Μια ολοκαίνουργια κυκλοφορία άλμπουμ από τον Tintoretto μου δίνει αυτές τις εκπληκτικές μικρές νότες νοσταλγίας, επειδή μπορούν να συνδυαστούν με ορισμένα ηχοτοπία και είδη τόσο απίστευτα καλά και μερικά από αυτά περιλαμβάνουν μια πραγματική underground αίσθηση εναλλακτικού ροκ στα τέλη της δεκαετίας του '90 και αυτή η αισθητική είναι τόσο καρφωμένη που είναι αμέσως μολυσματική.
Το ομώνυμο LP του Tintoretto είναι τεράστιο στην τονικότητα του, οπότε έχεις αυτόν τον σχεδόν γιγαντιαίο και ελαφρώς ατμοσφαιρικό τόνο σε αυτά τα κομμάτια, αλλά αυτό που σε παίρνει είναι αυτή η καταπληκτική κιθαριστική δουλειά και το drumming επειδή οι χρονικές υπογραφές αλλάζουν και σου δίνουν εκπλήξεις γύρω από τις ίδιες τις γωνίες έχουν αυτά τα είδη mathy υπονοούμενων που αναμειγνύονται με μια garage rock προσέγγιση όσον αφορά τα riffs.
Υπάρχει κάτι στους ήχους της κιθάρας που είναι σφιχτοί αλλά λίγο χαλαροί ταυτόχρονα, επειδή αυτά είναι τα είδη των πραγμάτων που τους επιτρέπουν να αισθάνονται ζωντανοί και να αναπνέουν.
Τα κομμάτια είναι συναισθηματικά οδηγημένα, όπως ανέφερα νωρίτερα, και τα φωνητικά το εκφράζουν τέλεια επειδή έχετε αυτό το είδος θρήνου, κατά κάποιο τρόπο, που χτυπά με πινελιές επιθετικότητας στο υπογάστριό του, αλλά παραδίδεται με αυτό το είδος κινούμενης προσέγγισης, ώστε να μπορείτε να αισθανθείτε ότι όλα προέρχονται από κάπου γνήσια.
Με αυτό, έχετε μια νεανική κραυγή και αυτό είναι που κάνει τα πάντα αυθεντικά.
Μερικές φορές μπορείτε να πάρετε μερικούς σκληρούς χνουδωτούς τόνους και η ενέργεια στο δίσκο είναι απίστευτη.
Μερικά από τα τραγούδια ή όλα τα τραγούδια ειλικρινά, αισθάνονται σαν να ηχογραφήθηκαν ζωντανά στο πάτωμα, τουλάχιστον εν μέρει και οι παίκτες τρέφονται ο ένας από την ενέργεια του άλλου όλη την ώρα και αυτό είναι που δίνει στο τραγούδι μια τόσο επιδραστική και ζωντανή προσέγγιση.
Ακόμα κι αν κάνω λάθος για την όλη πτυχή του live-on-the-floor, ακούγοντας αυτόν τον δίσκο θέλεις να πας να τους δεις να παίζουν ζωντανά στο πρόσωπό σου, γιατί αν η ενέργεια συλληφθεί στο δίσκο τόσο καλά, τότε το να τους βλέπεις ζωντανά πρέπει να είναι εκπληκτικό.
Ορισμένα κομμάτια είναι βαρύτερα από άλλα και άλλα κομμάτια είναι πιο προσωπικά, αλλά συνολικά έχεις ένα άλμπουμ που πραγματικά δεν μπορείς να χάσεις ούτε ένα κομμάτι, γιατί αν το κάνεις, τότε δεν παίρνεις το πλήρες φάσμα του τι έχει να προσφέρει το άλμπουμ.
Είναι σχεδόν σαν κάποια από αυτά τα κομμάτια να συνδέονται μεταξύ τους σαν να ήταν ένα είδος concept δίσκου.
Αυτό είναι το είδος του δίσκου που ακούτε από την αρχή μέχρι το τέλος και όταν το κάνετε αυτό, απομακρύνεστε από το περιβάλλον σας και τοποθετείστε σε ένα εντελώς διαφορετικό μέρος.
Αυτή η μπάντα έβαλε πολλά στο άλμπουμ και απλά το έκανε να νιώθει τη στιγμή, οπότε αυτός είναι ένας δίσκος που όχι μόνο μου δίνει αυτά τα κομμάτια νοσταλγίας από εκείνες τις κλασικές underground heavy rock μπάντες της δεκαετίας του '90, αλλά προσθέτει επίσης νέες συμπεριφορές, νέα ζωντάνια και μια ένταση που κάνει πολλά από αυτά τα τραγούδια να αισθάνονται τεράστια.
Στην πραγματικότητα, αν και αυτός είναι ένας βαρύς δίσκος, εκτελείται με χάρη και υπάρχει ακριβώς αυτή η συγκεκριμένη φυλή ειλικρίνειας που παραδίδεται σε όλο το πράγμα.
Είναι αυτή η προσωπικότητα και αυτός ο χαρακτήρας που παραδίδεται είναι αυτό με το οποίο συνδέεσαι ακούγοντας αυτό το άλμπουμ.
Αν ακούσετε το όλο θέμα όπως πρότεινα, τότε όταν τελειώσει θα πρέπει να εγκλιματιστείτε ξανά στην πραγματικότητα.
Υπάρχει κάτι σε αυτόν τον δίσκο που είναι εθιστικό και υπάρχουν ορισμένα κομμάτια που μένουν μαζί σου πολλές φορές, ειδικά είτε από φωνητικά είτε από κιθαριστικά hooks και ο μόνος τρόπος για να χορτάσεις είναι να τα ακούσεις ξανά.
Αυτός ήταν ένας πολύ πλούσιος, γεμάτος δίσκος που έδωσε πολλά.
Σίγουρα είχε μεγάλη επίδραση σε μένα, γι 'αυτό προτείνω να ακούσετε αυτό το πλήρες άλμπουμ και ίσως να το κάνετε με ακουστικά, ώστε να μπορείτε να απολαύσετε όλα όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια αυτών των κομματιών και να δείτε πώς σας επηρεάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου