Όλα ξεκίνησαν με μια ιδέα – ένα instrumental άλμπουμ που συνδυάζει τη σύνθεση με τον αυθορμητισμό. Το Five Raccoons at the Gas Station συνδυάζει πολυεπίπεδες υφές, synths, ηχογραφήσεις πεδίου, αποσυντονισμένα πιάνα και ζωντανούς αυτοσχεδιασμούς, συνδυάζοντας ηλεκτρονικούς ήχους με οργανικά όργανα.
Ηχογραφήσαμε στα Tricone Studios, μέσα στο θρυλικό Funkhaus Berlin. Μια ομάδα απίστευτων μουσικών ενώθηκε για να διαμορφώσει αυτά τα κομμάτια, τοποθετώντας μπάσο, κιθάρα, τρομπέτα, τούμπα, πιάνο και τύμπανα πάνω στα προκαθορισμένα θεμέλια.
Είχα χτίσει τα beats και είχα προσθέσει synths, κρουστά, μαρίμπα, γιουκαλίλι και ατμοσφαιρικούς ήχους, αλλά ήθελα να αφήσω χώρο για αυτοσχεδιασμό σε πραγματικό χρόνο. Το να βλέπεις τον καθένα να φέρνει τις δικές του ιδέες στη μουσική εκείνη τη στιγμή ήταν κάτι ξεχωριστό.Ο χρόνος στο στούντιο ήταν περιορισμένος. Δεν πήραμε ατελείωτες λήψεις. Αλλά με κάποιο τρόπο, αυτό το έκανε ακόμα πιο συναρπαστικό – βλέποντας όλα να ενώνονται, νιώθοντας αυτή τη δημιουργική ενέργεια υπό πίεση. Αυτό που προέκυψε είναι ένα ηχητικό ταξίδι, που κινείται μεταξύ μελαγχολικής ενδοσκόπησης και κίνησης προς τα εμπρός – σαν μια μουσική ταινία για μια ταινία που δεν υπάρχει ακόμα. Εμπνευσμένο από καλλιτέχνες όπως ο Amon Tobin, ο DJ Koze, η Björk, ο Modeselektor ή ο BadBadNotGood, το Five Raccoons at the Gas Station απευθύνεται σε όσους αγαπούν να χάνονται στον ήχο.
Γιατί ο τίτλος του άλμπουμ;
Η Κική το σκέφτηκε και απλά ταιριάζει. Πριν από μερικά χρόνια, ο Gabriel (ο μπασίστας) και εγώ ήμασταν σε ένα βενζινάδικο στα περίχωρα του Βερολίνου, αργά το βράδυ, αρπάζοντας σνακ και μπύρα. Και τότε εμφανίστηκαν πέντε ρακούν. Παρακολουθώντας μας. Περιμένοντας κάτι. Δίνοντάς μας το σημάδι του χεριού για να περάσουμε τα καλά πράγματα. Ήμασταν πιθανώς πολύ πιο εκφοβισμένοι από αυτούς παρά από εμάς.
Όσο περισσότερο το σκεφτόμασταν, τόσο περισσότερο είχε νόημα. Τα ρακούν έχουν προσαρμοστεί τόσο απρόσκοπτα στον κόσμο μας, ενώ μόλις τα παρατηρούμε. Διαμορφώνουμε πλήρως το περιβάλλον τους. Έτσι, αυτό το άλμπουμ έγινε ένα πείραμα – τι θα γινόταν αν αντιστρέφαμε την προοπτική; Τι θα γινόταν αν ακούγαμε τον κόσμο με τον τρόπο που το κάνουν;
Κοιτάζοντας πίσω, είμαι πραγματικά ευγνώμων για το πώς όλα ήρθαν μαζί. Οι μουσικοί, οι στιγμές αυθορμητισμού, η ενέργεια στο στούντιο – όλα διαμόρφωσαν αυτό το άλμπουμ σε κάτι πέρα από αυτό που αρχικά φανταζόμουν. Και τώρα, είμαι στην ευχάριστη θέση να το μοιραστώ.
Η προοπτική του Raccoon
Φορέστε τα ακουστικά σας και μπείτε στην πόλη όπως κάνουν τα ρακούν, όπου κάθε ήχος μετράει. Το μακρινό βουητό της κυκλοφορίας, το χτύπημα των κάδων απορριμμάτων, το ξαφνικό γάβγισμα ενός σκύλου, ο ψίθυρος του ανέμου στα σοκάκια. Αυτά είναι κάτι περισσότερο από απλό θόρυβο περιβάλλοντος. Είναι σήματα, που διαμορφώνουν το ρυθμό της επιβίωσης.
Ο Siv και οι τέσσερις φίλοι του ρακούν έχουν κατακτήσει αυτό το παιχνίδι. Κινούνται στις σκιές, γλιστρούν μέσα από κρυμμένα μονοπάτια, περιηγούνται σε στέγες και διαβάζουν τον παλμό των δρόμων σαν μια σιωπηλή γλώσσα. Ξέρουν πότε ο φούρναρης βγάζει την πρώτη παρτίδα ψωμιού το πρωί και πότε οι τουρίστες αφήνουν πίσω τους μισοφαγωμένα κουλούρια μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα. Η πόλη είναι απρόβλεπτη, οι διαθέσεις της αλλάζουν με τα βήματα των δίποδων που κυριαρχούν. Οι κήποι φρούτων τους μυρίζουν σαν παράδεισος την άνοιξη, αλλά οι διαθέσεις των δίποδων αλλάζουν απρόβλεπτα, ειδικά αφού επίσημα έχουν χαρακτηριστεί ως «εισβολείς» από το νόμο.
Αυτό το άλμπουμ είναι ένα ταξίδι στον κόσμο του ρακούν - ένα μείγμα ενστίκτου, περιέργειας και παλμού της πόλης. Αλλάζουμε από την προοπτική πρώτου προσώπου σε μια προοπτική πρώτου ρακούν και βλέπουμε τι συμβαίνει. Ας σας μεταφέρουμε στη λωρίδα μνήμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου