Από το ελικόπτερο, είναι δύσκολο να εντοπιστεί μια πολική αρκούδα μέσα στην παγωμένη τούνδρα. Έτσι, όταν ο βιολόγος Jon Aars ξεκινάει τα ετήσια ερευνητικά του ταξίδια, αναζητά στιγμιαίες κινήσεις ή ανεπαίσθητες αλλαγές στο (λευκό) χρώμα -η ελαφρώς κιτρινωπή απόχρωση της γούνας των αρκούδων ξεχωρίζει στο λευκό χιόνι.
«Επίσης, πολύ συχνά, βλέπετε πρώτα τα ίχνη και μετά την αρκούδα», προσθέτει ο Δρ. Aars.
Ο Δρ. Aars είναι ένας από τους ερευνητές στο Νορβηγικό Πολικό Ινστιτούτο, το οποίο έχει φυλάκιο στο Svalbard, ένα αρχιπέλαγος της Αρκτικής. Το ινστιτούτο πραγματοποιεί ετήσιες εκδρομές από το 1987.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, αυτά τα ερευνητικά ταξίδια έχουν ρίξει φως σε διάφορα πράγματα γύρω από τις αρκούδες, ενώ τα τελευταία χρόνια βοήθησαν τους επιστήμονες να παρακολουθούν πώς τα ζώα αντιμετωπίζουν την κλιματική αλλαγή. Οι γρήγορες αλλαγές των οικοσυστημάτων ήδη επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους. Με την έκταση του πάγου να υποχωρεί γρήγορα, μερικές από τις αρκούδες πρέπει να κολυμπήσουν για να βρουν καταφύγιο. Αλλά μέχρι στιγμής, οι αρκούδες φαίνονται εύρωστες, διαβεβαίωσε ο Δρ Aars. Εάν αυτό αλλάξει, τα ταξίδια θα βοηθήσουν στον έγκαιρο εντοπισμό των προβλημάτων.
Τα ταξίδια πραγματοποιούνται συχνά την άνοιξη, όταν οι θηλυκές αρκούδες βγαίνουν από τις φωλιές, μαζί με τα μικρά τους, και ο πάγος είναι αρκετά συμπαγής. Για να μεγιστοποιήσουν την περιοχή μελέτης και τις πιθανότητες εύρεσης αρκούδων, οι επιστήμονες διασχίζουν το αρχιπέλαγος με ελικόπτερο. «Εάν έχετε ένα ελικόπτερο και προσγειωθείτε στον πάγο και είναι λεπτός, κινδυνεύετε να έχετε ατύχημα», προειδοποίησε ο Δρ. Aars.
Μόλις βρεθεί στον αέρα, η ομάδα -η οποία περιλαμβάνει συνήθως δύο βιολόγους, έναν κτηνίατρο, έναν πιλότο και έναν μηχανικό- αρχίζει να σαρώνει το τοπίο. Όταν οι ερευνητές εντοπίζουν μία αρκούσα, ρίχνουν ένα βέλος με ηρεμιστικό. Χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά για να ναρκωθεί το ζώο.
Οι ερευνητές προσγειώνονται και πιάνουν δουλειά. Τυλίγουν ένα κομμάτι ύφασμα γύρω από τα μάτια της αρκούδας για να την προστατεύσουν από τις ακτίνες του ήλιου και μετρούν τον ρυθμό της καρδιάς, τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα και τη θερμοκρασία του σώματος.
Λαμβάνουν δε, μια σειρά φυσικών μετρήσεων, υπολογίζοντας το μήκος, την περίμετρο και το μέγεθος του κρανίου. Εξετάζουν επίσης, τα δόντια, τα οποία εξασφαλίζουν μια καλή προσέγγιση της ηλικίας.
Οι θηλυκές αρκούδες ζυγίζονται επίσης, καθώς τοποθετούνται πάνω σε ένα φορείο, το οποίο συνδεδεμένο σε δύο ζυγαριές. (Οι αρσενικές αρκούδες είναι πολύ βαριές για να ζυγιστούν).
Στη συνέχεια παίρνουν δείγματα αίματος, γούνας και λίπους, βάζοντας το δείγμα αίματος σε μια τσέπη για να μην παγώσει. «Απλώς το βάζεις στο σακάκι σου, κοντά στο σώμα σου», σημείωσε ο Δρ. Aars. Πίσω στο εργαστήριο, αυτά τα δείγματα θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να απαντήσουν σε κάθε είδους ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή του ζώου: Τι τρώει; (μερικές φορές οι αρκούδες είναι καλυμμένες με αίμα όταν τις εντοπίζουν οι ερευνητές, σημάδι ότι μόλις έφαγε μία φώκια) Έχει παράσιτα; Έχει εκτεθεί σε ρύπους; Μπορούν επίσης, να εξαγάγουν DNA για να ενημερωθούν για τη γενετική προέλευση του τοπικού πληθυσμού και να σκιαγραφήσουν τα οικογενειακά δέντρα.
Σε μερικές από τις θηλυκές αρκούδες τοποθετούνται δορυφορικά περιλαίμια, τα οποία παρακολουθούν τη θέση και τη δραστηριότητά τους.
Πριν τελειώσουν, οι ερευνητές φροντίζουν να τοποθετούν διάφορα σημάδια στις αρκούδες, προκειμένου να τις αναγνωρίζουν. Έτσι, εμφυτεύουν μικροτσίπ πίσω από το αυτί και κάνουν τατουάζ έναν αριθμό μέσα στο χείλος. Αλλά προσθέτουν επίσης, ένα πιο προσωρινό σημάδι, ζωγραφίζοντας έναν αριθμό στην πλάτη κάθε αρκούδας. Ο αριθμός, ο οποίος θα εξαφανιστεί όταν η αρκούδα αλλάξει τρίχωμα, αποτρέπει τους επιστήμονες από το να αιχμαλωτίσουν την ίδια αρκούδα κατά την ίδια περίοδο. «Δεν θέλουμε να ταλαιπωρήσουμε την αρκούδα δύο φορές» διευκρίνισε ο Δρ Aars.
Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα. Όταν τελειώσουν οι ερευνητές, ο κτηνίατρος χορηγεί ένα φάρμακο για να αντιστρέψει το ηρεμιστικό.
Μερικές φορές οι ερευνητές περιμένουν την αρκούδα να ξυπνήσει, απλώς για να βεβαιωθούν ότι έχει σηκωθεί με ασφάλεια και περπατά. Διατηρούν αποστάσεις, αλλά ο Δρ. Aars δεν tiw φοβάται ενόσω ξυπνούν. «Δεν είναι σαν να λέει η αρκούδα “εντάξει, θέλω να σκοτώσω αυτόν τον τύπο”. Νομίζω ότι είναι περισσότερο σαν να έχει λίγο πονοκέφαλο και να σκέφτεται άλλα πράγματα».
2021 The New York Times/www.moneyreview.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου