Ένα βανδαλισμένο άγαλμα του Ρήγα, μια αφίσα του ΕΟΤ, ένα κόκκινο ελάφι, μια τέντα, ένας ιός, κάτι αρχαίες πέτρες και μια σημαία...
Αυτά, και άλλα, αποτέλεσαν την έμπνευση για μια ποιητική συλλογή που θέλει να υμνήσει ή να θρηνήσει την Ελλάδα ενώ ακόμη στηλιτεύει κάποια κακώς κείμενα, όπως η μεταπολεμική αρχιτεκτονική, η ξενομανία κ.ά.
Μια συλλογή, γεμάτη εικόνες, μεταφορικά και κυριολεκτικά, καθώς περιέχει πολλές έγχρωμες φωτογραφίες, που συνοδεύουν τα πενήντα τέσσερα ποιήματα. Ποιήματα χωρισμένα σε θεματικές ενότητες, σε καθεμία από τις οποίες υπάρχει ένα ξεχωριστό εισαγωγικό κείμενο μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης.
Η έκδοσή της στα 200 χρόνια από την Επανάσταση ήταν καθαρή σύμπτωση. Ή μήπως όχι;
Βιογραφικό
Ο Ονούφριος Ντοβλέτης γεννήθηκε ένα καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια και ζει στην Αθήνα. Από παιδί αγαπούσε το θέατρο, τις γλώσσες και την συγγραφή μιας και ήδη από τότε έγραφε ποιήματα και παραμύθια στη γραφομηχανή. Μέχρι τώρα έχει μελετήσει οχτώ γλώσσες, σπούδασε Μετάφραση, Ιστορία, Αρχαιολογία αλλά και Υποκριτική στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για χρόνια εργάστηκε ως μεταφραστής για εταιρείες στην Ελλάδα και στην Αμερική (Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Εκδόσεις Οξύ, Όμιλος Δούση, Sfera Studios) και μετέφρασε μυθιστορήματα, ιστορικά έργα και ταξιδιωτικούς οδηγούς.
Είναι ηθοποιός και ξεναγός. Γράφει ποιήματα, διηγήματα και στίχους για τραγούδια.
Ποιήματά του διακρίθηκαν σε πανελλήνιους διαγωνισμούς.
Το 2018 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ένας νέος δίχως νέα» (Εκδόσεις Παρουσία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου