Μετά από μια σύντομη έκρηξη κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η βιομηχανία των κόμικς διέρχεται μια υπαρξιακή κρίση. Αντιμετωπίζει ταραχώδεις πωλήσεις σε τοπικά καταστήματα κόμικς και η δημιουργική δυσφορία που ένιωσε το κοινό φέτος στο είδος των ταινιών με υπερήρωες αντικατοπτρίζεται καλά στην εκδοτική πλευρά της Marvel και της DC, των δύο μεγαλύτερων εκδοτών της βιομηχανίας. Το να πούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής από αυτές τις εταιρείες στερείται σπίθας είναι να το θέσουμε ήπια.
Ωστόσο, υπήρχαν πολλά φωτεινά σημεία φέτος για το μέσο. Ενώ η Barbie της Mattel ήταν μια επιτυχία στη μεγάλη οθόνη, ήταν το κόμικ Transformers της Hasbro που κυριάρχησε στο είδος εμπνευσμένο από τα παιχνίδια στην εκτύπωση. Και παρόλο που τα πραγματικά κόμικς της Marvel δυσκολεύτηκαν δημιουργικά φέτος, αρκετοί δημιουργοί κατάφεραν να δημιουργήσουν συγκινητικές και καινοτόμες ιστορίες εμπνευσμένες από τη Marvel (δείτε: I Am Stan, μια βιογραφία graphic novel του Stan Lee και The Super Hero's Journey).
Είναι σχεδόν αδύνατο να κοσκινίσουμε τα αμέτρητα κύματα κόμικς που έρχονται εβδομαδιαία από τους παραδοσιακούς εκδότες, για να μην αναφέρουμε τα γραφικά μυθιστορήματα που έρχονται σε όλες τις μορφές και για όλες τις ηλικίες από διάφορα τμήματα βιβλίων. Αλλά εδώ είναι μια σύντομη λίστα με αυτά που αγαπήσαμε το 2023.
KELLY THOMPSON, LEONARDO ROMERO, JORDIE BELLAIRE ΚΑΙ CLAYTON COWLESΤο καλύτερο βιβλίο υπερηρώων αυτή τη στιγμή
Birds of Prey
Σενάριο: Kelly Thompson, Καλλιτέχνης: Leonardo Romero: Εκδότης: DC
Το Birds of Prey είχε πολλές ενσαρκώσεις κατά τη διάρκεια των δεκαετιών από τότε που ο τίτλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1990, δεμένος με το Black Canary και άλλους χαρακτήρες της
Gotham City. Έγινε ακόμη και μια αποτυχημένη ταινία με επικεφαλής την Harley Quinn πριν από μερικά χρόνια. Ξεχάστε τα όλα αυτά. Αυτό είναι ένα βιβλίο ομάδας υπερηρώων που έγινε σωστά.
Ναι, η εναρκτήρια πλοκή είναι στο στυλ του Magnificent Seven, κάτι που φαίνεται ακόμη και στη νέα ταινία του Zack Snyder, Rebel Moon. Είναι μια συγκέντρωση ετερόκλητων ηρώων και αντιηρώων σε μια πιθανή αποστολή αυτοκτονίας. Αλλά στα χέρια του Thompson γίνεται σαν να παρακολουθεί μια μεγάλη παράσταση Grammy, όπου η συνεργασία και η μίξη χαρακτήρων, παλιών και νέων, φέρνει κάτι υπέροχο.
Η Canary επέστρεψε, αλλά αυτή τη φορά ηγείται της Big Barda of the New Gods, της Batgirl Cassandra Cain, της αγαπημένης των θαυμαστών Quinn και του Zealot, ενός χαρακτήρα από το αποτύπωμα της Wildstorm συνεχίζοντας την ενσωμάτωσή της στην DC. Η ομάδα ενώνεται και σχεδιάζει μια τρομακτική αποστολή για να σώσει την υιοθετημένη αδερφή του Canary από το βαριά οχυρωμένο και γεμάτο Αμαζόνιο Paradise Island.
Ο διάλογος είναι ζωηρός, αναμειγνύοντας κωμωδία και καρδιά. Όλοι οι χαρακτήρες σκάουν και πραγματικά αισθάνονται δροσεροί. Η συμπερίληψη του Zealot είναι μία από τις λίγες φορές που ένας χαρακτήρας Wildstorm λειτουργεί στο ευρύτερο πλαίσιο του σύμπαντος της DC. Και ο Quinn, για σπάνια φορά, δεν είναι τρομερή ενόχληση για εμάς ως αναγνώστες.
Τίποτα από αυτά δεν θα λειτουργούσε τόσο καλά όσο αν δεν υπήρχε η τέχνη του Romero, η οποία έχει μια ατμόσφαιρα Alex Toth-1970s φιλτραρισμένη μέσα από ένα σύγχρονο φακό (δείτε τα δισέλιδα που αποτυπώνουν έναν καταρράκτη δράσης, ένα βασικό στοιχείο του Thompson). Είναι κλασική αφήγηση αλλά όχι γεμάτη νοσταλγία. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον χρωματισμό του Jordie Bellaire, του οποίου οι σιωπηλές και off-line αποχρώσεις του δίνουν μια κλασική αλλά και μοντέρνα αίσθηση.
Αυτή τη στιγμή είναι το καλύτερο μηνιαίο βιβλίο της DC και θα σας υπενθυμίσει γιατί αγαπάτε τα κόμικς με υπερήρωες.
Σενάριο: Chris Condon, Καλλιτέχνης: Jacob Phillips: Εκδότης: Εικόνα Τα
δυτικά κόμικς υποτίθεται ότι είναι ένα νεκρό είδος, σωστά; Λοιπόν, το μόνο πράγμα νεκρό σε αυτή τη μίνι σειρά είναι τα σώματα που συνεχίζουν να συσσωρεύονται από θέμα σε τεύχος. Ο Condon και ο Phillips, οι οποίοι εξερεύνησαν το νουάρ του Τέξας στο That Texas Blood, πηγαίνουν στο παρελθόν για να πουν την «αληθινή» ιστορία του φανταστικού παράνομου Montgomery Enfield (με τη βοήθεια ενός φανταστικού ημερολογίου που συνοδεύει τα τεύχη, δίνοντάς του την αίσθηση μιας αληθινής ιστορικής αφήγησης και μιας έκθεσης των γεγονότων πίσω από έναν μεθοριακό μύθο).
Ο Ένφιλντ και η συμμορία του είναι πράγματι παράνομοι, αλλά όταν ένας κάτοικος σκοτώνεται, ο Ένφιλντ γίνεται βολικά ύποπτος. Ένας ηλικιωμένος δασοφύλακας του Τέξας και ένας όχλος που διψά για νόμο και τάξη πυροβολούν.
Η ιστορία είναι ίσα μέρη δράμα, μυστήριο δολοφονίας και αιματηρή δράση πιστολέρο. Είναι γεμάτο με πολύπλοκους ηθικά γκρίζους χαρακτήρες, όλοι παρουσιάζονται με τέτοιο κινηματογραφικό τρόπο που εκπλησσόμαστε που ο Kevin Costner δεν το προσαρμόζει ήδη.
The Non-Marvel Marvels, Marvel
I Am Stan
Συγγραφέας/Καλλιτέχνης: Tom Scioli; Εκδότης: Ten Speed Graphic
Ο Stan Lee ήταν ένας άνθρωπος διαφημιστικής εκστρατείας που αφηγήθηκε τις συχνά ειπωμένες ιστορίες του τόσες πολλές φορές που έγιναν θρύλος. Και έχουν δημοσιευθεί πολλές βιογραφίες μετά τον θάνατό του το 2018, μερικές μεγεθυντικές, μερικές καθαρές. Λοιπόν, χρειαζόμασταν πραγματικά μια άλλη βιογραφία; Η απάντηση ήταν ένα ηχηρό «ναι», με το I Am Stan του Tom Scioli ως απόδειξη.
Ο Scioli αναλαμβάνει ολόκληρη τη ζωή του Lee, από την αρχή μέχρι το τέλος, σε ένα graphic novel που είναι μοναδικό και διαφωτιστικό, για να μην αναφέρουμε καλά ερευνημένο. Ο υποψήφιος για Eisner συγγραφέας και καλλιτέχνης απεικονίζει βασικά γεγονότα, γεγονότα ή μύθους, σε μονοσέλιδες ή δισέλιδες βινιέτες σε κινηματογραφικό αλλά καρτουνίστικο ύφος.
Το αποτέλεσμα ήταν μια ιμπρεσιονιστική και ανεκδοτολογική αφήγηση, τόσο προσωπική όσο και επαγγελματική, που χτίζει ζωντανά ένα πορτρέτο μιας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της ποπ κουλτούρας.
Ο Scioli απεικονίζει τον Lee ως έναν περίπλοκο άνθρωπο που έκανε καλό και κακό, ως έναν ματαιόδοξο άνθρωπο που αναζητά επικύρωση και ως έναν άνθρωπο που ήθελε να φέρει σεβασμό στο καταπιεσμένο μέσο των κόμικς.
ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΑΡΑΧΏΡΗΣΗ ΤΟΥ ABRAMS
Το ταξίδι
του σούπερ ήρωα Συγγραφέας/καλλιτέχνης: Patrick McDonnell; Εκδότης: Abrams ComicArts
Ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και ερωτικής επιστολής προς τη Marvel Comics, ο McDonnell δημιούργησε ένα έργο που είναι ιδανικό για το 2023, δεδομένης της δύσκολης χρονιάς που αντιμετώπισε η Marvel, με αποτυχίες στο box office και διάφορες αντιπαραθέσεις.
Το βιβλίο ξεκινά με τον McDonnell να παρευρίσκεται στην βαρετή εκκλησία τη δεκαετία του 1960, ακολουθούμενο από το εβδομαδιαίο τελετουργικό γεύμα της οικογένειας στο σιντριβάνι σόδας όπου βρισκόταν ο πραγματικός βωμός του, το ράφι κόμικς. Γεμάτες με κόμικς της Marvel, οι υπέροχες σελίδες τον χτύπησαν σκληρότερα από ένα χτύπημα από το Thing, μεταφέροντάς τον στο σύμπαν της Marvel, όπου, απροσδόκητα και έξοχα, η ιστορία γίνεται ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ένα απόσταγμα βασικών ηρώων της Marvel που, με επικεφαλής τον Reed Richards, πρέπει να βρουν μια διέξοδο από μια συντριπτική αίσθηση αρνητικότητας βρίσκοντας τη μόνη ενέργεια που κατακτά τα πάντα, Αγάπη.
Ο McDonnell, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως ο βραβευμένος δημιουργός του μακροχρόνιου καθημερινού κόμικ Mutts, επαναχρησιμοποιεί κλασικά πάνελ από τον Jack Kirby, τον Steve Ditko και μερικούς άλλους, και το αναμιγνύει με το δικό του καρτουνίστικο στυλ. Ο διάλογος που έγραψε ο Stan Lee αντιπαραβάλλεται με φιλοσοφικές παρακλήσεις από στοχαστές όπως ο Henry David Thoreau, ο Virgil και ο Milarepa. Και ενδιάμεσα υπάρχουν σελίδες που θυμίζουν τα σχέδια υπερηρώων ενός νεαρού McDonnell.
Είναι ένα έργο που η καθαρή Marvel της δεκαετίας του '60 βομβαρδίζει, φιλοσοφεί και ενδοσκοπεί. Είναι νοσταλγικό και όμως πολύ δεμένο με το τώρα. Και είναι μια αιχμηρή υπενθύμιση του πόσο ζωτικά, ενεργητικά, ποιητικά και φιλόδοξα ήταν πραγματικά αυτά τα πρώτα βιβλία της Marvel.
Μπόνους συμμετοχές! Αυτά τεχνικά δεν είναι κόμικς ή graphic novels, αλλά είναι σίγουρα κόμικς-δίπλα... και δείχνουν επίσης πώς τα καλύτερα πράγματα της Marvel φέτος προήλθαν από χώρους εκτός Marvel.
MCU: The Reign of Marvel Studios
Συγγραφείς: Joanna Robinson, Dave Gonzales και Gavin Edwards. Εκδότης: Liveright
Βλέποντας πώς πήγε αυτή η χρονιά για υπερήρωα ταινίες και ταινίες της Marvel ειδικότερα, η χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφητική για ένα βιβλίο που παρακολουθεί την άνοδο των Marvel Studios, πώς κατέλαβε το Χόλιγουντ και στη συνέχεια έσπειρε τους σπόρους ορισμένων από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα.
Το βιβλίο μπορεί να μην είναι αποκαλυπτικό ή να ανοίγει νέους δρόμους, αλλά είναι απίστευτα καλά ερευνημένο και κάνει εξαιρετική δουλειά στο να θέσει αυτό το έπος του Χόλιγουντ που εκτείνεται σε δύο δεκαετίες σε πλαίσιο και τάξη, κάτι που κανείς δεν είχε κάνει ακόμα με τόσο διεξοδικό τρόπο.
Αν αγαπάτε τις ταινίες της Marvel, κάντε χώρο για αυτό το βιβλίο στο ράφι σας.
ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ ABRAMS
Spider-Man: Across the Spider-Verse: The Art of the Movie
Across the Spider-Verse ήταν μια τολμηρή συνέχεια που ώθησε τον Miles Morales στο τρελό πολυσύμπαν των Spider-Men (και των γυναικών και των εφήβων και των χοίρων και...) που ήταν μια γιορτή για τις αισθήσεις. Αυτή η τέχνη του βιβλίου ταινιών δίνει στον αναγνώστη αυτό το εντυπωσιακό συναίσθημα.
Αποτυπώνει την εφευρετικότητα και την τέχνη που χρειάστηκε για το σχεδιασμό όλων των πτυχών της ταινίας, από τους πολλούς χαρακτήρες μέχρι τις πολλές εκδοχές της Νέας Υόρκης, χωρίς να ξεχνάμε τα πασχαλινά αυγά και τα αφιερώματα που αποτίουν φόρο τιμής στη μακρά ιστορία του Spidey.
Το Birds of Prey είχε πολλές ενσαρκώσεις κατά τη διάρκεια των δεκαετιών από τότε που ο τίτλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1990, δεμένος με το Black Canary και άλλους χαρακτήρες της
Gotham City. Έγινε ακόμη και μια αποτυχημένη ταινία με επικεφαλής την Harley Quinn πριν από μερικά χρόνια. Ξεχάστε τα όλα αυτά. Αυτό είναι ένα βιβλίο ομάδας υπερηρώων που έγινε σωστά.
Ναι, η εναρκτήρια πλοκή είναι στο στυλ του Magnificent Seven, κάτι που φαίνεται ακόμη και στη νέα ταινία του Zack Snyder, Rebel Moon. Είναι μια συγκέντρωση ετερόκλητων ηρώων και αντιηρώων σε μια πιθανή αποστολή αυτοκτονίας. Αλλά στα χέρια του Thompson γίνεται σαν να παρακολουθεί μια μεγάλη παράσταση Grammy, όπου η συνεργασία και η μίξη χαρακτήρων, παλιών και νέων, φέρνει κάτι υπέροχο.
Η Canary επέστρεψε, αλλά αυτή τη φορά ηγείται της Big Barda of the New Gods, της Batgirl Cassandra Cain, της αγαπημένης των θαυμαστών Quinn και του Zealot, ενός χαρακτήρα από το αποτύπωμα της Wildstorm συνεχίζοντας την ενσωμάτωσή της στην DC. Η ομάδα ενώνεται και σχεδιάζει μια τρομακτική αποστολή για να σώσει την υιοθετημένη αδερφή του Canary από το βαριά οχυρωμένο και γεμάτο Αμαζόνιο Paradise Island.
Ο διάλογος είναι ζωηρός, αναμειγνύοντας κωμωδία και καρδιά. Όλοι οι χαρακτήρες σκάουν και πραγματικά αισθάνονται δροσεροί. Η συμπερίληψη του Zealot είναι μία από τις λίγες φορές που ένας χαρακτήρας Wildstorm λειτουργεί στο ευρύτερο πλαίσιο του σύμπαντος της DC. Και ο Quinn, για σπάνια φορά, δεν είναι τρομερή ενόχληση για εμάς ως αναγνώστες.
Τίποτα από αυτά δεν θα λειτουργούσε τόσο καλά όσο αν δεν υπήρχε η τέχνη του Romero, η οποία έχει μια ατμόσφαιρα Alex Toth-1970s φιλτραρισμένη μέσα από ένα σύγχρονο φακό (δείτε τα δισέλιδα που αποτυπώνουν έναν καταρράκτη δράσης, ένα βασικό στοιχείο του Thompson). Είναι κλασική αφήγηση αλλά όχι γεμάτη νοσταλγία. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον χρωματισμό του Jordie Bellaire, του οποίου οι σιωπηλές και off-line αποχρώσεις του δίνουν μια κλασική αλλά και μοντέρνα αίσθηση.
Αυτή τη στιγμή είναι το καλύτερο μηνιαίο βιβλίο της DC και θα σας υπενθυμίσει γιατί αγαπάτε τα κόμικς με υπερήρωες.
SKYBOUND
Το "I Can't Believe This is On the List" Comic
Transformers
Συγγραφέας/Καλλιτέχνης: Daniel Warren Johnson; Εκδότης: Skybound/Image
Ένα κόμικ βασισμένο σε ένα παιχνίδι Habsro που καταλήγει να είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουμε διαβάσει είναι το τελευταίο πράγμα που περιμέναμε. Αλλά σε μια χρονιά που έχει επίσης μια ταινία βασισμένη σε ένα παιχνίδι Mattel ως μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, καλά, ίσως δεν είναι τόσο τρελό.
Στα χέρια του Daniel Warren Johnson, οι Transformers βουίζουν από ενθουσιασμό και αγάπη για το μέσο.
Ο συγγραφέας-καλλιτέχνης δημιούργησε επίσης το αγαπημένο μας βιβλίο του 2022, το συναισθηματικό και σπλαχνικό βιβλίο υπερφυσικής πάλης Do A Powerbomb. Εδώ, επιλέγει μια προσέγγιση επιστροφής στα βασικά που επαναφέρει τους Transformers ως δύο αντιμαχόμενες φατρίες - Autobots και Decepticons. Κάθε τεύχος είναι προσβάσιμο για τους νεοφερμένους, αλλά εξακολουθεί να είναι μια βαθιά απόλαυση για τους μακροχρόνιους θαυμαστές, ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο Johnson επίσης δεν χάνει ποτέ από τα μάτια του τον πυρήνα της ανθρώπινης ιστορίας, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της δράσης των γιγαντιαίων ρομπότ δεν θα είχε νόημα χωρίς ισχυρή συναισθηματική σύνδεση.
Ω, αλλά τι δράση. Η αγάπη του Johnson για την πάλη χτυπά σκληρά αυτόν τον τίτλο - αναζητήστε suplexes και κινήσεις όπως το Burning Hammer του Kobashi - και το ακατέργαστο στυλ τέχνης του, το οποίο αποφεύγει την αστραφτερή και γυαλισμένη εμφάνιση προηγούμενων κόμικς Transformers από άλλους εκδότες, φέρνει δυναμισμό σε κάθε σελίδα. Ορισμένες σελίδες είναι τόσο γεμάτες με πάνελ που μερικές φορές αισθάνεται ότι οι σελίδες είναι πολύ μικρές για αυτό που προσπαθεί να επιτύχει. Αλλά στη συνέχεια το ακολουθεί με τεράστια πάνελ ή πλήρη κομμάτια που χτυπούν τα μάτια από τις κόγχες τους.
Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από πολλά εταιρικά κόμικς, αυτός ο τίτλος Transformers είναι ένα μυϊκό αυτοκίνητο χτισμένο στο γκαράζ της γειτονιάς. Είναι junk metal με indie ατμόσφαιρα, τραχύ και τραχύ, όχι κάποιο προϊόν γραμμής συναρμολόγησης κατασκευασμένο από ρομπότ.
Το "I Can't Believe This is On the List" Comic
Transformers
Συγγραφέας/Καλλιτέχνης: Daniel Warren Johnson; Εκδότης: Skybound/Image
Ένα κόμικ βασισμένο σε ένα παιχνίδι Habsro που καταλήγει να είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουμε διαβάσει είναι το τελευταίο πράγμα που περιμέναμε. Αλλά σε μια χρονιά που έχει επίσης μια ταινία βασισμένη σε ένα παιχνίδι Mattel ως μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, καλά, ίσως δεν είναι τόσο τρελό.
Στα χέρια του Daniel Warren Johnson, οι Transformers βουίζουν από ενθουσιασμό και αγάπη για το μέσο.
Ο συγγραφέας-καλλιτέχνης δημιούργησε επίσης το αγαπημένο μας βιβλίο του 2022, το συναισθηματικό και σπλαχνικό βιβλίο υπερφυσικής πάλης Do A Powerbomb. Εδώ, επιλέγει μια προσέγγιση επιστροφής στα βασικά που επαναφέρει τους Transformers ως δύο αντιμαχόμενες φατρίες - Autobots και Decepticons. Κάθε τεύχος είναι προσβάσιμο για τους νεοφερμένους, αλλά εξακολουθεί να είναι μια βαθιά απόλαυση για τους μακροχρόνιους θαυμαστές, ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο Johnson επίσης δεν χάνει ποτέ από τα μάτια του τον πυρήνα της ανθρώπινης ιστορίας, επειδή το μεγαλύτερο μέρος της δράσης των γιγαντιαίων ρομπότ δεν θα είχε νόημα χωρίς ισχυρή συναισθηματική σύνδεση.
Ω, αλλά τι δράση. Η αγάπη του Johnson για την πάλη χτυπά σκληρά αυτόν τον τίτλο - αναζητήστε suplexes και κινήσεις όπως το Burning Hammer του Kobashi - και το ακατέργαστο στυλ τέχνης του, το οποίο αποφεύγει την αστραφτερή και γυαλισμένη εμφάνιση προηγούμενων κόμικς Transformers από άλλους εκδότες, φέρνει δυναμισμό σε κάθε σελίδα. Ορισμένες σελίδες είναι τόσο γεμάτες με πάνελ που μερικές φορές αισθάνεται ότι οι σελίδες είναι πολύ μικρές για αυτό που προσπαθεί να επιτύχει. Αλλά στη συνέχεια το ακολουθεί με τεράστια πάνελ ή πλήρη κομμάτια που χτυπούν τα μάτια από τις κόγχες τους.
Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από πολλά εταιρικά κόμικς, αυτός ο τίτλος Transformers είναι ένα μυϊκό αυτοκίνητο χτισμένο στο γκαράζ της γειτονιάς. Είναι junk metal με indie ατμόσφαιρα, τραχύ και τραχύ, όχι κάποιο προϊόν γραμμής συναρμολόγησης κατασκευασμένο από ρομπότ.
The Sun Rises on the Western
The Enfield Gang Masssacre
δυτικά κόμικς υποτίθεται ότι είναι ένα νεκρό είδος, σωστά; Λοιπόν, το μόνο πράγμα νεκρό σε αυτή τη μίνι σειρά είναι τα σώματα που συνεχίζουν να συσσωρεύονται από θέμα σε τεύχος. Ο Condon και ο Phillips, οι οποίοι εξερεύνησαν το νουάρ του Τέξας στο That Texas Blood, πηγαίνουν στο παρελθόν για να πουν την «αληθινή» ιστορία του φανταστικού παράνομου Montgomery Enfield (με τη βοήθεια ενός φανταστικού ημερολογίου που συνοδεύει τα τεύχη, δίνοντάς του την αίσθηση μιας αληθινής ιστορικής αφήγησης και μιας έκθεσης των γεγονότων πίσω από έναν μεθοριακό μύθο).
Ο Ένφιλντ και η συμμορία του είναι πράγματι παράνομοι, αλλά όταν ένας κάτοικος σκοτώνεται, ο Ένφιλντ γίνεται βολικά ύποπτος. Ένας ηλικιωμένος δασοφύλακας του Τέξας και ένας όχλος που διψά για νόμο και τάξη πυροβολούν.
Η ιστορία είναι ίσα μέρη δράμα, μυστήριο δολοφονίας και αιματηρή δράση πιστολέρο. Είναι γεμάτο με πολύπλοκους ηθικά γκρίζους χαρακτήρες, όλοι παρουσιάζονται με τέτοιο κινηματογραφικό τρόπο που εκπλησσόμαστε που ο Kevin Costner δεν το προσαρμόζει ήδη.
Local Man Revives Superhero Image
Local Man
Τοπικοί συγγραφείς/ καλλιτέχνες: Tony Fleecs, Tim Seeley. Εκδότης: Image
Είναι ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είναι αστείο – και πιστέψτε μας, έχει πολλά από αυτά – αλλά με κάποιο τρόπο καταφέρνει να είναι ένα καλά μελετημένο νουάρ υπερήρωα που κινείται πέρα από το απλόLe νοσταλγία.
Ο Tony Feels (συνδημιουργός του Stray Dogs) και ο Tim Seeley (συνδημιουργός του Hack/Slash) μας δίνουν τον Jack Xaver, ένα κάποτε υψηλόβαθμο μέλος μιας υπερ-ομάδας που ονομάζεται Third Gen, ο οποίος επιστρέφει τις ρίζες του στη μικρή πόλη. Τώρα είναι ντροπιασμένος, μισητός και χωρίς προοπτικές. Αλλά δεν μπορεί να παρασυρθεί πολύ, καθώς μπλέκεται σε έναν φόνο στον οποίο είναι ο κύριος ύποπτος. Ένα μυστήριο, σαρκωμένοι χαρακτήρες και σκληρές σκηνές μάχης συμπληρώνουν τις σελίδες.
Κάθε τεύχος, ωστόσο, είναι επίσης ένα flipbook (!) που μας μεταφέρει πίσω στην εποχή των υπερηρώων της δεκαετίας του 1990 - σκεφτείτε τα prime Image Comics ή τα Marvel X-teams. Τα flipbooks δίνουν πλαίσιο, εμβαθύνουν τον χαρακτήρα και αφήνουν συμβουλές για το τι πρόκειται να έρθει.
Δεν είναι εύκολο να αποδομήσεις ή να μετα-κειμενοποιήσεις ένα είδος που του το έχει κάνει αρκετές φορές ήδη, αλλά αυτό το τραβάει μακριά, με έναν χαμηλών τόνων αλλά εξυψωμένο τρόπο.
Είναι ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είναι αστείο – και πιστέψτε μας, έχει πολλά από αυτά – αλλά με κάποιο τρόπο καταφέρνει να είναι ένα καλά μελετημένο νουάρ υπερήρωα που κινείται πέρα από το απλόLe νοσταλγία.
Ο Tony Feels (συνδημιουργός του Stray Dogs) και ο Tim Seeley (συνδημιουργός του Hack/Slash) μας δίνουν τον Jack Xaver, ένα κάποτε υψηλόβαθμο μέλος μιας υπερ-ομάδας που ονομάζεται Third Gen, ο οποίος επιστρέφει τις ρίζες του στη μικρή πόλη. Τώρα είναι ντροπιασμένος, μισητός και χωρίς προοπτικές. Αλλά δεν μπορεί να παρασυρθεί πολύ, καθώς μπλέκεται σε έναν φόνο στον οποίο είναι ο κύριος ύποπτος. Ένα μυστήριο, σαρκωμένοι χαρακτήρες και σκληρές σκηνές μάχης συμπληρώνουν τις σελίδες.
Κάθε τεύχος, ωστόσο, είναι επίσης ένα flipbook (!) που μας μεταφέρει πίσω στην εποχή των υπερηρώων της δεκαετίας του 1990 - σκεφτείτε τα prime Image Comics ή τα Marvel X-teams. Τα flipbooks δίνουν πλαίσιο, εμβαθύνουν τον χαρακτήρα και αφήνουν συμβουλές για το τι πρόκειται να έρθει.
Δεν είναι εύκολο να αποδομήσεις ή να μετα-κειμενοποιήσεις ένα είδος που του το έχει κάνει αρκετές φορές ήδη, αλλά αυτό το τραβάει μακριά, με έναν χαμηλών τόνων αλλά εξυψωμένο τρόπο.
ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ PENGUIN RANDOMHOUSE
The Non-Marvel Marvels, Marvel
I Am Stan
Συγγραφέας/Καλλιτέχνης: Tom Scioli; Εκδότης: Ten Speed Graphic
Ο Stan Lee ήταν ένας άνθρωπος διαφημιστικής εκστρατείας που αφηγήθηκε τις συχνά ειπωμένες ιστορίες του τόσες πολλές φορές που έγιναν θρύλος. Και έχουν δημοσιευθεί πολλές βιογραφίες μετά τον θάνατό του το 2018, μερικές μεγεθυντικές, μερικές καθαρές. Λοιπόν, χρειαζόμασταν πραγματικά μια άλλη βιογραφία; Η απάντηση ήταν ένα ηχηρό «ναι», με το I Am Stan του Tom Scioli ως απόδειξη.
Ο Scioli αναλαμβάνει ολόκληρη τη ζωή του Lee, από την αρχή μέχρι το τέλος, σε ένα graphic novel που είναι μοναδικό και διαφωτιστικό, για να μην αναφέρουμε καλά ερευνημένο. Ο υποψήφιος για Eisner συγγραφέας και καλλιτέχνης απεικονίζει βασικά γεγονότα, γεγονότα ή μύθους, σε μονοσέλιδες ή δισέλιδες βινιέτες σε κινηματογραφικό αλλά καρτουνίστικο ύφος.
Το αποτέλεσμα ήταν μια ιμπρεσιονιστική και ανεκδοτολογική αφήγηση, τόσο προσωπική όσο και επαγγελματική, που χτίζει ζωντανά ένα πορτρέτο μιας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της ποπ κουλτούρας.
Ο Scioli απεικονίζει τον Lee ως έναν περίπλοκο άνθρωπο που έκανε καλό και κακό, ως έναν ματαιόδοξο άνθρωπο που αναζητά επικύρωση και ως έναν άνθρωπο που ήθελε να φέρει σεβασμό στο καταπιεσμένο μέσο των κόμικς.
ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΑΡΑΧΏΡΗΣΗ ΤΟΥ ABRAMSΤο ταξίδι
του σούπερ ήρωα Συγγραφέας/καλλιτέχνης: Patrick McDonnell; Εκδότης: Abrams ComicArts
Ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και ερωτικής επιστολής προς τη Marvel Comics, ο McDonnell δημιούργησε ένα έργο που είναι ιδανικό για το 2023, δεδομένης της δύσκολης χρονιάς που αντιμετώπισε η Marvel, με αποτυχίες στο box office και διάφορες αντιπαραθέσεις.
Το βιβλίο ξεκινά με τον McDonnell να παρευρίσκεται στην βαρετή εκκλησία τη δεκαετία του 1960, ακολουθούμενο από το εβδομαδιαίο τελετουργικό γεύμα της οικογένειας στο σιντριβάνι σόδας όπου βρισκόταν ο πραγματικός βωμός του, το ράφι κόμικς. Γεμάτες με κόμικς της Marvel, οι υπέροχες σελίδες τον χτύπησαν σκληρότερα από ένα χτύπημα από το Thing, μεταφέροντάς τον στο σύμπαν της Marvel, όπου, απροσδόκητα και έξοχα, η ιστορία γίνεται ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ένα απόσταγμα βασικών ηρώων της Marvel που, με επικεφαλής τον Reed Richards, πρέπει να βρουν μια διέξοδο από μια συντριπτική αίσθηση αρνητικότητας βρίσκοντας τη μόνη ενέργεια που κατακτά τα πάντα, Αγάπη.
Ο McDonnell, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός ως ο βραβευμένος δημιουργός του μακροχρόνιου καθημερινού κόμικ Mutts, επαναχρησιμοποιεί κλασικά πάνελ από τον Jack Kirby, τον Steve Ditko και μερικούς άλλους, και το αναμιγνύει με το δικό του καρτουνίστικο στυλ. Ο διάλογος που έγραψε ο Stan Lee αντιπαραβάλλεται με φιλοσοφικές παρακλήσεις από στοχαστές όπως ο Henry David Thoreau, ο Virgil και ο Milarepa. Και ενδιάμεσα υπάρχουν σελίδες που θυμίζουν τα σχέδια υπερηρώων ενός νεαρού McDonnell.
Είναι ένα έργο που η καθαρή Marvel της δεκαετίας του '60 βομβαρδίζει, φιλοσοφεί και ενδοσκοπεί. Είναι νοσταλγικό και όμως πολύ δεμένο με το τώρα. Και είναι μια αιχμηρή υπενθύμιση του πόσο ζωτικά, ενεργητικά, ποιητικά και φιλόδοξα ήταν πραγματικά αυτά τα πρώτα βιβλία της Marvel.
Μπόνους συμμετοχές! Αυτά τεχνικά δεν είναι κόμικς ή graphic novels, αλλά είναι σίγουρα κόμικς-δίπλα... και δείχνουν επίσης πώς τα καλύτερα πράγματα της Marvel φέτος προήλθαν από χώρους εκτός Marvel.
MCU: The Reign of Marvel Studios
Συγγραφείς: Joanna Robinson, Dave Gonzales και Gavin Edwards. Εκδότης: Liveright
Βλέποντας πώς πήγε αυτή η χρονιά για υπερήρωα ταινίες και ταινίες της Marvel ειδικότερα, η χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφητική για ένα βιβλίο που παρακολουθεί την άνοδο των Marvel Studios, πώς κατέλαβε το Χόλιγουντ και στη συνέχεια έσπειρε τους σπόρους ορισμένων από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα.
Το βιβλίο μπορεί να μην είναι αποκαλυπτικό ή να ανοίγει νέους δρόμους, αλλά είναι απίστευτα καλά ερευνημένο και κάνει εξαιρετική δουλειά στο να θέσει αυτό το έπος του Χόλιγουντ που εκτείνεται σε δύο δεκαετίες σε πλαίσιο και τάξη, κάτι που κανείς δεν είχε κάνει ακόμα με τόσο διεξοδικό τρόπο.
Αν αγαπάτε τις ταινίες της Marvel, κάντε χώρο για αυτό το βιβλίο στο ράφι σας.
ΕΥΓΕΝΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ ABRAMSSpider-Man: Across the Spider-Verse: The Art of the Movie
Writer: Ramin Zahed; Publisher: Abrams Books
Αποτυπώνει την εφευρετικότητα και την τέχνη που χρειάστηκε για το σχεδιασμό όλων των πτυχών της ταινίας, από τους πολλούς χαρακτήρες μέχρι τις πολλές εκδοχές της Νέας Υόρκης, χωρίς να ξεχνάμε τα πασχαλινά αυγά και τα αφιερώματα που αποτίουν φόρο τιμής στη μακρά ιστορία του Spidey.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου