Το κομμάτι ξεκίνησε ως ένα riff στο οποίο ο κιθαρίστας Josh κάθισε για χρόνια πριν το γκρουπ το ανοίξει. Μόλις οι στίχοι κλείδωσαν, το τραγούδι έγινε μια δήλωση επιβίωσης και ανυπακοής, μια ευθεία γραμμή από τις ρίζες της Moore Ave μέχρι σήμερα. Το hardcore είναι μια γλώσσα που πάντα αγαπούσαν και το "Alright" είναι η πιο δυνατή προσπάθειά τους να τη μιλήσουν άπταιστα. Ηχογραφημένο με τον Scott Middleton (πρώην Cancer Bats) στο Highwattage Cottage, το κομμάτι αποτυπώνει τόσο την ωμή δύναμη όσο και την ακριβή πρόθεση, το είδος του θορύβου που δεν ζητά συγγνώμη.
Οι Moore Ave είναι κάτι περισσότερο από ένα συγκρότημα - είναι μια επιλεγμένη οικογένεια. Τρία αδέρφια εξ αίματος και δύο ισόβιοι φίλοι, έχουν εξελιχθεί από υπόγεια τζαμαρίσματα στο δρόμο τους σε ένα σταθερό στοιχείο του πανκ κυκλώματος του Οντάριο. Το υπόγειό τους, με το παρατσούκλι The Underground, κάποτε χρησίμευε ως καταφύγιο για όποιον το χρειαζόταν. Αυτό το ήθος της ένταξης και της αλληλεγγύης εξακολουθεί να διατρέχει κάθε συγχορδία που παίζουν, από pop-punk hooks μέχρι hardcore breakdowns.
Το "Alright" χτυπά από την οπτική γωνία κάποιου που προσπαθεί να ξεφύγει από τοξικές σχέσεις και σπασμένες αντανακλάσεις. Είναι μουσική για όποιον έχει χειραγωγηθεί, πληγωθεί ή έχει φωτιστεί και αποφάσισε να παλέψει για να επιστρέψει αντί να πάει πάσο. Το δηλητήριο είναι πραγματικό, η λύτρωση είναι δυνατή και το μήνυμα είναι απλό: η επιβίωση είναι η δική της νίκη.
«Ξέρω ακριβώς ποιος είμαι / Εδώ στέκομαι, ένας σπασμένος άντρας / Οι γροθιές μου είναι ψηλά, είμαι εδώ για να παλέψω / Θα παλέψω για μένα και θα πάρω πίσω τη ζωή μου». Αυτό δεν είναι απλώς ένας στίχος - είναι ένα μεσαίο δάχτυλο στο βάρος του παρελθόντος. Αργότερα, το ρεφρέν το συνοψίζει σε μια κραυγή: «Καιρός ήταν να πάρω πίσω, ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. Όλοι. Σωστά».
Το συγκρότημα έφτιαξε το βίντεο με αληθινό πνεύμα DIY, καταλαμβάνοντας το Cy's Lanes and Lounge στο Aylmer, ON. Με την ευλογία του ιδιοκτήτη, μετέτρεψαν ένα κυριακάτικο απόγευμα στη δική τους πανκ παιδική χαρά - μπόουλινγκ, ποτό και κινηματογραφώντας το χάος μέχρι το υλικό να ταιριάζει με την ένταση της μουσικής. Ο ντράμερ Shawn MacDonald χειρίστηκε ο ίδιος τα γυρίσματα και το μοντάζ, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η δημιουργική παραγωγή του Moore Ave παραμένει πάντα εσωτερική, ακατέργαστη και προσωπική.
Αυτή η κυκλοφορία σηματοδοτεί επίσης την πρώτη με το νεότερο μέλος τους, τον Mike York, ο οποίος ενώνεται με τους μακροχρόνιους αδελφούς Josh, Joe και Jack και την ευρύτερη οικογένειά τους. Η παρουσία του ωθεί την ενέργεια της μπάντας ακόμα πιο ψηλά, μια φυσική εξέλιξη για ένα πλήρωμα που δεν μένει ποτέ στάσιμο.
Το έργο τέχνης για το "Alright" περιλαμβάνει ένα μπλε φίδι, σχεδιασμένο από τη Shelby Hayward. Είναι σύμβολο χειραγώγησης και εξαπάτησης, αλλά και αναγέννησης, θεραπείας και ανθεκτικότητας. Το πανκ ανέκαθεν ευδοκιμούσε στις αντιφάσεις και η Moore Ave φοράει περήφανα τη δική τους στο μανίκι.
Με το "Alright", οι Moore Ave προσθέτουν άλλο ένα κεφάλαιο σε μια δισκογραφία που περιλαμβάνει τα "Relapse" και "Second Best" - τραγούδια που χαράζουν την ειλικρίνεια από τον αγώνα και την εκτοξεύουν μέσω ενισχυτών σε κορυφαία ένταση. Ζωντανά, παραμένουν ανέγγιχτοι, προσηλυτίζοντας κάθε σκεπτικιστή με ιδρώτα, riffs και σύνδεση με το πλήθος.
Οι Moore Ave δεν είναι εδώ για να ταιριάζουν στον ορισμό κανενός για το punk - είναι εδώ για να το ζήσουν με τους δικούς τους όρους. Το "Εντάξει" είναι η πιο πρόσφατη υπενθύμιση: δυνατή, ασυμβίβαστη και έτοιμη για όποιον τη χρειάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου