Καστρί Βελλάς

 Ελάχιστα υπολείμματα από τα τείχη ενός υστεροβυζαντινού κάστρου, κρυμμένα μέσα σε πυκνή βλάστηση από πουρνάρια, κοντά στο Καλπάκι.

Καστράκι Αγίου Μηνά

Κατάλοιπα αρχαίου φρουρίου που χρησιμοποιήθηκε μέχρι την Υστεροβυζαντινή περίοδο στο ύψωμα Καστράκι ή ή Καστρίτσα ή Ρευνίκο βόρεια από τον Άγιο Μηνά Ζαγορίου.

Προμαχώνας Λιθαρίτσια

Το φρούριο «Λιθαρίτσια» είναι κτισμένο στον ομώνυμο βραχώδη χαμηλό λόφο, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση νοτιοδυτικά από το Κάστρο, στο κέντρο της πόλεως των Ιωαννίνων. Ο ρόλος του ήταν σημαντικός καθώς αποτελούσε ισχυρό προμαχώνα του κυρίως κάστρου.

Κάστρο Κόνιτσας ή Κάστρο Αγίας Βαρβάρας

 Λιγοστά ερείπια οχύρωσης λίγο έξω από την Κόνιτσα. Για την επίσκεψη του απαιτείται ανηφορική πεζοπορική διαδρομή 45 λεπτών περίπου.

Πύργος Χάμκως

Τριώροφος οχυρωματικός πύργος (Κούλια) που βρίσκεται στην Άνω Κόνιτσα και αποτελεί τμήμα ενός κτηριακού συγκροτήματος με φρουριακό χαρακτήρα. Το συγκρότημα είναι γνωστό ως «οικία της Χάμκως». Η Χάμκω (ή Χάνκω) ήταν η μητέρα του Αλή Τεπελενλή, Πασά των Ιωαννίνων και κόρη του Ζεϊνέλ-Μπέη που φέρεται ως ιδιοκτήτης του συγκροτήματος αυτού έως και το πρώτο μισό του 18ου αιώνα.

Χρονολογείται το 1843, ημερομηνία χαραγμένη σε αγκωνάρι παραθύρου της δυτικής πλευράς. (Η Χάμκω πάντως πέθανε το 1792).

Κάστρο Ιωαννίνων

Το Κάστρο των Ιωαννίνων είναι κτισμένο στο νοτιοανατολικό άκρο της πόλης, στη μικρή βραχώδη χερσόνησο που εισχωρεί στη λίμνη Παμβώτιδα.
Πήρε τη σημερινή του μορφή κατά την ύστερη οθωμανική περίοδο έχοντας ενσωματώσει μεγάλο μέρος της προγενέστερης βυζαντινής οχύρωσης.

Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς ιδρύθηκε η πόλη και το κάστρο ούτε από πού προήλθε η ονομασία της.

Κούλια στο Πλατύ ή Κούλια Κομποτίου 1

Ένα από τα μεθοριακά φυλάκια που είχαν κατασκευαστεί από τους Τούρκους κατά μήκος των Ελληνοτουρκικών συνόρων όπως αυτά είχαν καθοριστεί με τη συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως του 1832.

Κούλια στις Γενιτσάρισσες ή Κούλια Κομποτίου

Ένα από τα μεθοριακά φυλάκια που είχαν κατασκευαστεί από τους Τούρκους κατά μήκος των Ελληνοτουρκικών συνόρων όπως αυτά είχαν καθοριστεί με τη συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως του 1832.
Η συγκεκριμένη βρίσκεται σε χαμηλό ύψωμα στην τοποθεσία Γενιτσάρισσες ή Γιανσάρσα, νότια από το Κομπότι της Άρτας, πάνω από τον οικισμό Σύκουλα. Είναι ορατή και από την Ιονία οδό.

Φιδόκαστρο

Υπολείμματα κάστρου μέσα στα βαλτόνερα των εκβολών του Άραχθου ποταμού στον Αμβρακικό κόλπο, στην ανατολική όχθη της λιμνοθάλασσας Λογαρού.

Κούλια Αγρίλου

 Ένα από τα μεθοριακά φυλάκια που είχαν κατασκευαστεί από τους Τούρκους ανατολικά από την Άρτα, κατά μήκος των Ελληνοτουρκικών συνόρων όπως αυτά είχαν καθοριστεί με τη συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως του 1832.

Κούλια Κορωνησίας

Καλοδιατηρημένο μικρό κάστρο που βρίσκεται στο νησί της Κορωνησίας στον Αμβρακικό κόλπο
Είναι πανομοιότυπο και «δίδυμο» οχυρωματικό έργο με το κάστρο της Λασκάρας.
Φιλοξενεί κατά καιρούς διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Πύργος Ρολογιού Άρτας

Ο πύργος του ρολογιού της Άρτας είναι δίπλα στο κάστρο της Άρτας αλλά είναι ανεξάρτητο κτίσμα και παρουσιάζεται εδώ ξεχωριστά.

Κάστρο Άρτας

Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της σημαντικής μεσαιωνικής ιστορίας της Άρτας. Ο λοφίσκος στον οποίο είναι κτισμένο, θεωρήθηκε στρατηγική θέση κι απ' τους αρχαίους Αμβρακιώτες, γι' αυτό εκτός απ' το φρούριο της ακρόπολης που είχαν στο λόφο Περάνθη, περιέβαλαν και την κάτω πόλη με τείχος που περνούσε παρόχθια στη βόρεια καμπή του Αράχθου. Το κάτω μέρος αυτού του τείχους σώζεται στην ανατολική και βόρεια πλευρά του κάστρου και οι κολοσσιαίοι λαξευμένοι λίθοι του προκαλούν το θαυμασμό. Πάνω στα θεμέλια και σε τμήμα της ανωδομής αυτού του αρχαίου τείχους της Αμβρακίας υψώθηκε το νεότερο κάστρο στα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου.

Κάστρο Σκάλας Ζωριάνου ή Ζωργιάννου ή Ζοριάνου

Κατάλοιπα κάστρου σε λόφο πάνω από τα Στενά του Παρακάλαμου (μικρά Στενά του ποταμού Καλαμά) και πάνω από τον επαρχιακό δρόμο για τα χωριά Κοκκινιά και Αετός.

Κάστρο Ηγουμενίτσας

Ένα σχετικά άγνωστο κάστρο τα απομεινάρια του οποίου κρύβονται μέσα στο δασύλλιο της Ηγουμενίτσας. Κτίστηκε από τους Ενετούς μάλλον στις αρχές του 15ου αιώνα και καταστράφηκε από τους ίδιους στο τέλος του 17ου αιώνα.

Πύργος Αγιολένης

 Ερείπια κυκλικού πύργου στο νησάκι Αγιολένη του όρμου της Σαγιάδας στην περιοχή των Αλυκών. Είναι σε μικρή απόσταση από το εκκλησάκι της Αγίας Ελένης.

Σώζεται μόνο η βάση του, σε ύψος λιγότερο από 2 μέτρα. Η εξωτερική διάμετρος του πύργου είναι πάνω από 8 μέτρα. Πρόκειται δηλαδή για μεγάλο πύργο, δεν ήταν απλή βίγλα, και το αρχικό του ύψος ίσως ξεπερνούσε τα 10 μέτρα.

Ακρόπολη Πολυνερίου

Το Πολυνέρι είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις σε όλο τον κόσμο όπου ένας οικισμός κατοικείται αδιαλείπτως από την παλαιολιθική εποχή έως σήμερα. Ανάμεσα στα απομεινάρια των διαφόρων περιόδων, υπάρχουν και τα ερείπια μικρού κάστρου, που μάλλον κτίστηκε κατά την ύστερη αρχαιότητα, αλλά χρησιμοποιήθηκε και κατά το Μεσαίωνα.

Φρούριο Στροβιλίου

Ελάχιστα ίχνη κάστρου σε κωνικό λόφο με την ονομασία Στροβίλι που εισχωρεί στη θάλασσα, βορειοδυτικά του όρμου της Σαγιάδας.

Στο Στροβίλι έχουν βρεθεί ίχνη αρχαίου οικισμού ενώ κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο υπήρχε εκεί μικρός οχυρωμένος οικισμός. Η ύπαρξη του Βυζαντινού οικισμού δεν μαρτυρείται από ιστορικές πηγές, αλλά προκύπτει από τη μελέτη των λιγοστών ερειπίων στο λόφο. Η ίδρυσή του τοποθετείται χρονικά στον 6ο ή 7ο μ.Χ. αιώνα.

Κάστρο Οσδίνας ή Κάστρο Ουζντίνας

Μεσαιωνικός οικισμός που βρίσκεται πάνω από το χωριό Πέντε Εκκλησιές του Δήμου Σουλίου σε απόκρημνο λόφο στις όχθες του ποταμού Καλαμά. Δημιουργήθηκε κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο στη θέση της αρχαίας ακρόπολης της Οσδίνας.

Στο λόφο διασώζεται διπλό τείχος. Το πρώτο τείχος είναι αρχαίο ενώ το δεύτερο περιέκλειε τη βυζαντινή πόλη, η οχύρωση της οποίας καταστράφηκε από τους Τούρκους.
Ο οικισμός ήκμασε στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά τον 18ο αιώνα εγκαταλείφθηκε και ο χρόνος τον μετέτρεψε σε ερειπιώνα.

Κάστρο Ντόλιανης ή Αρχαία Φανοτή

Πρόκειται για την αρχαία πόλη Φανοτή η οποία εξακολούθησε να κατοικείται κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, αλλά και κατά τη Βυζαντινή και Οθωμανική περίοδο. Σε όλες αυτές τις περιόδους έγιναν στην οχύρωση συμπληρώσεις και επιδιορθώσεις.