Αυτό το ξέρατε;

Πώς Λατινική Αμερική κέρδισε την ανεξαρτησία της από την Ισπανία;

Ανεξαρτησία από την Ισπανία ήρθε ξαφνικά για το μεγαλύτερο μέρος της Λατινικής Αμερικής. Μεταξύ 1810 και 1825, οι περισσότερες από τις πρώην αποικίες της Ισπανίας είχε δηλώσει και κέρδισε την ανεξαρτησία και είχε διαιρεθεί σε δημοκρατίες.

Το κλίμα είχε αυξάνεται στις αποικίες για κάποιο χρονικό διάστημα, που χρονολογούνται από την Αμερικανική Επανάσταση . Αν και ισπανικές δυνάμεις ακύρωσε αποτελεσματικά πιο νωρίς εξεγέρσεων, η ιδέα της ανεξαρτησίας είχε ριζώσει στη συνείδηση του λαού της Λατινικής Αμερικής και συνέχισε να αυξάνεται.

Εισβολή του Ναπολέοντα της Ισπανίας (1807-1808) έδωσε την σπίθα που χρειάζεται οι αντάρτες. Ο Ναπολέων , επιδιώκει να επεκτείνει την αυτοκρατορία του, επιτέθηκε και νίκησε την Ισπανία, και έβαλε τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωσήφ στην ισπανική θρόνο. Η πράξη αυτή γίνεται για μια τέλεια δικαιολογία για την απόσχιση, και από τη στιγμή που η Ισπανία είχε πάρει απαλλαγούμε από Joseph το 1813 περισσότερες από τις πρώην αποικίες τους είχαν δηλώσει ότι είναι ανεξάρτητη.

Ισπανία πολέμησαν γενναία για να διατηρήσει την πλούσια αποικίες της. Αν και οι κινήσεις ανεξαρτησίας έλαβε χώρα περίπου την ίδια ώρα, οι περιοχές που δεν ήταν ενωμένοι, και κάθε περιοχή είχε τη δική τους ηγέτες και την ιστορία της.

Ανεξαρτησία στο Μεξικό

Ανεξαρτησία στο Μεξικό πυροδοτήθηκε από τον Πατέρα Miguel Hidalgo , ένας ιερέας που ζουν και εργάζονται στη μικρή πόλη της Ντολόρες. Αυτός και μια μικρή ομάδα των συνωμοτών που ξεκίνησε η εξέγερση χτυπώντας τις καμπάνες της εκκλησίας το πρωί της 16, Σεπτέμβρη 1810 . Η πράξη αυτή έγινε γνωστή ως η «Κραυγή της Dolores.» Ragtag στρατός του έκανε στη μέση στην πρωτεύουσα πριν οδηγείται πίσω, και ο ίδιος ο Hidalgo συνελήφθη και εκτελέστηκε τον Ιούλιο του 1811.

Ο ηγέτης του πάει, το κίνημα της Ανεξαρτησίας του Μεξικού σχεδόν απέτυχε, αλλά η εντολή έγινε δεκτό από τον José María Μορέλος, ένα άλλο ιερέα και έναν ταλαντούχο στρατάρχη. Μορέλος κέρδισε μια σειρά από εντυπωσιακές νίκες κατά των ισπανικών δυνάμεων, πριν συλληφθεί και εκτελεστεί Δεκέμβριος 1815.

Η εξέγερση συνέχισε, και δύο νέοι ηγέτες ήρθε στο προσκήνιο: Vicente Guerrero και Guadalupe Victoria, δύο από τους οποίους διέταξε μεγάλες στρατιές στα νότια και νοτιο-κεντρικό τμήμα του Μεξικού. Η ισπανική έστειλε ένα νεαρό αξιωματικό, Agustín de Iturbide, επικεφαλής ενός μεγάλου στρατού για να καταστείλει την εξέγερση, μια για πάντα το 1820. Iturbide, όμως, ήταν στενοχωρημένος για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ισπανία και την ενεργοποίηση πλευρές. Με την αποστασία του μεγαλύτερου στρατού του, ισπανικής κυριαρχίας στο Μεξικό ήταν ουσιαστικά τελειώσει, και η Ισπανία αναγνώρισε επίσημα την ανεξαρτησία του Μεξικού στις 24 Αυγ 1821.

Ανεξαρτησία στη Βόρεια Νότια Αμερική

Ο αγώνας της ανεξαρτησίας στο βόρειο τμήμα της Λατινικής Αμερικής ξεκίνησε το 1806, όταν Βενεζουέλας Φρανσίσκο ντε Μιράντα προσπάθησε πρώτα να απελευθερώσει την πατρίδα του με τη βρετανική βοήθεια. Αυτή η προσπάθεια απέτυχε, αλλά η Μιράντα επέστρεψε το 1810 για να διευθύνει το Πρώτο Βενεζουέλας Δημοκρατίας με Σιμόν Μπολιβάρ και άλλοι.

Μπολιβάρ πάλεψε την ισπανική στη Βενεζουέλα, τον Ισημερινό και την Κολομβία για αρκετά χρόνια, αποφασιστικά να χτυπάει αρκετές φορές. Από το 1822, οι χώρες αυτές ήταν ελεύθερες και Μπολιβάρ θέσει τις θέες του σχετικά με το Περού, το τελευταίο και ισχυρότερο ισπανική προπύργιο στην ηπειρωτική Ευρώπη.

Μαζί με τον στενό φίλο του και δευτερευόντως Αντόνιο Χοσέ ντε Σούκρε, Μπολίβαρ κέρδισε δύο σημαντικές νίκες το 1824: σε Junín, στις 6 Αυγούστου, και Αγιακούτσο στις 9 Δεκεμβρίου δρομολογούνται δυνάμεις τους, η ισπανική υπέγραψαν ειρηνευτική συμφωνία λίγο μετά τη μάχη του Ayacucho .

Ανεξαρτησία στο Νότιο Νότια Αμερική

Αργεντινή συνέταξε τη δική της κυβέρνηση στις 25 Μάη 1810, ως απάντηση στην σύλληψη της Ισπανίας Ναπολέοντα, αν και δεν θα κηρύξει επίσημα την ανεξαρτησία μέχρι το 1816. Παρά το γεγονός ότι Αργεντινής επαναστατικές δυνάμεις πολέμησαν αρκετές μικρές μάχες με την ισπανική δυνάμεις, οι περισσότερες από τις προσπάθειές τους πήγαν προς την καταπολέμηση μεγαλύτερο Ισπανικά φρουρές στο Περού και τη Βολιβία.

Ο αγώνας για την ανεξαρτησία της Αργεντινής ήταν ο Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν , ένα Αργεντινής ντόπιος που είχε εκπαιδευτεί ως αξιωματικός του στρατού στην Ισπανία. Το 1817, πέρασε τις Άνδεις στη Χιλή, όπου Bernardo O’Higgins και επαναστατικός στρατός του είχε αγωνίζονται την ισπανική για την ισοπαλία από το 1810. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας, οι Χιλιανοί και Αργεντινοί ήσυχοι νίκησε την ισπανική στη μάχη της Maipú (κοντά στο Σαντιάγο, Χιλή) στις 5 Απριλίου, 1818 τελειώνει αποτελεσματικά ισπανική έλεγχο στο νότιο τμήμα της Νότιας Αμερικής.

Ανεξαρτησία στην Καραϊβική

Παρά το γεγονός ότι η Ισπανία έχασε όλες τις αποικίες τους στην ηπειρωτική χώρα από το 1825, διατήρησε τον έλεγχο πάνω από την Κούβα και το Πουέρτο Ρίκο. Είχε ήδη χάσει τον έλεγχο της Ισπανιόλα, λόγω σκλάβος εξεγέρσεις στην Αϊτή.

Στην Κούβα, ισπανικές δυνάμεις να καταγράψει αρκετές μεγάλες εξεγέρσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός που διήρκεσε από το 1868 έως το 1878. Carlos Manuel de Cespedes οδήγησε. Μια άλλη σημαντική προσπάθεια για την ανεξαρτησία έλαβαν χώρα το 1895, όταν ragtag δυνάμεις συμπεριλαμβανομένης της Κούβας ποιητή και πατριώτη Χοσέ Μαρτί νικήθηκαν στη μάχη του Dos Ρίος. Η επανάσταση ήταν ακόμα σιγοβράζει το 1898, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ισπανία πολέμησαν τον Ισπανο-Αμερικανικού Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, η Κούβα έγινε ένα προτεκτοράτο των ΗΠΑ και την ανεξαρτησία της το 1902.

Στο Πουέρτο Ρίκο, εθνικιστικές δυνάμεις οργάνωσαν κατά καιρούς εξεγέρσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας αξιοσημείωτη το 1868. Κανένα ήταν επιτυχής, όμως, και το Πουέρτο Ρίκο δεν γίνει ανεξάρτητη από την Ισπανία μέχρι το 1898, ως αποτέλεσμα του Ισπανο-Αμερικανικού Πολέμου . Το νησί έγινε προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών, και έχει έτσι από τότε.

Πηγές:

Harvey, Robert. «Απελευθερωτές: Λατινικής Αμερικής Αγώνα για την Ανεξαρτησία.» 1η έκδοση, Harry N. Abrams, 1 Σεπτέμβρη του 2000.

Lynch, John. Η ισπανική αμερικανική Επαναστάσεις 1808-1826 New York: WW Norton & Company, 1986.

Lynch, John. Σιμόν Μπολιβάρ: Μια ζωή. New Haven και το Λονδίνο: Yale University Press, 2006.

Scheina, Robert L. πόλεμοι της Λατινικής Αμερικής, Τόμος 1: Η εποχή της Caudillo 1791-1899 Washington, DC: Inc. Brassey, το 2003.