Ο σταρ του «Severance» πρωταγωνιστεί στην πρεμιέρα της ταινίας Tribeca σε σκηνοθεσία Naomi Jaye και διεύθυνση παραγωγής Charlie Kaufman.
Η σεναριογράφος και σκηνοθέτις Naomi Jaye πήρε την πολλά υποσχόμενη ιστορία μιας γλυκομίλητης νεαρής βιβλιοθηκονόμου και τη μετέτρεψε σε ένα μικρό θαύμα μιας ταινίας, εύγλωττη και σαγηνευτική.
Η Britt Lower (Helly in Severance) είναι λεπτή αλλά μαγνητική ως Miriam, η οποία εργάζεται σε μια βιβλιοθήκη γειτονιάς στο Τορόντο, τρώγοντας μεσημεριανό γεύμα μόνη της κάθε μέρα σε ένα κοντινό πάρκο. Φαίνεται ικανοποιημένη με την ήσυχη ζωή της, ακόμα και όταν περπατάει λίγο ρομποτικά μέσα από τις στοίβες της βιβλιοθήκης με το υπερμεγέθη πουλόβερ της. Αν η αύρα της υποδηλώνει θλίψη ή εφησυχασμό δεν γνωρίζουμε ακόμα.Η ταινία έχει μια συγκεκριμένη αφηγηματική τροχιά, καθώς η Miriam ξεκινά μια σχέση με τον Janko (Tom Mercier), έναν Σλοβένο δύτη ταξί και καλλιτέχνη που τρώει μεσημεριανό γεύμα στο παγκάκι του πάρκου απέναντί της. Αλλά η ξεχωριστή του ποιότητα προέρχεται από το πόσο επιδέξια η Τζέι ισορροπεί αυτή την ιστορία με την εσωτερική ζωή της Μίριαμ. Μας μετακινεί διακριτικά μέσα και έξω από τις αναμνήσεις και τις παρατηρήσεις της Miriam, με μια περιστασιακή ποιητική πινελιά, αλλά η ταινία δεν χάνει ποτέ την πρόσδεσή της στον πραγματικό κόσμο.
Μεγάλο μέρος αυτής της πραγματικότητας εξαρτάται από την πολυεπίπεδη απόδοση του Lower. Ακόμα και όταν η Miriam είναι αινιγματική, η Lower προτείνει το βάθος και, όπως αποδεικνύεται, τη θλίψη κάτω από την αυτοπροστατευτική ηρεμία της. Ο ίδιος ο τόνος δεν είναι ζοφερός όμως. Στο voiceover, η Miriam περιγράφει με πικρία τους τακτικούς επισκέπτες της βιβλιοθήκης, υποβάλλοντας αναφορές για οποιοδήποτε ενοχλητικό γεγονός. Deadpan, περιγράφει τον Suitcase Man, ο οποίος φέρει πάντα ένα, τον Fainting Man, ο οποίος συχνά το κάνει, και τον ασυνήθιστα χλωμό θηλυκό προστάτη.
Τα περίεργα, σχεδόν φανταστικά γεγονότα ξεκινούν σταδιακά. Η Μίριαμ ανακαλύπτει γράμματα κρυμμένα σε βιβλία και υπογεγραμμένο Ριγολέττο, όπως στην όπερα που την πήγε ο πατέρας της όταν ήταν παιδί. «Είμαι ο Ριγολέττος και δεν θα υποφέρω άλλο», διαβάζει κάποιος. Άλλοι φαίνεται να αναφέρονται ρητά στη Μίριαμ, αναφερόμενοι στις κινήσεις της μέσα στη βιβλιοθήκη.
Αυτό το νήμα της πλοκής δεν παίζει ως ιστορία ντετέκτιβ, παρόλο που το αφεντικό της Miriam και ένας αστυνομικός διαβάζουν επίσης τα γράμματα, οπότε γνωρίζουμε ότι υπάρχουν. Η Τζέι το αντιμετωπίζει ως ψυχολογικό μυστήριο, μέρος του κλειδιού για τη Μίριαμ. Ο πατέρας της είναι η λυδία λίθος. Δεν μαθαίνουμε μέχρι σχεδόν τα μισά της ταινίας ότι πέθανε, αν και τον έχουμε δει στη μνήμη της Miriam. Κάθεται στο γκαράζ περιτριγυρισμένος από βιβλία στοιβαγμένα στο ταβάνι, με την εικόνα να στέλνει ένα σιωπηλό σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά λέει στον Janko ότι είναι ζωντανός και πουλάει ασφάλειες.
Η ερμηνεία του Μερσιέ αντικατοπτρίζει επίσης τέλεια τον διακριτικό τόνο της ταινίας. Η Janko είναι εξίσου γλυκομίλητη με τη Miriam, αλλά πιο άμεση και ανοιχτή από ό, τι μπορεί να είναι. Της δίνει το παρατσούκλι Darkest Miriam, αλλά οι δικοί του πίνακες περιλαμβάνουν έναν ανάγλυφο, εντελώς μαύρο καμβά. Ως ζευγάρι φαίνονται σαν τέλεια εφαρμογή.
Η ταινία βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του 2009 της Martha Baillie με τίτλο The Incident Report, που αποτελείται εξ ολοκλήρου από αναφορές που έχει καταθέσει η Miriam. Το Darkest Miriam είναι πολύ λιγότερο ελλειπτικό, αλλά είναι επίσης άνετο με το να αφήνει τα πράγματα ανεξήγητα, επιτρέποντας στους θεατές να συνθέσουν ό, τι θέλουν. Ερωτήσεις και περίεργα γεγονότα αρχίζουν να συσσωρεύονται. Οδηγώντας το ποδήλατό της στο σπίτι ένα βράδυ, η Μίριαμ πέφτει σε μια τρύπα κατασκευής και, σώα, κοιτάζει ψηλά τα αστέρια της νύχτας. Ενώ εξετάζεται στο νοσοκομείο την επόμενη μέρα, της κάνουν ερωτήσεις που προφανώς θα προτιμούσε να μην απαντήσει, συμπεριλαμβανομένου του αν είχε ποτέ αυτοκτονικές σκέψεις. Η κάμερα είναι κοντά στο ακίνητο πρόσωπο και την πονεμένη έκφραση του Λόουερ, καθώς η Μίριαμ κοιτάζει σιωπηλά μπροστά.
Ο Jaye είναι καλλιτέχνης εγκαταστάσεων με έδρα το Τορόντο καθώς και σκηνοθέτης με μια προηγούμενη μεγάλου μήκους ταινία, The Pin (2013), αλλά είναι ελάχιστα γνωστή στις Η.Π.Α. Η Darkest Miriam εμφανίζει μια σίγουρη αίσθηση του πότε να μετακινήσετε την κάμερα ομαλά και πότε να την αφήσετε να καθίσει, πότε να αφήσετε τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους. Η Μίριαμ σαγηνεύει τον Γιάνκο σταματώντας κατά την έξοδό της από το διαμέρισμά του, γυρίζοντας να τον αντιμετωπίσει και βγάζοντας τα ρούχα της σαν να έχει πάρει απλώς μια απόφαση. Η ταινία είναι γεμάτη ριψοκίνδυνες επιλογές που λειτουργούν. Η Miriam εμφανίζεται συχνά μέσα από παράθυρα ή σιλουέτα σε μια πόρτα.
Μεταξύ των σεκάνς, ο Jaye μερικές φορές περιλαμβάνει κοντινά πλάνα λουλουδιών και φυτών στο πάρκο, κάποτε κόβοντας από το σκοτάδι του γκαράζ του πατέρα της Miriam στα φωτεινά χρώματα του κήπου. Σε λιγότερο ικανά χέρια όλα αυτά θα ήταν επιτηδευμένα, αλλά η Τζέι ελίσσεται όμορφα, χρησιμοποιώντας αυτά τα αγγίγματα αρκετά για να προκαλέσει τα μυστήρια της ζωής της Μίριαμ.
Υπάρχει μια δραματική στροφή στο τέλος που δεν βλέπουμε να έρχεται, και το Lower μας επιτρέπει να νιώσουμε τον βαθύ συναισθηματικό πόνο της Miriam, αλλά η ταινία τελειώνει με τη Miriam στραμμένη προς το μέλλον. Αυτός ο συνδυασμός του τραγικού και του ελπιδοφόρου είναι ακριβώς το είδος της ισορροπίας που κάνει την ταινία τόσο εξαιρετική και συναρπαστική. Ο Τσάρλι Κάουφμαν έχει δανείσει το όνομά του στο πρότζεκτ ως εκτελεστικός παραγωγός και ενώ υπάρχει μια σαφής συμπάθεια μεταξύ της ευφάνταστης προσέγγισής του και της δικής της, η τέχνη της Τζέι έρχεται καθαρά δική της, μια πραγματική ανακάλυψη.
Full credits
Χώρος: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Tribeca (Viewpoints)
Εταιρείες παραγωγής: Younger Daughter Films, Low End
Ηθοποιοί: Britt Lower, Tom Mercier, Sook-Yin Lee, Jean Yoon
Σκηνοθεσία και σενάριο: Naomi Jaye
Παραγωγή: Τζούλι Μπαλντάσι, Μπράιαν Ρόμπερτσον
Διεύθυνση παραγωγής: Τσάρλι Κάουφμαν, Αντίτια Τσαντ, Μάρθα Μπέιλι, Γιόνας Προύπας, Ντιν Πέρλμουτερ, Τσαρλς Μπέιλι, Χάρλαντ Βάις, Ντόνοβαν Μ. Μπόντεν, Άιλ Γκίλντερντεϊλ, Έμιλι Χάρις, Στέφανι Χίκμαν, Ναόμι Τζέι
Φωτογραφία: Michael LeBlanc
Σχεδιασμός παραγωγής: Brendan Callaghan
Ηθοποιοί: Rori Bergman, Karlee Fomalont, Marsha Chesley
Κοστούμια: Emma Doyle
Μοντάζ: Lev Lewis
Μουσική: Louis Short, Ελίζα Νιέμη
Πωλήσεις: Χαμηλό τέλος
1 ώρα 27 λεπτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου