Οι The Plague κυκλοφόρησαν το τελευταίο του alt-rock single "What Else Can I Do?"

Το νέο κομμάτι των The Plague, "What Else Can I Do?", βουτά βαθιά στην απογοήτευση και το συναισθηματικό τίμημα της προσπάθειας επικοινωνίας με κάποιον που αισθάνεται απρόσιτος. «Το τραγούδι μιλάει για την πάλη με την επικοινωνία με ένα αγαπημένο πρόσωπο. Πρόσφατα ανακάλυψα για κάποιους σοβαρούς περιορισμούς σχετικά με ένα μέλος της οικογένειας και έχω συμβιβαστεί με αυτό», εξηγεί η Πανούκλα. Στιχουργικά ωμό και ευάλωτο, το τραγούδι αποτυπώνει τον αγώνα του να νιώθεις ανήκουστος, με έντονες εικόνες απομάκρυνσης και συγκλονισμένου από συναισθηματική αποσύνδεση. Το ρεφρέν απηχεί μια απελπισμένη έκκληση, εκφράζοντας την αδυναμία του να προσπαθείς με κάθε τρόπο να συνδεθείς, αλλά δεν βρίσκεις καμία ανακάλυψη. Θέματα κακής επικοινωνίας, ψυχικής καταπόνησης και το βάρος της ανεπίλυτης έντασης πάλλονται μέσα από την πίστα, συνδυάζοντας την προσωπική αναταραχή με ισχυρό, σχετικό συναίσθημα.

 

Το τραγούδι παρουσιάζει την ικανότητα των The Plague να αξιοποιούν τα καθολικά συναισθήματα γύρω από την κακή επικοινωνία, την ψυχική πίεση και την προσωπική αναταραχή, όλα οδηγούμενα από το χαρακτηριστικό μείγμα εναλλακτικών ροκ, σύγχρονων ροκ και hard rock στοιχείων των The Plague. Τα δυνατά synths του κομματιού, οι κιθάρες οδήγησης και τα παλλόμενα τύμπανα συμπληρώνουν τέλεια το οδυνηρό μήνυμά του. «Ελπίζω οι άνθρωποι να αισθάνονται κατανοητοί και υποστηριζόμενοι στην απογοήτευσή τους», προσθέτει η Πανούκλα.

 

Το The Plague είναι το πνευματικό τέκνο του παραγωγού/μηχανικού David Adam Monroe, πρωτοπόρου του Future Punk. Τα μετα-αποκαλυπτικά θέματα της Πανούκλας απεικονίζουν τους αγώνες του να είσαι άνθρωπος, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να απελευθερωθούν από το επιφανειακό και να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι.

 

Ο David παίζει μουσική από νεαρή ηλικία, ενθαρρύνεται ιδιαίτερα από τους γονείς του, έλαβε ηλεκτρική κιθάρα σε ηλικία δέκα ετών και απογειώθηκε μιμούμενος τα αγαπημένα του συγκροτήματα εκείνη την εποχή. Greenday, Smashing Pumpkins και άλλα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του '90. Η καριέρα του απογειώθηκε σε ηλικία 16 ετών, όταν ένας υποστηρικτής πήρε το συγκρότημα του γυμνασίου του στο Van's Warped Tour.

 

Ως παραγωγός/μηχανικός, ο David έχει κάνει παραγωγή δίσκων με πολλούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Glen Matlock από τους Sex Pistols και του πολυπλατινένιου μηχανικού Earl Cohen. Ως μουσικός, έχει περιοδεύσει διεθνώς - συμπεριλαμβανομένων 4 ετών στο Van's Warped Tour - και έχει παίξει με συγκροτήματα όπως οι Tony Levin, My Chemical Romance, Story of the Year, NoFx, The Used, Yellow Card, Three Days Grace και πολλά άλλα. Το ντεμπούτο άλμπουμ των ThePlague Hope For the F.U.T.U.R.E. κυκλοφόρησε ανεξάρτητα το 2017.

 

Το 2018 οι The Plague έκαναν remix στο "Embracing Entropy" των Circle Of Dust (feat. Celldweller), μέσω της δισκογραφικής εταιρείας FiXT που ανήκει στον καλλιτέχνη. Οι The Plague υπέγραψαν τελικά με τη FiXT το 2022 και επανακυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ με remastered κομμάτια, νέα τέχνη καθώς και μπόνους κομμάτια καθ 'όλη τη διάρκεια του 2023, πριν από ένα νέο άλμπουμ που πρόκειται να κυκλοφορήσει το 2024.

«Ο στόχος μου με τους The Plague ήταν να κάνω φουτουριστικό χριστιανικό ροκ, όταν έκανα παραγωγή συγκροτημάτων στη Βοστώνη, ο βοηθός μου μου έδειξε τον Celldweller και είπε: «Αυτός ο τύπος είναι ντοπέ και μου θυμίζει εσένα!» Κυνήγησα το μείγμα synths και κιθάρων του Celldweller και αυτή η διαδικασία εξερεύνησης με βοήθησε να ανακαλύψω τον δικό μου ήχο. Όταν τελείωσα το δίσκο, έστειλα email στον James (FiXT Manager) με το πνεύμα ενός μικρού αδελφού και του είπα: «Hey James, κοίτα! Δημιούργησα μόνος μου έναν φουτουριστικό ροκ δίσκο που κυκλοφορώ στην εταιρεία μου! Εσείς το εμπνεύσατε αυτό!» Από κάποιο υπέροχο θαύμα ενθουσιάστηκε κι αυτός!» - Η πανούκλα

 

 

https://www.facebook.com/ThePlagueOfficial/

https://www.instagram.com/theplaguemusic/

SPOTIFY

https://soundcloud.com/theplaguemusic

https://theplagueofficial.com/