Ο διάσημος Κινέζος σκηνοθέτης μίλησε για το τελευταίο του πρότζεκτ σε εκδήλωση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, που διοργανώθηκε σε συνεργασία με τη Rolex.
«Συγγνώμη... Ξεχάστε ότι αυτή είναι η Νέα Υόρκη, όχι το Πεκίνο», γέλασε ο Jia Zhang-Ke, ένας τιτάνας της «έκτης γενιάς» σκηνοθετών του κινεζικού κινηματογράφου μετά το 1990, σε ένα κατάμεστο σπίτι μέσα στο Alice Tully Hall για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης την Τρίτη.
Σε ένα Q&A μετά την πρεμιέρα της τελευταίας του ταινίας στις ΗΠΑ, Caught by the Tides, ο μεταφραστής αγγλικών του Jia μετά βίας μπορούσε να συμβαδίσει καθώς μιλούσε διαχυτικά για το 23χρονο ταξίδι του για να φέρει το νέο του έργο στη μεγάλη οθόνη. Ενώ πολλοί στο κοινό κατάλαβαν τη μητρική γλώσσα του σκηνοθέτη, τα μανδαρινικά, ο μεταφραστής του μεταγράφηκε όσο το δυνατόν γρηγορότερα για τους αγγλόφωνους. Ένα πράγμα που δεν χρειαζόταν μετάφραση ήταν το πάθος της Jia να παρέχει μια παγκόσμια άποψη για τη σύγχρονη Κίνα μέσα από ένα κινηματογραφικό πρίσμα.
Το Caught by the Tides ακολουθεί την Qiaoqiao (την οποία υποδύεται η πραγματική σύζυγος και μούσα του σκηνοθέτη Zhao Tao), μια ερωτευμένη τραγουδίστρια που διασχίζει μίλια στη βόρεια επαρχία της εν μέσω των πολιτικών και οικονομικών αλλαγών της Κίνας και του ξεσπάσματος του COVID-19. Μια κατάθλιψη δεκαετιών την καταναλώνει σιγά-σιγά, καθώς συνειδητοποιεί ότι η αναζήτηση του φίλου της για μια καλύτερη ζωή δεν την περιελάμβανε. (Ο David Rooney του The Hollywood Reporter λέει για την Zhao: «Το πρόσωπό της είναι ένα από τα πιο εμφανώς εκφραστικά στον σύγχρονο κινηματογράφο και η μακρά συνεργασία της με τον σύζυγό της Jia συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων συνδικάτων ηθοποιού-σκηνοθέτη της οθόνης»). Στο τέλος, που διαδραματίζεται στον απόηχο της πανδημίας, η Κιαοκιάο κάνει μια επιλογή που εξασφαλίζει το μέλλον της.
Για τον Jia, η ενδυνάμωση του Qiaoqiao με μια ισχυρή αίσθηση του εαυτού του μετά από χρόνια διφορούμενης ζωής ήταν υψίστης σημασίας για τη σφαγή «βουνών πλάνων» από τους δύο κινηματογραφιστές του, Yu Lik-wai και Eric Gautier, οι οποίοι γύρισαν εναλλακτικά μεταξύ 2001 και 2023. Το Caught by the Tides αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από αυτοσχεδιαστικά πλάνα που ο Jia γυρίζει σε όλη την Κίνα με τον θίασό του των μακροχρόνιων συνεργατών του τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
«Μέσα από το μπρος-πίσω προσπαθώντας να καταλάβω [την Qiaoqiao], ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι πρόκειται απλώς για έναν ισχυρό γυναικείο χαρακτήρα που δεν έχει σημασία αν έχει οικογένεια ή είναι παντρεμένη ή όχι», εξήγησε η Jia μέσω μεταφραστή. «Αυτός είναι ένας χαρακτήρας που, στο τέλος, ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι θα είναι μια χαρά μόνη της, θα είναι ο εαυτός της και δεν θα αισθάνεται με κάποιο τρόπο ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη, χωρίς οικογένεια, χωρίς γάμο». Και χωρίς να χάσει ούτε ένα ρυθμό, ο σκηνοθέτης πρόσθεσε σε τέλεια αγγλικά στο κοινό, χωρίς «άντρα».
Ένα άλλο κινηματογραφικό στοιχείο που εξασφάλισε ο Jia - ο οποίος κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2006 για την ταινία του Still Life - ήταν ότι η σύγχρονη Κίνα αποτυπώθηκε σωστά. «Όταν κοιτούσα πίσω στο υλικό τα τελευταία 20-κάτι χρόνια, σκεφτόμουν επίσης τι θα συμβεί σε αυτούς τους δύο χαρακτήρες το 2020, ειδικά σε μια μοναδική στιγμή. Συλλογικά, ως χώρα, οι άνθρωποι περνούν από το είδος της κλίσης, το είδος της μοναξιάς, το είδος της μοναξιάς», είπε. «Κοιτάζοντας πίσω στο βίντεο, ο Qiaoqiao [έχοντας] περάσει από την κόλαση στο όνομα της αγάπης, σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για το εδώ και τώρα, για το σύγχρονο κομμάτι, για να υπαγορεύσω πραγματικά τι συνέβη σε αυτόν τον συγκεκριμένο χαρακτήρα».
Η Jia συνέχισε: «Μετά από όλα τα τραύματα και τη ζημιά που της έχει γίνει, σκέφτηκα το γεγονός ότι αν μπορώ να την τοποθετήσω σε ένα σούπερ μάρκετ - το οποίο είναι ένας πολύ δημόσιος χώρος, γεμάτος εμπορεύματα και πολύ ένας χώρος για να έχει την έντονη αντίθεση της μοναξιάς που αισθάνεται. [Επίσης, έπρεπε να] ενσωματώσω αυτόν τον φίλο ρομπότ. Είναι πολύ ενδιαφέρον όταν οι θεατές παρακολουθούν την ταινία μου κατά τη διάρκεια μερικών από τις προβολές του φεστιβάλ, αισθάνονται ότι πρόκειται για ταινία επιστημονικής φαντασίας λόγω της ύπαρξης αυτών των ρομπότ. Αλλά χωρίς να το γνωρίζετε αυτό σήμερα στην Κίνα, βλέπετε ρομπότ παντού. Είναι πανταχού παρόντες και μπορείτε να τους δείτε σε ξενοδοχεία, σε εστιατόρια, σε γραφεία».
«Για μένα, είναι να σκεφτώ πραγματικά, πώς θα μπορέσω, αφενός, να συλλάβω την ουσία αυτού του πολιτικού χαρακτήρα και, αφετέρου, ταυτόχρονα, να φέρω επίσης το σύγχρονο Zeitgeist στην Κίνα», εξήγησε. «Είναι σχεδόν σαν να έχω ένα πόδι στο παρελθόν και ένα πόδι στο μέλλον. Μέσω της χρήσης ρομπότ, χρησιμοποιώ την ταινία για να προχωρήσω στο μέλλον καθώς εξελίσσεται η χώρα».
Πριν από ένα εορταστικό δείπνο μετά την προβολή με καλεσμένους του NYFF, δημοσιογράφους και στελέχη της Rolex στο εστιατόριο Tatiana by Kwame Onwuachi της Νέας Υόρκης, ο Jia μίλησε στο The Hollywood Reporter για την επιστροφή του στο φεστιβάλ, το οποίο έχει προβάλει 10 από τις ταινίες του τα τελευταία 24 χρόνια. «Είμαι πολύ χαρούμενος, πολύ ευχαριστημένος» και γελώντας, «μου αρέσει να τη βλέπω στον μεγαλύτερο κινηματογράφο». Είτε αναφερόταν στη σύζυγό του είτε στο έργο του στη γιγαντιαία οθόνη της Alice Tully Hall είναι προς ερμηνεία.
Η εκδήλωση NYFF πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Rolex. Η Jia, μαζί με τους συναδέλφους σκηνοθέτες Martin Scorsese και James Cameron, είναι Rolex Testimonee, καθώς η μάρκα διατηρεί στενούς δεσμούς με τον κόσμο του κινηματογράφου και έχει συνεργασία με την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (που λειτουργεί ως χορηγός των Όσκαρ). Η Jia έχει επίσης συνεργαστεί με τον νεαρό Φιλιππινέζο σκηνοθέτη Rafael Manuel στο πλαίσιο του προγράμματος mentoring της Rolex.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου