να βγάλουν selfies και να δημοσιεύσουν τις φωτογραφίες σε όλους τους φίλους τους. Τα διαφημιστικά μηνύματα πέτυχαν.
Το Romulus είναι η πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε μετά το Alien: Covenant του 2017 και είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε μετά την εξαγορά της Fox από την Disney το 2019. Και ενώ δύο γυρίστηκαν τη δεκαετία του 2010 με μικτή επιτυχία, αυτές ήταν επίσης παραγωγές μεγάλου προϋπολογισμού, όπως αρμόζει στον τρόπο που έχει συνηθίσει ο σκηνοθέτης Ridley Scott.
Αυτό το νέο σκηνοθετήθηκε από τον Fede Álvarez, τον σκηνοθέτη πίσω από ταινίες τρόμου με πιο μέτριο προϋπολογισμό, συμπεριλαμβανομένης της επιτυχίας του, Don't Breath, και πρωταγωνιστούν φρέσκα πρόσωπα και ανερχόμενοι ηθοποιοί όπως οι Cailee Spaeny, Isabela Merced, David Jonsson, Archie Renaux, Spike Fern και Aileen Wu, οι οποίοι ήταν παρόντες την Παρασκευή, εκτός από τον τελευταίο.
Ο αλλοδαπός, φυσικά, δεν είναι κάποιο νέο εμπόρευμα. Είναι ένα σεβαστό franchise ταινιών που είχε μερικούς από τους καλύτερους σκηνοθέτες στις καρέκλες του σκηνοθέτη, συμπεριλαμβανομένων των Scott, James Cameron, David Fincher και Jean-Pierre Jeunet.
Ο Álvarez είπε ότι ένιωθε τεράστια πίεση όταν ανέλαβε την ταινία και στεκόταν στους ώμους γιγάντων. Αλλά είπε επίσης ότι η πίεση έφυγε όταν ήταν στα γυρίσματα, κάτι που ήταν πολύ πρακτικό και για αυτόν, ένα πολύ πραγματικό περιβάλλον.
Alien: Romulus panel…everyone in Hall H, all 6500 of them, just received facehugger masks. pic.twitter.com/GjJ3UdltXQ
— Borys Kit (@Borys_Kit) July 27, 2024
«Η πίεση φεύγει, για μένα, όταν ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι είσαι σε μικροσκοπική αποικία Weyland (μια εταιρεία στο σύμπαν των εξωγήινων) και κάθε όχημα που κυκλοφορεί είναι πραγματικό και η πινακίδα νέον είναι από εξωγήινους», είπε. «Να βρίσκομαι σε αυτόν τον πραγματικό χώρο...»
Το καστ συνδέθηκε έντονα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας, η οποία γυρίστηκε χρονολογικά. Αλλά σήμαινε επίσης μια απώλεια όταν ένας από αυτούς γύρισε μια σκηνή θανάτου και έφυγε από την παραγωγή. Και όπως γνωρίζει κάθε οπαδός του Alien, υπάρχει πολύς θάνατος.
«Ήταν συναισθηματικό», σημείωσε ο Álvarez, «επειδή αυτό το άτομο πρέπει τώρα να φύγει και συνεχίσατε με το υπόλοιπο καστ. Και (οι θάνατοι) συνέχισαν να συμβαίνουν».
Ο σκηνοθέτης και το καστ προσπάθησαν να τιμήσουν εκείνους που ήρθαν πριν από αυτούς και για την παραγωγή, αυτό σήμαινε να επιστρέψουν στα αρχικά σχέδια και ακόμη και να προσλάβουν μέλη του πληρώματος όπως ο Shane Mahan, ο οποίος εργάστηκε στην εξωγήινη βασίλισσα στην είσοδο του Cameron το 1986, Aliens.
Ο Álvarez περιέγραψε τη δημιουργική του διαδικασία ως βασανιστική, με τον ίδιο να πιστεύει ότι η δουλειά του βρωμάει τις περισσότερες φορές. Πιστεύει ότι τον ωθεί να αγωνίζεται για καλύτερα αποτελέσματα. Και αυτή η ειλικρίνεια κέρδισε το καστ του.
«Μπορούσαμε πραγματικά να τον εμπιστευτούμε», δήλωσε ο Spaeny, ο οποίος πρωταγωνίστησε στις ταινίες Priscilla και Civil War. «Ήθελε να κάνει κάτι για τους οπαδούς ως οπαδός. Ήταν πολύ ομιλητικός».
Ο σκηνοθέτης κυνηγάει ένα υψηλό από την ταινία που είναι άπιαστη, ακόμη και όταν θέλει να παραδώσει αυτό το ναρκωτικό στο κοινό.
«Για μένα, όταν κάθεσαι στο θέατρο, εμφανίζεται το λογότυπο, τα φώτα σβήνουν, νιώθω ότι αυτό είναι. Αυτό είναι που θα αλλάξει τη ζωή μου», είπε. «Και είναι κάπως τρελό γιατί οι περισσότερες ταινίες είναι σκατά. Πέντε λεπτά μετά, λες: «Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τη ζωή μου». Αλλά για τα πρώτα πέντε δευτερόλεπτα, νιώθεις έτσι επειδή σου συνέβη. Και όλοι συνεχίζουμε να ψάχνουμε για εκείνη τη στιγμή».
Και ήταν το ήθος που έφερε στο σετ του.
«Ήταν σημαντικό ότι όλοι το γνωρίζαμε αυτό και το τιμούμε αυτό», συνέχισε. «Να δώσω το 200%. Και αυτά τα παιδιά το έκαναν αυτό για να σου δώσουν την ταινία που σου αξίζει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου