Οι Who On Earth προσφέρουν ένα τολμηρό και ηλεκτρισμένο ριμέικ του "Jane" του Jefferson Starship, τώρα διαθέσιμο σε όλες τις μεγάλες πλατφόρμες ροής.

«Οι heavy rockers του Νιου Τζέρσεϊ φέρνουν τη χαρακτηριστική τους σκληρότητα και δύναμη στο κλασικό του 1979, προσθέτοντας δυνατά riffs, βροντερά ντραμς και ακατέργαστη ενέργεια, ενώ τιμούν το πνεύμα του πρωτότυπου. «

Κάποιος έπρεπε να πάρει τη σκυτάλη για το hard rock και το heavy metal με πραγματικό σθένος και κέφι χωρίς κανένα τέχνασμα. Εισαγάγετε ποιος στη Γη. Το κουιντέτο από το Νιου Τζέρσεϊ - Andrew Couche [φωνητικά], Pete Rizzi [μπάσο], Howie Fallon [ντραμς], Johnny James Barone [κιθάρα] και Jimmy Kocha [κιθάρα] - προσφέρουν μια διπλή γροθιά από δυνατά hooks και αεροστεγή ενορχήστρωση που βιδώνονται από δυνατά grooves και διαπεραστικά riffs.

Το συγκρότημα συνεχίζει να αποτίει φόρο τιμής στο παρελθόν της ροκ καθώς εγκαινιάζει το μέλλον του στο τελευταίο τους EP, Smoke & Mirrors.

Όλα κυοφορήθηκαν από μια ερώτηση... «Θέλαμε να συμπληρώσουμε το κενό του "Who On Earth is gonna bring back good rock and metal?"», εξηγεί ο Pete. «Μεγαλώσαμε στο νέο κύμα του βρετανικού heavy metal και του κλασικού ροκ. Περάσαμε από το grunge και άλλα σπουδαία είδη metal. Θέλαμε να αναστήσουμε τις μελωδίες, τα hooks και τα σόλο κιθάρας. Επιστρέψαμε στις ρίζες μας αλλά αναβαθμίσαμε τα πάντα με σύγχρονη παραγωγή».

Το συγκρότημα έκανε τα κόκαλά του μέσα από αμέτρητες συναυλίες σε όλη την περιοχή Tristate σε κάθε καταδυτικό μπαρ και αίθουσα συναυλιών με σκηνή. Στην πορεία, ο Andrew και ο Pete έσκισαν χώρους ως μέρος του MadHaus, ερμηνεύοντας διασκευές μαραθωνίου. Κατά τη διάρκεια του 2021, οι μακροχρόνιοι φίλοι επέλεξαν να παραιτηθούν από τις διασκευές, να κυνηγήσουν και να συνθέσουν ένα πρωτότυπο άλμπουμ. Η σύνθεση ήρθε εύκολα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι ιδρυτές είχαν έτοιμα 10 τραγούδια.

Για να ζωντανέψει ο δίσκος, η μπάντα μπήκε στο στούντιο με κανέναν άλλον από τον Mike Orlando (Category 7, Adrenaline Mob). Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, τα παιδιά υπέστησαν πολλές καθυστερήσεις λόγω COVID καθώς ηχογράφησαν με τον Orlando πίσω από το διοικητικό συμβούλιο ως παραγωγός, μηχανικός ήχου και κιθαρίστας "κασκαντέρ". Γνέφοντας σε όλους, από τους Black Sabbath, τους Iron Maiden, τους Metallica μέχρι τους Rush, τους Alice In Chains και τους Tool, έβαλαν την αφήγηση στο επίκεντρο.

 

«Τα περισσότερα από τα τραγούδια μας είναι ολοκληρωμένες ιστορίες από την αρχή μέχρι το τέλος», σημειώνει ο Andrew. «Μιλάμε για τη ζωή μας».

«Υπάρχει μια προσωπική ευπάθεια στους στίχους», προσθέτει ο Pete. «Είναι στοχαστικό και ειλικρινές».

Τον Νοέμβριο του 2023, η μπάντα ηχογράφησε μια αναζωογονητική, πιο βαριά εκδοχή του «Hold the Line» των Toto, προσθέτοντας τραγανές κιθάρες, δυνατά τύμπανα, νέα σόλο, κάποια νόστιμη επεξεργασία στο μπάσο και τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Coosh. Η αναζωογονημένη έκδοση έγινε γρήγορα επιτυχία και είναι το τραγούδι με τις περισσότερες μεταδόσεις του συγκροτήματος.

Τον Ιούλιο του 2024, μετά την ολοκλήρωση της ηχογράφησης 10 νέων τραγουδιών, το συγκρότημα έχασε τον αγαπημένο του κιθαρίστα, Bruce Gatewood, από καρδιακή νόσο. Συντετριμμένα από την απώλεια, τα αγόρια βγήκαν από μια πολύ δύσκολη περίοδο με την απόφαση να συνεχίσουν, θέτοντας ως αποστολή τους να τιμήσουν τον θάνατο του Bruce προωθώντας τη μουσική που είχαν δημιουργήσει μαζί.

Τον Μάρτιο του 2025, οι Who on Earth κυκλοφόρησαν το EP τους, «Smoke & Mirrors», μια προσφορά έξι τραγουδιών που περιλαμβάνει πέντε πρωτότυπα και το ριμέικ του «Hold the Line» των Toto. «Είμαστε πολύ περήφανοι για το «Smoke & Mirrors». Μιλάει για την παραπλανητική φύση των εταιρειών (Dawgz, Voodoo), των σκατοανθρώπων (Trash Talker) και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της προκατειλημμένης ειδησεογραφίας (Lobotomy). Αυτό που βλέπετε είναι, δυστυχώς, σπάνια η αλήθεια. Το Yesterday's Future είναι το επικό μας τραγούδι, διάρκειας 6 λεπτών. Είναι το Αγιασμένο Όνομά Σου και μπορείς να ακούσεις τις επιρροές των Iron Maiden να έρχονται!»

Τελικά, το Who on Earth γεμίζει ένα κενό για το rock 'n' roll. «Απλώς προσπαθήσαμε να γράψουμε καλά τραγούδια», λέει ο Pete. «Επιστρέψαμε σε αυτό με το οποίο μεγαλώσαμε. Εξακολουθεί να είναι πολύτιμο και σχετικό. Δεν μπορεί να πεθάνει».

«Θέλουμε να εμπνεύσουμε τους νεότερους να παίξουν αυτό το στυλ», καταλήγει ο Andrew. «Θα ήταν ωραίο να μεταδώσουμε την παράδοση». “