Λίγο μετά την 9/11, το φθινόπωρο του 2001, ο Ken Goodwin μάζεψε ό,τι μπορούσε να χωρέσει στο φορτηγό του, έδεσε ένα τρέιλερ και οδήγησε περισσότερα από 3.000 μίλια από τη Νέα Αγγλία στο Λος Άντζελες με έναν από τους στενότερους φίλους και συνεργάτες του, τον Dannel Vonn Dillon. Είχαν ένα όνειρο, μερικά τραγούδια και ένα σενάριο που είχαν γράψει μαζί με τίτλο With or Without You. Οι δυο τους τράκαραν στον καναπέ ενός παιδικού φίλου πριν εγκατασταθούν σε ένα μικρό σπίτι στο Βόρειο Χόλιγουντ. Εκεί, έζησαν τη ζωή του Χόλιγουντ, κυνηγώντας ιδέες, γράφοντας μουσική μέχρι αργά τη νύχτα και δημιουργώντας ιστορίες που συνδύαζαν καρδιά, ελπίδα και λίγο χάος.
Μαζί, έγραψαν και ηχογράφησαν ένα ανεξάρτητο άλμπουμ, το Oblivion, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2009, και μάλιστα παρουσίασαν το σενάριό τους απευθείας στον Jerry Weintraub, τον θρυλικό παραγωγό πίσω από το The Karate Kid και το Ocean's Eleven.Η ομάδα του Weintraub πρόσφερε ενθαρρυντικά σχόλια και τους προέτρεψε να βελτιώσουν την ιστορία και να την υποβάλουν ξανά. Αν και δεν το επιδίωξαν περαιτέρω, αυτή η εμπειρία άφησε ένα διαρκές αποτύπωμα στη δημιουργική πορεία του Ken. Πριν ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση, ο Ken εργάστηκε σε ηγετικούς ρόλους σε μεγάλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Anthem, The Coffee Bean & Tea Leaf και Bank of America.
Το 2011, άνοιξε το δικό του ασφαλιστικό γραφείο, τώρα μια καθιερωμένη και σεβαστή εταιρεία που εξυπηρετεί πελάτες σε όλη την Καλιφόρνια. Με τα χρόνια, ο Ken έχει φορέσει πολλά καπέλα - επιχειρηματίας, προπονητής, σύζυγος και πατέρας - αλλά οι δημιουργικές του ρίζες δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ. Το 2025, στα 50 του, επέστρεψε εκεί που ξεκίνησαν όλα: τη μουσική. Κάτω από το πανό Goodwin Made, ο Ken γράφει και βοηθά στην παραγωγή τραγουδιών που αντικατοπτρίζουν το ταξίδι του — συνδυάζοντας τη σοφία που κέρδισε με κόπο με την ελπίδα ότι ακόμα και στον πόνο, υπάρχει σκοπός.
Το «Here I Am» γράφτηκε για να μιλήσει για τις παγκόσμιες μάχες που αντιμετωπίζουμε όλοι — τις ήσυχες, τις βαριές και αυτές που κανείς δεν βλέπει. Όλοι γνωρίζουμε κάποιον που παλεύει με κάτι: κατάχρηση ουσιών, τζόγο, σπασμένη αυτοπεποίθηση, φόβο ή το βάρος των λαθών που φαίνονται πολύ μεγάλα για να επιστρέψουν. Έχουμε δει μέλη της οικογένειας και φίλους να χάνουν τον εαυτό τους και έχουμε δει κάποιους να βρίσκουν το δρόμο της επιστροφής — όχι με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά τελικά αφήνοντας τα πάντα στον Θεό. Αυτό το τραγούδι είναι για εκείνη τη στιγμή. Η στιγμή που ένα άτομο φτάνει στο τέλος του εαυτού του και επιλέγει την παράδοση αντί για την ήττα. Δεν έχει να κάνει με την τελειότητα - έχει να κάνει με την προθυμία. Σχετικά με το να σηκώνεσαι ξανά, βήμα-βήμα, ανάσα με ανάσα, και να λες με ειλικρινή καρδιά: «Κύριε, δεν μπορώ να το κάνω αυτό μόνος μου. Εδώ είμαι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου