Όταν σκεφτόμαστε ένα λαχταριστό, μυρωδάτο hot dog, με τη μουστάρδα να τρέχει κυματιστά πάνω στο καυτό λουκάνικό του, οι περισσότεροι από εμάς μάλλον είμαστε σε μια φάση του τύπου "δεν θέλω να το ξέρω, θέλω να το φάω". Ναι, όσοι δεν είμαστε vegan ή vegeterian, μπροστά σε αυτό το κομμάτι νόστιμου κρέατος σε μορφή φαλλικού συμβόλου, κοινώς στο λουκάνικο, το οποίο ασφυκτιά ανάμεσα σε ένα λευκό ψωμάκι, κάνουμε τα στραβά μάτια. Μάλλον, όμως, υπάρχει λόγος σοβαρός που δεν θέλουμε να ξέρουμε την αλήθεια για το πώς φτιάχνεται. Ας πέσει, λοιπόν, το βίντεο...
Πώς νιώθεις τώρα;
Κάποιοι άνθρωποι δεν επηρεάζονται καθόλου από τη σκοτεινή πλευρά του λουκάνικου και δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ να γλείφουν τα δάχτυλά τους όταν τρώνε είτε λουκάνικα, είτε πατσά, είτε μαγειρίτσα ή όταν γλείφουν το κεφαλάκι ενός αρνιού το Πάσχα. Κάποιοι άλλοι, όμως, έναν κόμπο στο στομάχι τον νιώσαμε μετά από την παρακολούθηση του βίντεο που προηγήθηκε.
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, τα λουκάνικα που χρησιμοποιούνται για τα hot dogs, να το αναγνωρίσουμε αυτό, αποτελούν ένα είδος "βιώσιμου κρέατος", καθώς για την παρασκευή τους χρησιμοποιούνται μέρη από πολλά ζώα που διαφορετικά θα κατέληγαν στα σκουπίδια: Υπολείμματα και κομματάκια από μοσχαρίσιο, χοιρινό και κοτόπουλο αλέθονται και μπλέκονται μεταξύ τους, χωρίς να πετάγεται κανένα τμήμα τους. Κι αυτό είναι κάτι το θετικό.
Αφού ετοιμαστεί, λοιπόν, το μείγμα του κρέατος, προστίθενται κάποια επεξεργασμένα κομμάτια κοτόπουλου, άμυλα και καρυκεύματα. Μετά, όλα αυτά τα υλικά ανακατεύονται σε μηχανήματα βιομηχανικών διαστάσεων, μαζί με νερό και μια συγκλονιστική ποσότητα από σιρόπι καλαμποκιού.
Στο τέλος, το κρέας που θα γίνει λουκάνικο για hot dog χτυπιέται, τυλίγεται σε μια ειδική μεμβράνη από κυτταρίνη, ψήνεται, του γίνεται ο απαραίτητος ποιοτικός έλεγχος και συσκευάζεται μέχρι να βρει τη θέση του ανάμεσα στο ψωμάκι που του αναλογεί για να το κάνουμε μία, δύο ή τρεις χαψιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου